Z przykrością muszę nazwać ,,Czeki bez pokrycia” produkcyjniakiem, czyli powieścią bez polotu kopiującą poprzednie powieści autora i wywołujące emocje bazując na stereotypowym przedstawieniu społeczeństwa. Ze względu na warsztat pisarski czyta się ją szybko, ale bez przerwy odczuwałem obcowanie z drugorzędną literaturą.
Arystokracja i politycy to warstwy, w które łatwo strzelać kierując się popularnymi stereotypami (takich jest większość bohaterów). Polityk musi pod dobrymi manierami skrywać brak kręgosłupa moralnego a arystokrata gotowy poświęcić wszystko dla życia w luksusie. Taka satyra jest niewiele warta, bo nie stara pogłębić spojrzenia na opisywanych ludzi. Opis książki obiecuje nam obcowanie z ,,wielkim światem” i właśnie obserwacje zwyczajów są dla mnie największą wartością, bo sam przestawiłem się w trakcie czytania na tryb życia głównego bohatera tak odległy od codzienności. Podobał mi się też opis zwyczajów w pałacu hrabiego, który nie chce się dostosować do nowych czasów.
O ile w tematyce politycznej zawartych jest trochę topornych, ale jednak wartościowych refleksji to wątek romansowy jest banalny, a w dodatku fatalnie opisany. Opisy stanu emocjonalnego wrażliwej kochanki są tak tandetne, że wywołały we mnie śmiech połączony z zażenowaniem. Na podstawie kilku fragmentów o cierpiącej Ewelinie można byłoby pomyśleć, że czytamy romansidło. I to napisał człowiek, który stworzył niezapomniane kreacje Niny Kunickiej czy Hanki. Znowu broni się najbardziej wątek ciężkiego życia i desperacji w walce o lepsze jutro.
Podejrzewam, że autor pisał powieść na szybko w okresie braku natchnienia i dlatego jest taka toporna oraz niedopracowana fabularnie (bo sporo wątków dałoby się wydłużyć).

Z przykrością muszę nazwać ,,Czeki bez pokrycia” produkcyjniakiem, czyli powieścią bez polotu kopiującą poprzednie powieści autora i wywołujące emocje bazując na stereotypowym przedstawieniu społeczeństwa. Ze względu na warsztat pisarski czyta się ją szybko, ale bez przerwy odczuwałem obcowanie z drugorzędną literaturą.
Arystokracja i politycy to warstwy, w które łatwo...