Ameryka, Nowy Jork, lata dwudzieste. Różnorodność religijna, kulturowa i społeczna. Radio, rewie, jazz, dżin i złota młodzież. Prohibicja i zamknięte kluby, których drzwi otwierają się jedynie za sprawą tajnego hasła. To tam ze zbyt ciasnego aby ją pomieścić Ohio przyjeżdża Evie. Miała być to dla niej kara, ale dla dziewczyny to spełnienie marzeń, szansa by rozwinąć skrzydła, które skutecznie tłumili rodzice i małomiasteczkowe obyczaje. W Nowym Jorku zatrzymuje się u wuja Willa, który prowadzi Muzeum Amerykańskiego Folkloru, Przesądów i Wiedzy Tajemnej, w skrócie zwanym Muzeum Niesamowitości. Evie nie mogłaby być szczęśliwsza, korzysta z cudownego nowojorskiego życia, czas spędzając na zakupach i zabawkach wraz z dawną przyjaciółką Mabel.
Pewnego dnia wuj zostaje poproszony przez policję o pomoc przy rozwikłaniu zagadkowego morderstwa. Na ciele ofiary odkryto dziwne ślady, a przy niej religijne teksty. Oczywiście Evie nie mogło zabraknąć przy wuju w tak ciekawym momencie, to kolejna sprawa którą mogłaby pochwalić się w rodzinnym miasteczku. Niestety nie wszystko idzie po jej myśli, w trakcie oględzin Evie przypadkowo korzysta ze swej mocy, umiejętności odczytywania przedmiotów, i ma 'nieprzyjemność' ujrzeć fragmenty wspomnień ofiary. Coś w tym wszystkim ją bardzo niepokoi, chciałaby pomóc wujowi, ale obiecała sobie, że nigdy nie powie nikomu o swoich zdolnościach, w końcu przez nie miała jedynie problemy. Być może sprawa rozeszłaby się po kościach, niestety morderca okazuje się być seryjnym.

Muszę przyznać, że zdumiało mnie to jaki fantastycznie autorka oddala realia tamtego okresu. Moja wiedza o latach dwudziestych pochodzi jedynie z filmów i książek, nigdy specjalnie nie zagłębiałam się w temacie, ale dokładnie taką Amerykę tamtych czasów miałam w głowie i za sprawą Libby Bray tylko mi się wyklarowała. Gangsterzy, Ku-Klux-Klan, rewie, specyficzne stroje i zachowania poszczególnych grup etnicznych, to wszystko składało się na bardzo ciekawe tło dla rozgrywającej się akcji.
Bohaterowie – których jest sporo i celowo nie wspominam o innych bo zajęłoby mi to sporo czasu – są bardzo żywi i dopracowani. Każdy niesie z sobą kawał własnej historii, każdy ma swą tajemnicę i duży wkład w główny wątek. Jako, że narracja prowadzona jest w trzeciej osobie z wielu punktów widzenia, ma to duży wpływ na odbiór książki, no ale inaczej nie udałoby się opowiedzieć historii tak wielu bohaterów jednocześnie. Autorka bardzo często przeskakuje z jednej postaci na drugą i mimo że robi to płynnie to jednak bywa że to męczy. Przez to właśnie miałam takie chwile, że odczuwałam przesyt i musiałam odłożyć lekturę by najprościej od niej odpocząć. Jednocześnie dzięki temu, historia nie jest jedynie opowieścią o 17latce z paranormalnymi zdolnościami, która bawi się w Sherlocka Holmesa. Jest nam dane oglądać świat oczami mordercy, oczami ofiar, oczami, wydawałoby się, nieistotnych obserwatorów – to wzmaga napięcie, poszerza obraz, budzi emocje.
Oczywiście to Evie jest centrum książki i co najlepsze wcale nie jest łatwą do polubienia osobą, jest uparta, samolubna i chwilami płytka. Natomiast reszta bohaterów odkrywa swe karty wolniej, wszyscy są intrygujący i bardzo obiecujący, tak właśnie obiecujący , rola niektórych w tym tomie mnie niestety rozczarowała, miałam nadzieję na więcej i ewidentnie odegrają coś większego ale pewnie dopiero w kontynuacji – szkoda, nie powiem żeby wyobraźnia mnie nie poniosła i lekko przy zakończeniu się rozczarowałam.

Muszę też przyznać, że objętość książki mnie przeraziła, obawiałam się przesytu i owszem można było ją delikatnie skrócić aby uniknąć chwilami zbyt wolnego tempa, ale wszystko wynagradza pióro autorki. Libba Bray pisze dojrzale i bogato, mimo tego, że to „tylko” kolejna książka paranormalna dla młodzieży, ma się wrażenie czytania czegoś wyjątkowego i ambitnego. Książka jest mroczna, skomplikowana, wymaga sporej uwagi od czytelnika, jednocześnie jest niezłym źródłem historycznym z ciekawym wątkiem kryminalnym.
Niestety ja dostrzegłam kilka minusów. Przede wszystkim zakończenie – ostatni rozdział, mogło obejść się bez tego, jakby nie było, wstępu do kolejnej książki. Poza tym wątki niektórych bohaterów, mogły śmiało być pominięte, nic by się nie stało gdybyśmy poznali ich dopiero w sequelu, a tak miałam co do nich pewne wymagania i czuję że mnie rozczarowali. No cóż jest to ewidentne wprowadzenie w serie, spore bo 600 stronicowe. Nie będę oszukiwać, nie jest to książka na szybkie poczytanie, ten kto czytał „Magiczny Krąg” autorki, wie że lubi ona budować napięcie powoli, a bohaterom potrafi zgotować los nie do przewidzenia. Nie męczy czytelnika ogromną ilością opisów, tutaj okazjonalnie skupia się na opisie miasta i muszę przyznać, że robi to cudownie, nadaje Nowemu Jorkowi duszę, sprawia, że staje się ono kolejnym bohaterem.

Osobiście jestem dobrej myśli co do kontynuacji. „Nadciąga burza” bardzo ciekawa jestem co ze sobą przyniesie.

ps: ocena prawdopodobnie byłaby wyższa, gdyby nie moje wysokie wymagania co do książki, które nie zostały dostatecznie zaspokojone :)

Ameryka, Nowy Jork, lata dwudzieste. Różnorodność religijna, kulturowa i społeczna. Radio, rewie, jazz, dżin i złota młodzież. Prohibicja i zamknięte kluby, których drzwi otwierają się jedynie za sprawą tajnego hasła. To tam ze zbyt ciasnego aby ją pomieścić Ohio przyjeżdża Evie. Miała być to dla niej kara, ale dla dziewczyny to spełnienie marzeń, szansa by rozwinąć...