To pierwsza na polskim rynku tak wszechstronnie i całościowo prezentująca życie gejów w PRL-u publikacja, która słusznie rości sobie prawo nie tyle może przełomowej, ale zdecydowanie odkrywczej i nowatorskiej, gdyż wszystkie inne wcześniejsze próby analizy zjawiska robione były wycinkowo i w określonym aspekcie. Tutaj dostajemy rzetelną monografie, która niczym z lotu ptaka, próbuje przebadać wszystkie sfery życia tamtego czasu z uwzględnieniem obecności i roli osób homoseksualnych w ich kształtowaniu i budowaniu. Bardzo długo był to temat tabu, mówienie a już tym bardziej pisanie o czasach PRL-u z punktu widzenia tego, co działo się w przestrzeni relacji homoseksualnych mogłoby się wydawać zadaniem bardzo karkołomnym i nie wskazanym. Osoby homoseksualne boją się przed wtłaczaniem ich w swoiste getto i generalizowania ich zachowań łącząc je w określony motyw wspólny, uważając, że ich środowisko jest tak różnorodne i tak bogate w sposobie prezentacji, że trudno by było we wspólnym mianowniku znaleźć jakieś cechy wspólne, a nawet gdyby, to nie można by ich określić jako wogóle wspólne dla całości tylko dla poszczególnych grup. A poza tym, i o to też wzmiankowano, orientacja jest przecież prywatną sprawa i zaglądanie komuś do sypialni jest czymś niezwykle nieeleganckim, wiec biorąc jeszcze pod uwagę, że czas Polski Ludowej to okres, w którym nie można było oficjalnie głosić i przyznawać się o bycia gejem, to tym bardziej wiele zjawisk może zostać pominiętych, niezauważonych lub źle zinterpretowanych, bo ówcześni geje byli głęboko zakamuflowani i schowani. Owszem można zwrócić uwagę na obecność pewnych wątków w literaturze, kinie, teatrze, sztuce, pokazać przekaz medialny i opowiedzieć o życiu i sposobie nawiązywania kontaktów i miejscach spotkań, ale to już tylko dla zrozumienia stylu życia. Okazuje się jednak, że nie można uciec przed swoistym coming outem wielu osób, o których tajemnicą poliszynela było, że są homoseksualni. To była taka schizofrenia systemu, który bardzo z jednej strony dbał o pozory i nie pozwalał na odchylenia, ale przymykał oczy jeśli miał z tego jakaś korzyść, bo dzięki wiedzy o kimś mógł wpływać na niego od szantażu poprzez wspieranie kogoś i wywieranie przez to wpływu na środowisko, które chciano inwigilować. Przykładem jest postać Jarosława Iwaszkiewicza promowanego przez państwo i mocno lansowanego, mimo informacji o jego homoseksualnym życiu. Czy Jerzego Zawieyskiego, pisarza i polityka. Ale takich postaci i nazwisk jest wiele: Tadeusz Bereza, Jerzy Waldorff, żyjąca w związku z Anną Kowalską Maria Dąbrowska. A w świecie kina Edmund Fetting czy Jerzy Nasierowski. Ich historie to legendy, prowadząc podwójne życie wyznaczali na codzień kierunki socjalistycznej moralności. Autor prezentuje również rolę Kościoła, jego stanowisko w sprawie homoseksualizmu i jak to wpływało na życie wiernych, zwłaszcza na sytuacje kapłanów homoseksualistów szantażowanych przez służbę bezpieczeństwa, gdy zostali odkryci. Opisuje ważne dla infiltracji środowiska wydarzenia, takie jak: akcja Hiacynt czy realizowane przez milicje akcje pobić czy napadów na osoby homoseksualne. Pokazuje jak w ciągu wielu lat zmieniało się też podejście społeczeństwa poprzez lata siermiężnego Gomułki porównując je z liberalnym Gierkiem i przenikaniem do Polski pierwszych pism pornograficznych i filmów. Bardzo ciekawa i potrzebna lektura.

To pierwsza na polskim rynku tak wszechstronnie i całościowo prezentująca życie gejów w PRL-u publikacja, która słusznie rości sobie prawo nie tyle może przełomowej, ale zdecydowanie odkrywczej i nowatorskiej, gdyż wszystkie inne wcześniejsze próby analizy zjawiska robione były wycinkowo i w określonym aspekcie. Tutaj dostajemy rzetelną monografie, która niczym z lotu...