„Najlepiej napisana recenzja będzie dla mnie zawsze mniej znaczyć, niż najgorzej nakręcony film.”

Niekryty Krytyk, czyli człowiek z poczuciem humoru króla Juliana, specyficznym postrzeganiem świata, ogromnym dystansem do siebie i bujną wyobraźnią. Dzięki swojej błyskotliwości i inteligencji zdobywa coraz szersze grono fanów. Tak, ja też do niego należę, więc ta (pseudo)recenzja będzie jeszcze bardziej subiektywna niż zazwyczaj.

„Zeznania Niekrytego Krytyka” uzależniają jak wcinanie czekolady z orzechami. Codziennie wracam do moich ulubionych fragmentów książki, które poprawiają samopoczucie i motywują do działania. Maciej Frączyk podobnie jak ja nie lubi przedmiotów ścisłych i utwierdza mnie w przekonaniu, że w życiu liczy się przede wszystkim pasja. Uświadamia nam, że te kilku(nasto) minutowe filmiki, które oglądamy to efekt końcowy ciężkiej pracy i wielu wyrzeczeń. To coś, do czego dążył przez kilka lat, pełen determinacji, ale także zwątpienia. A wszystko po to, aby spełnić swoje marzenia i poprawiać humor innym.

Niekryty pisze między innymi o spełnianiu marzeń, dążeniu do celu, hejtingu, edukacji seksualnej, subkulturach... „Zeznania…” to taka osobista, szczera paplanina ( w pozytywnym tego słowa znaczeniu ) na różne tematy. Głównie młodzieżowe, ale tak naprawdę dotyczące każdego z nas. Maciej Frączyk ze znanym sobie poczuciem humoru i dystansem komentuje podesłane przez internautów kwestie, zmuszając nas przy tym do przemyśleń. Narzeka, ironizuje i wplątuje w to wszystko angielskie słówka. Dla niektórych może to wydawać się chaotyczne, ale przecież Niekryty taki jest. Zdziwiłabym się, gdyby była to niezwykle spójna lektura bez śladów sarkazmu i chaosu. Frączyk jest dla mnie pozytywnym wariatem i niech tak zostanie.


„Jeśli ktoś nie podziela twoich poglądów, a ty wciąż pozostajesz przy swoim, to znaczy, że rozpoczął się u ciebie jeden z najważniejszych procesów, jakie mogą spotkać człowieka. Samodzielne myślenie.”

Podsumowując, Niekryty Krytyk napisał książkę, która pomogła mi inaczej spojrzeć na niektóre kwestie ( przede wszystkim mojej blogowej działalności ) i zmusiła do stawiania sobie pytań dotyczących przyszłości. O tym jak nie zostać ofiarą "palcowdupizmu" i jak dążyć do zamierzonego celu. To 135 stron wypełnionych po brzegi dobrym humorem, ciekawymi spostrzeżeniami i.. fajnymi obrazkami.

draggle.blogspot.com

„Najlepiej napisana recenzja będzie dla mnie zawsze mniej znaczyć, niż najgorzej nakręcony film.”

Niekryty Krytyk, czyli człowiek z poczuciem humoru króla Juliana, specyficznym postrzeganiem świata, ogromnym dystansem do siebie i bujną wyobraźnią. Dzięki swojej błyskotliwości i inteligencji zdobywa coraz szersze grono fanów. Tak, ja też do niego należę, więc ta...