Wyobraźcie sobie zemstę kobiety. Zemstę tak okrutną, że żaden mężczyzna nie udźwignąłby jej ciężaru. Z takim nastawieniem można usiąść do „Zemsty kobiet”, najnowszej powieści Marcina Brzostowskiego. Usiąść i śmiać się do rozpuku.
Ofiarą tytułowej zemsty pada niejaki inspektor Franco Fog, postać nietuzinkowa i mogąca rodzić w kobiecie dreszcz emocji. Niepoprawny flirciarz i bon-vivant, w głębi duszy oddany jest jednej tylko kobiecie, przepięknej Weronice Blance. Kim jest owa piękność, która skradła serce panu inspektorowi? To tylko pierwsza z całej serii niespodzianek, na jaką czytelnik nie jest przygotowany.
Franco Fog ma za zadanie rozwikłać dwie równolegle biegnące sprawy – sprawę porwań znanych przedstawicieli płci brzydszej oraz sprawę nazistów, którzy za wszelką cenę chcą wysadzić w powietrze Warszawę. Co gorsza, w sprawę nazistów, dzięki swojemu nieokiełznanemu obżarstwu, wplątany jest adoptowany syn Franco Foga i Weroniki Blanki – Luigi. Z powodu, nazwijmy to, niedopasowania biologicznego, kwestia potomstwa u Franco Foga i Weroniki Blanki mogła zostać rozwiązana wyłącznie poprzez adopcję.
Jak już wspomniałam, Franco pada ofiarą gangu pałających żądzą zemsty kobiet. Ponieważ cała opowieść nurza się w oparach humoru i absurdu, również ta kwestia nie mogła być rozwiązana inaczej.
W książce roi się od aluzji do największych tytułów światowego kina. Brzostowski zgrabnie miesza nietuzinkowy humor, rozpasaną wyobraźnię oraz inteligencję i ustosunkowuje się do relacji damsko-męskich. Rysuje obraz kobiet dwutorowo – poprzez piękną, mądrą i czułą Weronikę Blankę oraz grupę pałających żądzą zemsty kobiet. Ale nawet tutaj potrafi znaleźć usprawiedliwienie dla ich niechęci wobec mężczyzn. Franco Fog jest przecież humanistą z krwi i kości i zna wszelkie oblicza ludzkich słabości. Tym bardziej rozumie motywacje kobiet i pokornie przyjmuje na siebie karę za grzechy całego rodzaju, którego jest przedstawicielem.
Jeśli ktoś zna lekkie i inteligentne pióro Brzostowskiego, dostanie w tej książce kolejną jego odsłonę. Groteska, absurd, surrealizm – sztandarowe hasła autora znajdują w tej powieści pełne uzasadnienie.
Pozycja wyłącznie dla ludzi z dużym poczuciem humoru i dystansem do rzeczywistości.

Wyobraźcie sobie zemstę kobiety. Zemstę tak okrutną, że żaden mężczyzna nie udźwignąłby jej ciężaru. Z takim nastawieniem można usiąść do „Zemsty kobiet”, najnowszej powieści Marcina Brzostowskiego. Usiąść i śmiać się do rozpuku.
Ofiarą tytułowej zemsty pada niejaki inspektor Franco Fog, postać nietuzinkowa i mogąca rodzić w kobiecie dreszcz emocji. Niepoprawny flirciarz i...