Gdy wyróżniamy się czymś spośród wszystkich ludzi, którzy nas otaczają, zazwyczaj uważamy to za przekleństwo. Nie ma w tym nic dziwnego, każdy w takiej sytuacji zaczyna się w końcu zastanawiać, dlaczego akurat jego spotkało to, że jest inny. Jednak zapomina się o bardzo prostej rzeczy – to, co dla nas jest przekleństwem, może okazać się wyjątkowo pożądanym darem dla innych. I wtedy zaczyna się zabawa…

Katerina Aleksandrowa mieszka w Petersburgu wraz ze swoją rodziną. Jest księżniczką Oldenburga, a więc jej życie obfituje w piękne bale, wystawne przyjęcia i ciekawe występy. Od małego jest wychowywana w otoczeniu innych księżniczek i książąt, z których część jest z nią spokrewniona. Na pozór Katerina jest zwyczajną 16-letnią dziewczyną, jednak skrywa mroczny sekret – posiada dar nekromancji, potrafi ożywiać zmarłych. Nie mówi o tym nikomu, ponieważ wie, że może przez swój „dar” zginąć. Jednak zaczynają się nią interesować osoby, dla których jej przekleństwo może okazać się bardzo przydatne, a Katia będzie musiała dokonać wyboru, po której stronie konfliktu, który wisi w powietrzu, się opowie.

Robin Bridges jako mała dziewczynka zakochała się w opowieściach o Rosji z końca XIX wieku. Usłyszała je od swoich przodków, którzy mieszkali na terenie Ukrainy. Dlatego właśnie postanowiła osadzić akcję powieści w tamtych czasach. Przyznam szczerze, że Petersburg z roku 1888 został bardzo dobrze przedstawiony. Może nie znajdziemy tutaj wybitnie opisów samego miasta, jednakże na pewno odczujemy jego klimat i atmosferę. Powieść zdecydowanie przeniesie nas w przeszłość, dzięki czemu lepiej zrozumiemy fabułę i zżyjemy się z bohaterami. Idealnie zostały przedstawione bale i obyczaje ludzi z tamtego okresu, aranżacja małżeństw czy statusy społeczne. Nawet taka drobna rzecz jak imiona bohaterów zostały przez autorkę dopracowane, są mianowicie dokładnie takie, jakich używało się w Rosji. Niby są to jedynie drobne szczegóły, ale jako całość dają nam po prostu dobry obraz świata powieści.

Całość: http://paranormalbooks.pl/2012/09/18/recenzja-nadciaga-burza-2/

Gdy wyróżniamy się czymś spośród wszystkich ludzi, którzy nas otaczają, zazwyczaj uważamy to za przekleństwo. Nie ma w tym nic dziwnego, każdy w takiej sytuacji zaczyna się w końcu zastanawiać, dlaczego akurat jego spotkało to, że jest inny. Jednak zapomina się o bardzo prostej rzeczy – to, co dla nas jest przekleństwem, może okazać się wyjątkowo pożądanym darem dla innych....