Kim tak naprawdę jest Nergal? I jaki jest?
Zakładam, że niejedna osoba zadawała sobie te pytania kiedy ze sceny trafił na czerwone celebryckie dywany. Po dwóch latach intensywnej obecności w podświadomości publicznej wyszedł naprzeciw oczekiwaniom fanów zespołu i tym, którzy byli zwyczajnie ciekawi.
Wywiad-niewywiad, rozmowa rzeka toczy się wartko przez ponad trzysta stron. I z trudem pozwala się oderwać. Podzielona na rozdziały, których tytuły nawiązują bezpośrednio do Biblii, składa się z trzynastu odrębnych części traktujących o sprawach przeróżnych - o dzieciństwie, relacjach z rodzicami, o sobie jako artyście, o początkach zespołu, pasji do muzyki, o kobietach i chorobie. Wszystko to, starannie poukładane, oprawione w zdjęcia - zarówno te oficjalne jak i pochodzące z prywatnego archiwum artysty - niewątpliwie zachęca do sięgnięcia po książkę.
Zawartość nie rozczarowuje; Nergal jest rozbrajająco szczery, mierzy się z kontrowersyjnymi sprawami stanowczo i używając argumentów, które trudno wytrącić z ręki. Nie unika odpowiedzi na niewygodne pytania. Porusza tematy, które zapewniły mu w pewnych kręgach wątpliwą sławę - nie udaje skruchy i nie przyznaje, że paląc czy drąc Biblię czynił źle. W książce porusza szeroką gamę spraw; od tego, jak wygląda i wyglądało życie w trasie koncertowej i tworzenie zespołu reprezentującego nasz kraj na polu światowym w swoim gatunku, aż po sprawy tak trudne jak choroba i najgłębsze jej względem odczucia. Nie udaje kogoś, kim nie jest, lub tak znakomite potrafi stwarzać pozory.
Adam, którego poznaje się w tej książce, to osobowość diametralnie różna od tkwiącego gdzieś w podświadomości szalonego scenicznego wizerunku. Silny, zdeterminowany i nastawiony na osiągnięcie sukcesu - do tego inteligentny i posiadający zaskakującą zdolność do bezlitosnego rozprawiania się z plotkami krążącymi na jego temat. Na wielki plus? Fakt, że o każdej z kobiet swojego życia (tak, o Dorocie też jest tam sporo, więc fani taniej sensacji również mogą poczuć się zaspokojeni) wypowiada się ciepło i zdecydowanie tak, jak na dżentelmena przystało. A do tego może jeszcze to, że stałym motywem przewijającym się przez wywiad są książki. I na zdjęciach - z trasy, ze szpitala - też są książki. Trudno zresztą w trakcie lektury nie zauważyć, że Nergal jest człowiekiem oczytanym.
Lektura jest warta polecenia z kilku względów; pozwala w sposób wielowymiarowy spojrzeć na osobę którą jedni znają jaki lidera doskonałego zespołu grającego ekstremalny metal, a która dla innych jest znów "tylko" celebrytą. Dla fanów Adama jako muzyka - z całą pewnością fragmenty o narodzinach artystycznego projektu, relacjach z trasy, pierwszych nagraniach i koncertach. Dla spragnionych plotek - szczegóły z życia, ale starannie wybrane i takie, które nie krzywdzą innych, podane w estetycznej formie.
Warto kupić. I jeszcze jeden plus, za tą złotówkę dla DKMSu i Gdańskiego Stowarzyszenia na rzecz Rozwoju Hematologii i Transplantacji Szpiku.

Kim tak naprawdę jest Nergal? I jaki jest?

Zakładam, że niejedna osoba zadawała sobie te pytania kiedy ze sceny trafił na czerwone celebryckie dywany. Po dwóch latach intensywnej obecności w podświadomości publicznej wyszedł naprzeciw oczekiwaniom fanów zespołu i tym, którzy byli zwyczajnie ciekawi.

Wywiad-niewywiad, rozmowa rzeka toczy się wartko przez ponad trzysta stron....