Nie ma tutaj tomu I, więc zrecenzuję drugi jakby były razem. Po pierwsze, jest to typowa amerykańska literatura, jak nie czytałeś Bukowskiego, Golding'a lub Crub'a, to możesz nie czuć kontekstu kulturowego. Tak więc, jest to literatura przepełniona metaforami, asocjacjami między seksualnością a mitologią i duchowością. Pierwsze wydanie w stanach zostało zakwalifikowane jako literatura pornograficzna, moim zdaniem, przez niezrozumienie, tutaj seksualność staje się kluczem do zrozumienia sił rządzących człowiekiem oraz relacji człowieka z światem poza ludzkim. Autor poświęcił wiele czasu na studiowanie niuansów kultury starożytnego Egiptu, i to czuć. Nie jest to fantazja na temat tego w co wierzono i jakie zwyczaje panowały na dworze, ale jednak wierne odwzorowanie i autorska interpretacja klimatu które tam panowały z zachowaniem szacunku do detali.

Czytając "Starożytne wieczory" jest się tam.

Nie ma tutaj tomu I, więc zrecenzuję drugi jakby były razem. Po pierwsze, jest to typowa amerykańska literatura, jak nie czytałeś Bukowskiego, Golding'a lub Crub'a, to możesz nie czuć kontekstu kulturowego. Tak więc, jest to literatura przepełniona metaforami, asocjacjami między seksualnością a mitologią i duchowością. Pierwsze wydanie w stanach zostało zakwalifikowane jako...

Z całą pewnością nie jest to najwybitniejsza powieść czołowego bawidamka, hulaki i skandalisty amerykańskiej bohemy literackiej. Ciężko też stwierdzić dlaczego znalazła się ona w onegdaj najbardziej prestiżowej serii wydawnictwa Muza obok kamieni milowych współczesnej literatury światowej. "Starożytne wieczory" wybitną książką z całą pewnością nie są... ba, nie są nawet nawet książką bardzo dobrą. Ta powieść to solidne rzemiosło mieszające wysmakowaną erotykę (E.L. James by mogła uczyć się na pamięć Mailera, a następnie zakopać wszystkie egzemplarze własnych bestsellerów) z mitologicznymi kontekstami oraz historiozoficzną wariacją. Jest to proza dająca wiele rozrywki, ale także nie najłatwiejsza w odbiorze (mimo dość przejrzystego języka). Swego czasu "Starożytne wieczory" były rozszarpane przez literacką krytykę i przypięto im łatkę największego literackiego gniota lat osiemdziesiątych. Dekady mijały, a utyskiwania krytyki okazały się być mrzonkami. "Starożytne wieczory" to próbka literackiej pulpy w wykonaniu dość inteligentnego kuglarza, którego kompetencje kulturowe oraz stylistyczna biegłość przerastają możliwości większości twórców literatury popularnej. Ci, którzy chcą jednak zetknąć się z Mailerem w naprawdę wysokiej formie powinni sięgnąć po oszałamiających "Nagich i martwych" i bardzo dobre "Amerykańskie marzenie".

Z całą pewnością nie jest to najwybitniejsza powieść czołowego bawidamka, hulaki i skandalisty amerykańskiej bohemy literackiej. Ciężko też stwierdzić dlaczego znalazła się ona w onegdaj najbardziej prestiżowej serii wydawnictwa Muza obok kamieni milowych współczesnej literatury światowej. "Starożytne wieczory" wybitną książką z całą pewnością nie są... ba, nie są nawet...

Tu-taj, tu-taj- wszystko jest celowe
Wszystko jest celowe
Tutaj, tutaj, wszystko jest trzymane w środku
Więc zaryzykuj i wyjdź na zewnątrz
Twoje nadzieje, twoje sny, twój raj
Herosi, idole pęknięci niczym lód

Tu-taj, tu-taj- wszystko jest trzymane w środku
Więc zaryzykuj i wyjdź na zewnątrz
Poczuj frustrację twarzą w twarz
Punkt widzenia tworzy więcej fal
Więc zaryzykuj i wyjdź na zewnątrz

Zaryzykuj i wyjdź na zewnątrz
Nie śpij i powiedz, że próbowałeś
Spotkaj frustrację twarzą w twarz
Punkt widzenia tworzy więcej fal
Więc nie śpij i powiedz, że próbowałeś
Powiedz, że próbowałeś- powiedz, że próbowałeś
Tak, nie śpij i powiedz, że próbowałeś

śmierdzi w tych grobowcach okrutnie...a w Tebach wali mułem i zgnilizną...a ich wierzenia są tak popieprzone,że nawet kapłani mylą kolejne wcielenia Amona....a jaka tam rozpusta,wyuzdanie...parzą się na widoku...rodzinnie,rzec można familijnie...albo też służbowo i ceremonialnie...i jaki to wszystko piękne,plastyczne,w zasięgu wzroku i innych zmysłów...
Genialna,genialna...i trochę genitalna...

Tu-taj, tu-taj- wszystko jest celowe
Wszystko jest celowe
Tutaj, tutaj, wszystko jest trzymane w środku
Więc zaryzykuj i wyjdź na zewnątrz
Twoje nadzieje, twoje sny, twój raj
Herosi, idole pęknięci niczym lód

Tu-taj, tu-taj- wszystko jest trzymane w środku
Więc zaryzykuj i wyjdź na zewnątrz
Poczuj frustrację twarzą w twarz
Punkt widzenia tworzy więcej fal
Więc zaryzykuj i...

Norman Mailer wiódł awanturniczy żywot. Taka jest również ta powieść. Niekiedy wywołuje odległe skojarzenia z twórczością Charlesa Bukowskiego, jednak dotyczy to wyłącznie jej dosadności i obsceniczności. Powieść przesycona erotyką, często o homoseksualnym zabarwieniu, a wszystko to otoczone mistyczno-religijną aurą Egiptu czasów Ramzesa II. Z jednej strony rzecz ma miejsce w czasie jednego tylko wieczoru, z drugiej jednak opowieść obejmuje losy bohatera przeżywającego kolejne cztery wcielenia, początkowo niezwykle dynamiczne i pełne rozmaitych ekscesów (szczególnie dotyczących stosunków bohatera będącego wpierw woźnicą rydwanu, następnie kapłanem i nadzorcą haremu faraona, z samym faraonem, jego żoną Nefertari, czy też z jedną z kobiet należących do haremu, ze względu na tuszę nazwaną Kulką Miodu). Zaczyna się od niezwykle sugestywnej, ponurej, lecz w jakiś sposób urzekającej scenerii świata "po drugiej stronie", gdzie powieść znajduje też swój kres. Wszystko jest tak "soczyste", że niekiedy przyprawia o zawrót głowy (choć wulgarność niektórych fragmentów wywoływać może obrzydzenie). Całość sprawia wrażenie misternej struktury, układanki mistrzowsko dopasowanych elementów. Z pewnością nie jest to Starożytny Egipt, a raczej kraina, która wprawdzie może być tam umiejscowiona z uwagi na racje geograficzne, historyczne i polityczne, ale pozostaje przy tym dziełem niezwykle bogatej wyobraźni autora. Jest to jakaś próba odkrycia sfery, w której religijność i erotyka są elementami tej samej gry, formą ucieczki od jałowości życia i pragnieniem przełamania ograniczeń przyrodzonej człowiekowi kondycji istoty śmiertelnej. Temu też służyły kiedyś mity, a Mailer nadaje im bardzo indywidualny, swój własny wymiar. W powieści przewijają się postaci bóstw, jest Re, Ozyrys, Set, Horus i Izyda. Światy bogów i ludzi wzajemnie się przenikają, w pewien sposób pozostają nierozdzielne.

Norman Mailer wiódł awanturniczy żywot. Taka jest również ta powieść. Niekiedy wywołuje odległe skojarzenia z twórczością Charlesa Bukowskiego, jednak dotyczy to wyłącznie jej dosadności i obsceniczności. Powieść przesycona erotyką, często o homoseksualnym zabarwieniu, a wszystko to otoczone mistyczno-religijną aurą Egiptu czasów Ramzesa II. Z jednej strony rzecz ma miejsce...

Trudno określić tą książkę jako powieść historyczna. Jest to raczej wariacja czy też bajka na temat starożytnego Egiptu. I do tego bajka dla dorosłych czytelników. Dużo w niej seksu, bardzo naturalistycznego.
Początek jest dość ciężki i czytelnicy mało cierpliwi mogą odpaść. Od trzeciej części jednak się już rozkręca i czytanie tej książki to sama przyjemność.

Trudno określić tą książkę jako powieść historyczna. Jest to raczej wariacja czy też bajka na temat starożytnego Egiptu. I do tego bajka dla dorosłych czytelników. Dużo w niej seksu, bardzo naturalistycznego.
Początek jest dość ciężki i czytelnicy mało cierpliwi mogą odpaść. Od trzeciej części jednak się już rozkręca i czytanie tej książki to sama przyjemność.