Nuda, nuda i irytacja. Całkowity brak napięcia, które zabija ilość dygresji. Czyżby autorce płacili od strony.? Ilość wątków pobocznych i dygresji ma chyba uśpić czytelnika Mamy dwóch profilerów, tylko żadnego profilu. Mamy dwóch psychologów, którzy potrafią jedynie od czasu do czasu rzucać żargonem psychologicznym i nic po za tym. Mamy oklepane bzdurne wyjaśnienia psychologiczne i psychiatryczne. Depresja jest chorobą. Czytelnik od połowy książki wie kto jest mordercą, natomiast nasi śledczy poruszają się jak dzieci we mgle. Pod koniec powieści zamiast z dreszczykiem odkryć kto jest mordercą, z ziewnięciem stwierdzamy, no nareszcie do tego doszli. Jej poprawność polityczna i stereotypy wywołuje u mnie alergię. Od początku wiadomo, które postacie będą „be” i należy je ukazać w jak najgorszym świetle. Gdyby nie to, że jej słuchałam, to po połowie, gdzie wiedziałam kto jest mordercą i dlaczego rzuciłabym książką w kąt.
Nie polecam.

Nuda, nuda i irytacja. Całkowity brak napięcia, które zabija ilość dygresji. Czyżby autorce płacili od strony.? Ilość wątków pobocznych i dygresji ma chyba uśpić czytelnika Mamy dwóch profilerów, tylko żadnego profilu. Mamy dwóch psychologów, którzy potrafią jedynie od czasu do czasu rzucać żargonem psychologicznym i nic po za tym. Mamy oklepane bzdurne wyjaśnienia...