Zbiory opowiadań rzadko czytam. Być może jest to błąd i mam złe nastawienie do tego typu formy słowa pisanego. Ale nie mogłam pozwolić, by dłużej ta pozycja leżała na półce. Czas opróżniać własne stosiki i tak czynię.

Nazwisko Rudzińska, a właściwie Beata Rudzińska było mnie do tej pory kompletnie obce. Po przeczytaniu informacji na obwolucie okładki wiem już , że autorka to nie tylko kobieta pióra, ale i kobieta twardo stąpająca po ziemi, gdyż jest ona osobą decyzyjną w Wydawnictwie Amea. Pisarka jest także pomysłodawczynią i współautorką antologii opowiadań: "Babskie gadanie" (2007), "Dziewczyńskie bajki na dobranoc"(2008), "Nie pytaj o Polskę" (2009) oraz "Wbrew naturze" (2010). Dla młodego czytelnika też się coś znajdzie. Otóż są nimi "Baśniowe okruszki" (2007).

Jak wcześniej wspomniałam "Wszystko dla niej" jest zbiorem opowiadań. Opowiadań jest czternaście. Są one króciutkie, ale literacko bardzo wartościowe, oplecione pięknymi słowami, zawierające różnorakie przesłania. A któż jest bohaterem tych opowiadań moglibyście zapytać. Już Wam odpowiadam. Bohaterów jest wielu, są inni, wykształceni i bez wykształcenia, ludzie zamożni i biedni, ci pracujący w pocie czoła i ci, którzy żebrają na stacji, są kobiety (one są dominującą płcią w moim odczuciu), są i mężczyźni, jest nawet pchła, która widzi wszystko oraz jest wierny przyjaciel człowieka czyli pies.

Autorka opowiada różne ludzkie, niekiedy bardzo trudne i dramatyczne historię. Czyni to bardzo delikatnie, ale nie oszczędza czytelnikowi nadmiaru uczuć, które kłębią się w wewnątrz. Czytelnik znajdzie miłość do dziecka, do partnera, desperacje, samotność, lęk, strach przezd nieznanym, zdradę, ból po stracie dziecka, obsesje, ograniczenia ciała i ducha itp.
Moją uwagę zwróciły szczególnie bohaterki, gdyż jako kobieta jestem bardziej wyczulona na ich los. Są to kobiety w różnym wieku, bardzo emocjonalne, niejednokrotnie samotne, szukające tego, co my kobiety potrzebujemy najbardziej, czyli ciepła, wsparcia i poczucia bezpieczeństwa. Najbardziej w pamięć wbiło mnie się opowieść o starszej nauczycielce, która zauroczyła się młodszym kolegą z pracy, albo kobiety zdradzanej przez męża, pragnącej dziecka, tak zdesperowanej ,by w końcu spalić dom -świadectwo życia z niewiernym małżonkiem.

Warto również również baczniej przypatrzeć się opowiadaniu pt. "Rekordzista", które opowiada o mężczyźnie z nadmiarem sadełka.Owy mężczyzna zauważył , że żona nagle zaczęła częściej wychodzić z domu i zajmować się zupełnie innymi sprawami niż dotychczas, a on staje je i tyje. Nagle zaczyna dbać o siebie i zaczyna chudnąć i jego świat nie staje się lepszy. Żona mimo, iż mąż zaczyna dbać o siebie i o nią, odchodzi. Bohater załamany zaczyna tyć i jego nagła i szybka wzrastająca waga ma być potraktowana jako rekord Guinnessa. Czy tak będzie? Przekonajcie się.
To opowiadanie skłoniło mnie do zastanowienia nad kłamliwym twierdzeniem, które padało chyba z każdych ust "przecież liczy się wnętrze". Ale czy na pewno?

Takich przesłań czytelnik znajdzie wiele. Wystarczy posiedzieć , pomyśleć, zastanowić się nad tym , co w życiu jest najważniejsze. Polecam Wam tę pozycję, bo choć jest ona niedługa, ale pomiędzy wierszy "wygląda" życiowa mądrość.

Zbiory opowiadań rzadko czytam. Być może jest to błąd i mam złe nastawienie do tego typu formy słowa pisanego. Ale nie mogłam pozwolić, by dłużej ta pozycja leżała na półce. Czas opróżniać własne stosiki i tak czynię.

Nazwisko Rudzińska, a właściwie Beata Rudzińska było mnie do tej pory kompletnie obce. Po przeczytaniu informacji na obwolucie okładki wiem już , że autorka...