"Kobietki" to debiut młodej pisarki Patrycji Żurek. O czym opowiada książka? Cóż, o życiu, o wielkich sprawach w małym mieście można powiedzieć. Cztery przyjaciółki, cztery punkty widzenia, cztery życiowe historie.

Irka to sfrustrowana mężatka, matka dwojga dzieci, lubi popołudniowe ciasta i obfite kolacje, co niekorzystnie wpływa na jej figurę. Zaniedbana, nierozumiana przez męża, popada w coraz większe przygnębienie.

Marta z kolei szuka nadziei w wierze, bardzo religijna, pomaga najuboższym często zapominając o sobie i swoich potrzebach, nazywana przez przyjaciółki wieczną dziewicą, nie uznaje spodni jako stroju damskiego.

Małgorzata jest bardzo krytyczna w stosunku do siebie, nadużywa alkoholu, pali marihuanę, maluje poetyckie obrazy. Niespełniona artystka.

Dagmara to przebojowa, stanowcza i bardzo pewna siebie kobieta, aspołeczna, nie nadaje się do życia w stałym związku, wyznaje zasadę: kto nie ryzykuje, ten nie ma.

Wszystkie cztery dziewczyny poznajemy podczas mroźnego, śnieżnego wieczoru. Zbliżają się święta Bożego Narodzenia, przyjaciółki spotykają się na zlocie czarownic, jak ich spotkania określa mąż Ireny. O czym rozmawiają? Kobietom nie muszę tego tłumaczyć, mężczyznom powiem jedynie, że o życiu. Momentami burzliwa jest to przyjaźń, kiedy zachodzi potrzeba, dziewczyny potrafią rzucić się na siebie z pazurami. Ale czy mogą na siebie liczyć? Jedna z nich szykuje się do tej najważniejszej walki, o życie. Czy dziewczyny staną na wysokości zadania? Czy będą potrafiły zmierzyć się ze śmiertelną chorobą przyjaciółki?

"Kobietki" to książka o kobietach i dla kobiet. Wchodzimy w ich życie z butami i towarzyszymy im przez ponad rok. Autorka porusza wiele istotnych i ważnych spraw. Wypalenie uczuć w małżeństwie, walka o miłość, problem śmiertelnej choroby, niechciana ciąża, alkoholizm czy wątek homoseksualizmu. Nie jest to z pewnością pozycja ociekająca gęstym, słodkim lukrem, to raczej surowe życie. Brakowało mi wiadomości dotyczących przeszłości dziewczyn, w jakich okolicznościach się poznały, z jakich rodzin pochodzą. Co nieco autorka wspomina o przeszłości jednej z nich, Małgorzaty, ale z chęcią dowiedziałabym się więcej. Z zainteresowaniem śledziłam też wątek choroby, ubolewam, że tak mało miejsca Autorka poświęciła tematowi pozyskiwania dawców szpiku, jestem posiadaczką karty potencjalnego dawcy, więc akurat ten temat bardzo mnie zainteresował, niestety nie rozwinął się bardziej.

W "Kobietkach" to właśnie kobiety mają głos, wszystkie cztery są narratorkami. Autorka zadbała aby wszystko było czytelne, nie ma niespodziewanych przeskoków narracyjnych, więc nie ma obawy, że czytelnik zagubi się w gąszczu ich rozmyślań. Książkę czyta się błyskawicznie, lektura zajęła mi dwa wieczory. Momentami miałam wrażenie, że czytam pamiętniki czterech kobiet. Różni je wiele, łączy niemało, gdy w końcu staną na rozstaju dróg, ich przyjaźń zostanie wystawiona na próbę. Pytanie czy przetrwa, czy zniknie w prozie życia? Zapraszam do wielobarwnego świata kobiet.

"Kobietki" to debiut młodej pisarki Patrycji Żurek. O czym opowiada książka? Cóż, o życiu, o wielkich sprawach w małym mieście można powiedzieć. Cztery przyjaciółki, cztery punkty widzenia, cztery życiowe historie.

Irka to sfrustrowana mężatka, matka dwojga dzieci, lubi popołudniowe ciasta i obfite kolacje, co niekorzystnie wpływa na jej figurę. Zaniedbana, nierozumiana...