Najnowsze artykuły
- ArtykułyBieszczady i tropy. Niedźwiedzia? Nie – Aleksandra FredryRemigiusz Koziński2
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać247
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Edmund White
Źródło: By David Shankbone - Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2918344
9
7,2/10
Urodzony: 13.01.1940
Amerykański powieściopisarz, dramatopisarz, nowelista i krytyk literacki.
Uchodzi za jednego z najwybitniejszych pisarzy amerykańskich przedstawiających problematykę homoseksualizmu. Na język polski prozę Edmunda White’a tłumaczyli Jerzy Jarniewicz, Jacek Dehnel, Piotr Tarczyński, Andrzej Sosnowski i Szymon Żuchowski. Jest zdeklarowanym gejem. Studiował na Uniwersytecie Michigan (w Ann Arbor). W latach 1962–1979 pracował dla tygodnika „Time”. Wykładał na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa (w Baltimore),a następnie w latach 1981–1983 na Uniwersytecie Columbia (w Nowym Jorku). Na Uniwersytecie Yale’a i Uniwersytecie w Princeton prowadził zajęcia z pisania kreatywnego. W latach 1983–1990 mieszkał Paryżu, nadal wykładając na amerykańskich uczelniach. Jest członkiem wielu stowarzyszeń literackich. Wśród wcześniejszych utworów White’a znajdują wyrafinowane poetyckie powieści nie poruszające tematyki homoseksualnej w sposób tak wyrazisty jak późniejsze dzieła: debiutancka powieść Zapominanie Eleny (przekład polski: Andrzej Sosnowski i Szymon Żuchowski) oraz Nocturnes for the King of Naples (1978, Nokturny dla króla Neapolu). Znaczący rozgłos przyniosła mu powieść A Boy’s Own Story (1982, Spowiedź chłopca) ukazująca dzieciństwo i wczesną młodość chłopaka, który odkrywa swą seksualną odmienność na tle represyjnego klimatu Ameryki lat 50. Homoseksualizm bohatera rodzice uważają za chorobę, co usiłuje on pogodzić z normalną edukacją i życiem rodzinnym. Bardzo osobista i intymna narracja książki, z przewrotnym zakończeniem porównywanym przez krytyków do najlepszych powieści Geneta i Gombrowicza. Powieść stanowi pierwszą część autobiograficznej trylogii, której kolejna, The Beautiful Room is Empty (Piękny pokój jest pusty),ukazała się pięć lat później. Jej bohater, tradycyjnie wychowany młodzieniec ukazany w kontekście społeczno-środowiskowym, zmaga się z akceptacją własnej orientacji seksualnej. Tło ostatnich kart powieści stanowią sceny nowojorskich zamieszek ulicznych na Christopher Street latem 1969, które stały się pierwszym aktem gay liberation movement. Trzecia część The Farewell Symphony (1997) jest obrazem dwudziestu lat dorosłości bohatera do początku lat 90. White jest współautorem wydanego w 1977 opracowania The Joy of Gay Sex (Radość gejowskiego seksu). Wśród jego publikacji znajdują się nowele poruszających problematykę AIDS oraz liczne artykułów i szkice o tematyce gejowskiej, w tym również wydana w 1980 praca pt. States of Desire: Travels in Gay America (Stany pożądania. Podróże po gejowskiej Ameryce). Spod pióra White’a wyszły również trzy biografie pisarzy homoseksualistów. W 1993 ukazało się, będące owocem siedmioletniej pracy, 700-stronicowe opracowanie życiorysu Jeana Geneta (Genet: A Biography),wydane niemal równocześnie w Anglii, Ameryce i Francji. Uchodące za najdonioślejsze dzieło krytyczne o tym pisarzu. W 1998 ukazała się biografia Marcel Proust, a w 2008 Rimbaud: The Double Life of a Rebel.
Uchodzi za jednego z najwybitniejszych pisarzy amerykańskich przedstawiających problematykę homoseksualizmu. Na język polski prozę Edmunda White’a tłumaczyli Jerzy Jarniewicz, Jacek Dehnel, Piotr Tarczyński, Andrzej Sosnowski i Szymon Żuchowski. Jest zdeklarowanym gejem. Studiował na Uniwersytecie Michigan (w Ann Arbor). W latach 1962–1979 pracował dla tygodnika „Time”. Wykładał na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa (w Baltimore),a następnie w latach 1981–1983 na Uniwersytecie Columbia (w Nowym Jorku). Na Uniwersytecie Yale’a i Uniwersytecie w Princeton prowadził zajęcia z pisania kreatywnego. W latach 1983–1990 mieszkał Paryżu, nadal wykładając na amerykańskich uczelniach. Jest członkiem wielu stowarzyszeń literackich. Wśród wcześniejszych utworów White’a znajdują wyrafinowane poetyckie powieści nie poruszające tematyki homoseksualnej w sposób tak wyrazisty jak późniejsze dzieła: debiutancka powieść Zapominanie Eleny (przekład polski: Andrzej Sosnowski i Szymon Żuchowski) oraz Nocturnes for the King of Naples (1978, Nokturny dla króla Neapolu). Znaczący rozgłos przyniosła mu powieść A Boy’s Own Story (1982, Spowiedź chłopca) ukazująca dzieciństwo i wczesną młodość chłopaka, który odkrywa swą seksualną odmienność na tle represyjnego klimatu Ameryki lat 50. Homoseksualizm bohatera rodzice uważają za chorobę, co usiłuje on pogodzić z normalną edukacją i życiem rodzinnym. Bardzo osobista i intymna narracja książki, z przewrotnym zakończeniem porównywanym przez krytyków do najlepszych powieści Geneta i Gombrowicza. Powieść stanowi pierwszą część autobiograficznej trylogii, której kolejna, The Beautiful Room is Empty (Piękny pokój jest pusty),ukazała się pięć lat później. Jej bohater, tradycyjnie wychowany młodzieniec ukazany w kontekście społeczno-środowiskowym, zmaga się z akceptacją własnej orientacji seksualnej. Tło ostatnich kart powieści stanowią sceny nowojorskich zamieszek ulicznych na Christopher Street latem 1969, które stały się pierwszym aktem gay liberation movement. Trzecia część The Farewell Symphony (1997) jest obrazem dwudziestu lat dorosłości bohatera do początku lat 90. White jest współautorem wydanego w 1977 opracowania The Joy of Gay Sex (Radość gejowskiego seksu). Wśród jego publikacji znajdują się nowele poruszających problematykę AIDS oraz liczne artykułów i szkice o tematyce gejowskiej, w tym również wydana w 1980 praca pt. States of Desire: Travels in Gay America (Stany pożądania. Podróże po gejowskiej Ameryce). Spod pióra White’a wyszły również trzy biografie pisarzy homoseksualistów. W 1993 ukazało się, będące owocem siedmioletniej pracy, 700-stronicowe opracowanie życiorysu Jeana Geneta (Genet: A Biography),wydane niemal równocześnie w Anglii, Ameryce i Francji. Uchodące za najdonioślejsze dzieło krytyczne o tym pisarzu. W 1998 ukazała się biografia Marcel Proust, a w 2008 Rimbaud: The Double Life of a Rebel.
7,2/10średnia ocena książek autora
377 przeczytało książki autora
933 chce przeczytać książki autora
9fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
City Boy. My Life in New York During the 1960s and 1970s
Edmund White
6,6 z 5 ocen
17 czytelników 1 opinia
2011
Powiązane treści
Zobacz więcej treści
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Niepokoiło mnie zawsze, że Rimbaud był infernalnym panem młodym, a Verlaine - głupią dziewicą.
8 osób to lubi
przekleństwem wieku dojrzewania jest to, że wydarzenia nigdy nie potrafią sprostać uczuciom, które wywołują, i że żadna opowieść o tych wyda...
przekleństwem wieku dojrzewania jest to, że wydarzenia nigdy nie potrafią sprostać uczuciom, które wywołują, i że żadna opowieść o tych wydarzeniach nie odda prawdy o uczuciach...
4 osoby to lubiąDookoła świata znaczy się zaczynamy od buźki i całujemy po wszystkim, z góry na dół, dookoła świata, z dłuższym postojem na biegunie południ...
Dookoła świata znaczy się zaczynamy od buźki i całujemy po wszystkim, z góry na dół, dookoła świata, z dłuższym postojem na biegunie południowym!
3 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Zuch Edmund White
6,5
czytanie z otwartym umysłem - tu, nabiera innego znaczenia. nie potrzeba otwartości na przebieg wydarzeń i decyzji, tylko na przemyślenia młodego bohatera.
od początku się na to nie zanosiło, akcja była jak dla mnie (nawet!) za szybka, zbyt ludzka. potem gdzieś jeszcze przed połową był taki przeskok do wnętrza ludzkiego umysłu i przeszłości, że to było trudne do udźwignięcia. w tym momencie czytanie zwalnia, (robiłam przerwy, nawet kilkudniowe) ale wraca się do niej myślami. człowiek jest jakby już z nią połączony. zastanawiałam się czy nie jestem za młoda na tą lekturę, nie ze względu na wiek, tylko na dojrzałość życiową. czułam, że źle rozumiem ten tekst...
jednak cieszę się, że udało mi się zdobyć egzemplarz. przeczytać o kawałku życia osoby, której podobnej prawdopodobnie nigdy nie poznam.
Hotel de Dream Edmund White
6,8
przede wszystkim jestem zaskoczona, że ta książka ma tak niską ocenę!
bałam się, że będzie na miernym poziome, ale mnie bardzo zaskoczyła.
czytało się przyjemnie choć można zachłysnąć się zestawieniem prostych i jednocześnie dziwnych zajść erotycznych.
jakoś nie zauważyłam "zdań rozwleczonych na 10 linijek". może dlatego, że jest tak dobrze napisana :)
prawie przez całą książkę chciałam wracać tylko do historii "Malowanego chłopca", ale pod koniec się to zmieniło.
ocena "bardzo dobra" jest głównie za doprowadzenie mnie do łez i do szybko następującej po tym wściekłości.
ale ten smaczek zostawiam nowym czytelnikom.