Zeznania Niekrytego Krytyka

W sam raz na jeden wieczór ; )

W sam raz na jeden wieczór ; )

Pokaż mimo to

6,5

6,5

Pokaż mimo to

Parę interesujących informacji, chyba socjologicznych, które przybliżają (potwierdzają) potoczne obserwacje współczesnego środowiska "zdobywców świata" z pokolenia Internetu i nowoczesnych technologii.
Ciekawa i niezła pozycja choć wytknąłbym autorowi nie do końca wyczerpujący katalog uwag w części [Ewolucja i Rewolucja] dotyczącej kształtowania postaw czerpiących z brutalnych, krwawych scenariuszy.
Oczywiście - nie każdy uczestnik tego procederu musi ulec deprawacji. I oczywiście - wychowawcy mają obowiązek i powinni uodpornić podopiecznych na jego wpływy.
TYLKO: (i tu głos wołającego na puszczy):
Po co do diabła te brutalne scenariusze są tworzone!?
I jaki wniosek wypływa z ich niesamowitej popularności wśród ogromnej liczby fanów?
Na to ostatnie pytanie trochę strach odpowiedzieć ...

Parę interesujących informacji, chyba socjologicznych, które przybliżają (potwierdzają) potoczne obserwacje współczesnego środowiska "zdobywców świata" z pokolenia Internetu i nowoczesnych technologii.
Ciekawa i niezła pozycja choć wytknąłbym autorowi nie do końca wyczerpujący katalog uwag w części [Ewolucja i Rewolucja] dotyczącej kształtowania postaw czerpiących z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

fajna książka z humorem :)

fajna książka z humorem :)

Pokaż mimo to

Tego mi było aktualnie trzeba. Lekka broszurka, raczej tylko dla fanów. Dzięki, Niekryty. Serio.

Tego mi było aktualnie trzeba. Lekka broszurka, raczej tylko dla fanów. Dzięki, Niekryty. Serio.

Pokaż mimo to

Książka o wszystkim i o niczym, trochę chaotyczna. Ale dla fanów Krytyka polecam :)

Książka o wszystkim i o niczym, trochę chaotyczna. Ale dla fanów Krytyka polecam :)

Pokaż mimo to

Jedyny pozytyw książki: odnośniki multimedialne. Nadal nie jestem pewna, ani o czym była ta książka, ani po co została wydana. Opowiadanie o tym, że dorośli są źli i nudni, a jedynie autor spełnia swoje marzenia i jest wolnym, niezależnym człowiekiem. Nie mam pojęcia, jaka była grupa docelowa, ale stanowczo do niej nie należę.

Jedyny pozytyw książki: odnośniki multimedialne. Nadal nie jestem pewna, ani o czym była ta książka, ani po co została wydana. Opowiadanie o tym, że dorośli są źli i nudni, a jedynie autor spełnia swoje marzenia i jest wolnym, niezależnym człowiekiem. Nie mam pojęcia, jaka była grupa docelowa, ale stanowczo do niej nie należę.

Pokaż mimo to

Dość długo zastanawiałem się jak zrecenzować to coś,którego nie potrafię nazwać książką. To raczej zapiski kogoś aspirującego do zostania pisarzem...Zbiór uwag ogólnych o wszystkim i o niczym.
Przeczytane przez przypadek jako lektura kieszonkowa (na wszelki wypadek, żeby nie zostać bez lektury pod ręką). Na wakacje, czytane na ławce w parku lub na kocu nad wodą może być, ale nie nastawiajcie się proszę na zbyt skomplikowane treści. Ot takie sobie czytadło.

Dość długo zastanawiałem się jak zrecenzować to coś,którego nie potrafię nazwać książką. To raczej zapiski kogoś aspirującego do zostania pisarzem...Zbiór uwag ogólnych o wszystkim i o niczym.
Przeczytane przez przypadek jako lektura kieszonkowa (na wszelki wypadek, żeby nie zostać bez lektury pod ręką). Na wakacje, czytane na ławce w parku lub na kocu nad wodą może być,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Szału nie było, ale nie było też aż tak źle 😉 Książka to taki średniaczek na kilka wolnych chwil. Niekrytego Krytyka oglądam w sumie od początku, stąd pomysł o przeczytaniu tej książki - jednak znalazłam tutaj za mało humoru, a za dużo ironii 😉

Szału nie było, ale nie było też aż tak źle 😉 Książka to taki średniaczek na kilka wolnych chwil. Niekrytego Krytyka oglądam w sumie od początku, stąd pomysł o przeczytaniu tej książki - jednak znalazłam tutaj za mało humoru, a za dużo ironii 😉

Pokaż mimo to

Nie ma co się rozwodzić na fabułą, ponieważ jest to taka jakby autobiografia, chociaż to też tak nie do końca.
Niekryty Krytyk odkrywa przed nami karty i postanawia nauczyć nas czegoś, co być może się nam kiedyś przyda.
Absolutnie się z tym nie zgadzam, bo w tej książce nie znalazłam nic co mogłoby czegokolwiek nauczyć.

Jeżeli oglądaliście choć jeden z jego filmów, wiecie, że Maciej komentuje różne programy, seriale czy nawet bajki. I moim zdaniem powinien się tego trzymać, a od pisania trzymać z daleka.

Nie znalazłam tam nic przydatnego do życia, a cytaty jakimi posłużył się autor wglądają trochę na wpisane tam na chybił trafił.

Czytając ją odniosłam wrażenie, że czytam o gościu, który ma okropnie rozrośnięte ego i próbuje na siłę sklecić coś co się sprzeda. A promowane nazwiskiem, bo to przecież jutuber, się niestety sprawdza i ludzie, zwłaszcza ci młodzi, pędzą do księgarni aby móc kupić i przeczytać to co szanowny pan Frączyk ma nam do powiedzenia.

Książka jest dosyć stara, bo została wydana w 2012 roku, czyli ponad 4 lata temu.

I moim celem absolutnie nie jest zjechanie tej pozycji po całości, bo naprawdę chciałam w niej znaleźć chociaż jedną rzecz, która by była fajna, ale... nie udało się.
Okej, skłamałam, wybaczcie.
Raz na rozdział się zaśmiałam, bo prawdę mówiąc treść była tak głupia i bezsensowna, że to aż śmieszne.

Najciekawszą rzeczą w tej książce okazał się rozdział 10, gdzie Niekryty wypisał kilak rzeczy, które go wkurzają. I to było w sumie ok. Przecież jesteśmy Polakami, nas denerwuje wszystko.
A i jeszcze był rozdział o pasjach i marzeniach.. Ale to raczej możemy znaleźć w większości postów na blogu i nie trzeba o tym pisać jeszcze w książce.

Książkę przeczytałam w jakieś 1,5 godziny i pozostawiła ona przykry posmak, bo liczyłam na coś zupełnie innego.
Sądzę, że dla młodszych widzów, którzy go oglądają i w sumie postrzegają jako jakiegoś boga, książka będzie super ciekawa i super śmieszna.

Dla osób, które go nie oglądają za wiele lub w ogóle, książka z pewnością wyda się nudna, głupia i co tu dużo mówić- żałosna.

Podsumowanie:
Jestem rozczarowana, rozgoryczona i dla mnie jest to kompletne dno dna, choć i tak pozostaje lepsze niż "Dziennik panny służącej", od której, proszę, trzymajcie się z daleka!
Młodsi odbiory ją docenią, ja jako osoba już, de facto, dorosła- uważam, że jest to "książka", a właściwie powinnam napisać pseudo książka o tym co znajdziemy tak naprawdę wszędzie.

Nie ma co się rozwodzić na fabułą, ponieważ jest to taka jakby autobiografia, chociaż to też tak nie do końca.
Niekryty Krytyk odkrywa przed nami karty i postanawia nauczyć nas czegoś, co być może się nam kiedyś przyda.
Absolutnie się z tym nie zgadzam, bo w tej książce nie znalazłam nic co mogłoby czegokolwiek nauczyć.

Jeżeli oglądaliście choć jeden z jego filmów, wiecie,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to