Książkę czytałam 3 lata temu i nie pamiętam jej tytułu, ale to musi być ta, ponieważ jak teraz sprawdzam innej biografii tegoż o Damiana nie ma.
Z perspektywy 3 lat od przeczytania pamiętam, że książka mnie bardzo wzruszyła.
Na początku jest bardzo przyjemnie opisana młodość i związane z nią zamiłowanie do wsi, do otwartych przestrzeni i wysiłku. Czytając widzi się te pola malowane zbożami, rzepakiem, po których biegał autor, czy czuje się zapach świeżego siana. Potem dość krótko opisany jest wybór drogi życiowej oraz podróż do "raju hawajskiego". W końcu opisany czas, kiedy Damian podjął decyzję o zamieszkaniu z trędowatymi, a także poświęcona jest uwaga jak zmienił to piekło jakie zastał w miejsce, w którym można było umierać z godnością. Niektóre fragmenty z życia z trędowatymi sa bardzo poruszające: zwłaszcza te opisy, które pokazują to przerażające miejsce dopiero co po przyjeździe.
Niesamowicie wzruszył mnie fragment pod koniec książki, kiedy mieszkając pośród trędowatych o Damian zaraził się w końcu trądem i zaczynał gnić. Rodzina ukrywała przed matką, że syn umiera na tę straszną chorobę. Ale że ten dar z siebie w postaci pomagania trędowatym nieszczęśnikom oraz bardzo skuteczne działania na rzecz zorganizowania godnych warunków dla trędowatych wzbudziły sensację na całym świecie, to pewnego dnia matka natknęła się w gazecie na zdjęcie swojego syna, całego pokrytego trądowymi ranami.

Cieszę się, że przeczytałam tę książkę, ponieważ warto znać historię życia i poświęcenia tego człowieka. Pięknie przeżyty czas innego człowieka zawsze we mnie rodzi nadzieję i jest bardzo budujący. Ponadto zawsze lepiej patrzeć w górę niż w dół, bo to zawsze może zainspirować, żeby samemu nie tracić czasu na rzeczy nieużyteczne ale postarać się zrobić coś dobrego. Po przeczytaniu tej książki ma sie na to ochotę.

Książkę czytałam 3 lata temu i nie pamiętam jej tytułu, ale to musi być ta, ponieważ jak teraz sprawdzam innej biografii tegoż o Damiana nie ma.
Z perspektywy 3 lat od przeczytania pamiętam, że książka mnie bardzo wzruszyła.
Na początku jest bardzo przyjemnie opisana młodość i związane z nią zamiłowanie do wsi, do otwartych przestrzeni i wysiłku. Czytając widzi się te pola...