Nigdy nie pomyślałabym, że KIEDYKOLWIEK polubię taką książkę. Gustuje w nich moja mama, ja przeważnie wolę fantastykę. Powieść „Upalne lato Marianny” nie ma żadnych wad (przynajmniej ja ich nie widzę), może to, dlatego, że zostałam oślepiona jej zaletami a może, dlatego, że po prostu ich nie ma. Nie wiem, nie potrafię tego ocenić. Lektura jest przyjemna i niesamowicie wciąga. Nie jest to żadne romansidło z happy Endem. Historia jest przepiękna, nie mam pojęcia, co mam wam napisać, aby choć trochę przybliżyć doskonałość i perfekcję tego dzieła.

Klimat jest po prostu niesamowity, opowieść prosta, a zarazem niezwykła. Młoda kobieta, która zakochała się w mężczyźnie- zwykła historia, powiedzielibyście i w tym momencie popełniacie ogromny błąd. Autorka nie tylko stworzyła nietuzinkową opowieść, ale doskonale przybliżyła tradycje i poglądy XX wiecznej Polski. Na początku byłam troszeczkę znużona długimi wnikliwymi opisami, ale później dostrzegłam, że to przecież dzięki nim powieść jest tak barwna i wyjątkowa. Rozwój akcji jest powolny, ale to tylko podsyca naszą ochotę na dalsze zapoznawanie się z przygodami dziewczyny.

Marianna tak samo jak historia jest nietuzinkową, młodą kobietą, która nie boi się walczyć o swoje. Pomimo wielu przeszkód udało jej się dostać na studia. Pomimo tego, że kultura naszego kraju, była już dobrze rozwinięta i częściowo dopasowana do zachodniej, wiele osób nadal uważało, że rolą kobiety jest urodzenie kilkunastu dzieci i późniejsze ich wychowanie, Marianna wbrew temu wyrwała się z małej wsi i potrafiła zawalczyć o swoje. To mi się w niej najbardziej podobało, nie uległa innym ludziom, tylko trwała w swoich poglądach.

Książkę polecam wszystkim bez wyjątku, barwne opisy i wnikliwe dialogi z pewnością wielu osobom przypadną do gustu. Powieść jest niesamowicie klimatyczna. Dzięki tej lekturze na pewno oderwiecie się od rzeczywistości. Historia opowiada o miłości i trudnych wyborach. Polecam ją każdemu.

Nigdy nie pomyślałabym, że KIEDYKOLWIEK polubię taką książkę. Gustuje w nich moja mama, ja przeważnie wolę fantastykę. Powieść „Upalne lato Marianny” nie ma żadnych wad (przynajmniej ja ich nie widzę), może to, dlatego, że zostałam oślepiona jej zaletami a może, dlatego, że po prostu ich nie ma. Nie wiem, nie potrafię tego ocenić. Lektura jest przyjemna i niesamowicie...