Lepsze niż Percy Jackson

Lepsze niż Percy Jackson

Podoba mi się zakończenie historii. Takie zakończenie z malutką furtką, dającą nadzieję, że nowo poznani i polubienia bohaterowie nie odejdą od nas na zawsze. Czy tak będzie, nie wiem, jeszcze nie czytałam innych książek Riordana.

W sumie jedyne co mi przeszkadzało, to dość płytkie przedstawienie romansów. Nic, nic, nic, buziak i wielka miłość. Uczucia w sumie wzięte z nikąd.

Przygoda była świetna, mitologia egipska jest tak samo ciekawa, jak grecka, szkoda, że na przykład w szkole kładzie się nacisk tylko na grecką i rzymską (która jest grecką).

Podoba mi się zakończenie historii. Takie zakończenie z malutką furtką, dającą nadzieję, że nowo poznani i polubienia bohaterowie nie odejdą od nas na zawsze. Czy tak będzie, nie wiem, jeszcze nie czytałam innych książek Riordana.

W sumie jedyne co mi przeszkadzało, to dość płytkie przedstawienie romansów. Nic, nic, nic, buziak i wielka miłość. Uczucia w sumie wzięte z...

Świetna książka, jest naprawdę "boska"

Świetna książka, jest naprawdę "boska"

Tu się stało więcej niż w całym moim życiu, ale trochę nudna jest ta książka

Tu się stało więcej niż w całym moim życiu, ale trochę nudna jest ta książka

5/5 ⭐

Reread:
Książki z ratowania świata są boskie

5/5 ⭐

Reread:
Książki z ratowania świata są boskie

Cień węża to trzeci i ostatni tom Kronik rodu Kane, powieściowej serii zapoczątkowane przez Czerwoną piramidę i kontynuowanej w Ognistym tronie. Na jej kartach dochodzi do ostatecznego starcia dwójki nastolatków, Sadie i Cartera, z próbującym zmartwychwstać i pogrążyć świat w chaosie bogiem Apopisem.

Egipskim bogiem, dodajmy. Autor serii, Rick Riordan, zasłynął opowieściami o Percym Jacksonie i bogach olimpijskich. Gdy serię tę skończył, przerzucił się właśnie na Egipt. Stąd mamy tu całą plejadę boskich istot, od kociej Bastet przez Besa i Anubisa po samego Ra. Tak naprawdę jednak to przygodowa opowieść o nastolatkach, którzy stają do walki z przerażającym złem. Taki Harry Potter, tylko w nieco innych klimatach.

I nie dziwię się, że młodzi czytelnicy to lubią. Powieść jest napakowana przygodami. Są pościgi i ucieczki, niezwykle tajemnicze i malownicze miejsca, potężne bitwy i drobne starcia, także fortele, podczas których bohaterowie muszą wykazać się inteligencją. Jednocześnie wciąż pozostają dzieciakami, nie mają charyzmy superbohaterów czy detektywów z krwawych kryminałów. Popełniają błędy, mają wątpliwości, plączą się i zakochują.

Tom trzeci wzbudził mieszane opinie wśród czytelników. Jedni uznali go za zbyt przewidywalny, inni z kolei za najlepszy z całej serii. Jest też najkrótszy, ma raptem 440 stron, jakieś sto mniej niż pierwszy. Może dzięki temu to lekka, fajna i szybka lektura. Taka, przy której nie trzeba się intelektualnie namocować, a przez kolejne strony płynie się wartko. Oczywiście najlepiej, kiedy jest się człowiekiem odpowiednio młodym. Bo Cień węża to jednak powieść youth adult. Ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/
Zapraszam do współpracy autorów i wydawców!

Cień węża to trzeci i ostatni tom Kronik rodu Kane, powieściowej serii zapoczątkowane przez Czerwoną piramidę i kontynuowanej w Ognistym tronie. Na jej kartach dochodzi do ostatecznego starcia dwójki nastolatków, Sadie i Cartera, z próbującym zmartwychwstać i pogrążyć świat w chaosie bogiem Apopisem.

Egipskim bogiem, dodajmy. Autor serii, Rick Riordan, zasłynął...

Arcydzieło dzieciństwa!

Arcydzieło dzieciństwa!

5.5

5.5

To chyba była najlepsza część z tej serii. Dużo się działo, chociaż wciąż nie było to jakoś super fajnie napisane. Może nie leży mi to tak dobrze jak kiedyś przez to, że bohaterowie wydają mi się niecharyzmatycznie napisani. Cała seria jest raczej średnia i zdecydowanie cień węża jest z tej trylogii najlepszy.

To chyba była najlepsza część z tej serii. Dużo się działo, chociaż wciąż nie było to jakoś super fajnie napisane. Może nie leży mi to tak dobrze jak kiedyś przez to, że bohaterowie wydają mi się niecharyzmatycznie napisani. Cała seria jest raczej średnia i zdecydowanie cień węża jest z tej trylogii najlepszy.

"Cień węża" to ostatni tom przygód Sadie i Cartera.

Jak dla mnie dosyć przewidywalne zakończenie, ale autor zostawił otwartą furtkę na koniec. Także nie wiadomo, czy może jeszcze kiedyś nie pokusi się o napisanie jeszcze jakiejś kontynuacji🙂 Może już jako dorosłych magów mających już swoje rodziny🤔🙃?

Dobrze się bawiłam czytając tę serię 🙂

"Cień węża" to ostatni tom przygód Sadie i Cartera.

Jak dla mnie dosyć przewidywalne zakończenie, ale autor zostawił otwartą furtkę na koniec. Także nie wiadomo, czy może jeszcze kiedyś nie pokusi się o napisanie jeszcze jakiejś kontynuacji🙂 Może już jako dorosłych magów mających już swoje rodziny🤔🙃?

Dobrze się bawiłam czytając tę serię 🙂