Saga o rubieżach jest opisywana jako najlepsze hiszpańskie fantasy. Jeśli tak jest faktycznie, to nie chcę wiedzieć jaki poziom prezentują inne książki z tego gatunku napisane przez autorów z Półwyspu Iberyjskiego. Mnie osobiście tom 1 strasznie wynudził i ledwo go dokończyłem. Mam wobec niego kilka uwag. Po pierwsze, nie jest to klasyczne fantasy z cyklu elfy, krasnoludy, niziołki, także jeśli ktoś poszukuje książki ala Tolkien to się sromotnie zawiedzie. Jest mało akcji, toczy się ona w ślimaczym tempie, bohaterowie są nijacy. Nie jesteś w stanie wniknąć w świat przedtawiony. Został on zaprezentowany w sposób nieatrakcyjny, niezachęcający do wgłębienia się w jego meandry. Sprawy nie ułatwiają postacie, które nie są wiarygodne. Nie ma się wrażenia, że przeżywają nadciągającą katastrofę, ich dialogi są sztywne. Jenocześnie postać głównego antagonisty czyli Misaianesa jest nakreślona co najmniej słabo. Nie wzbudzał on we mnie jakichś większych negatywnych emocji. Odniosłem takie wrażenie, że Pani Liliana nie miała za bardzo pomysłu na tą sagę. Świat jest opisany nader skromnie, szczątkowa historia i mitologia, brak porządnej fabuły, słabi bahaterowie. Słowem, wg mnie największe rozczarowie tego roku.

Saga o rubieżach jest opisywana jako najlepsze hiszpańskie fantasy. Jeśli tak jest faktycznie, to nie chcę wiedzieć jaki poziom prezentują inne książki z tego gatunku napisane przez autorów z Półwyspu Iberyjskiego. Mnie osobiście tom 1 strasznie wynudził i ledwo go dokończyłem. Mam wobec niego kilka uwag. Po pierwsze, nie jest to klasyczne fantasy z cyklu elfy, krasnoludy,...