Nadciąga burza

,,Nadciąga burza" to całkiem zgrabne połączenie opowieści new adult, baśni fantasy oraz powieści historycznej. Na tle historycznej dziewiętnastowiecznej Rosji a przede wszystkim carskiego dworu autorka umieściła opowieść o młodziutkiej Katerinie, która dorasta obarczona straszliwym darem - jest nekromantką i może przywoływać do życia zmarłych. Dziewczyna wpada w sieć intryg i odkrywa, że świat, który zna skrywa drugie bardziej mroczne oblicze. Dwór carskie podzielony jest na dwa przeciwstawne obozy: Mroczny i Jasny, które ze sobą rywalizują oraz walczą o władzę. Dziewczyna przekonuje się, że nic nie będzie takie jak dotychczas a sama musi uważać kogo obdarza zaufaniem bo łatwo może stać się pionkiem w strasznej grze.

,,Nadciąga burza" to pierwszy tom trylogii, której wydawanie nie zostało ukończone w Polsce. Otwarcie jest ciekawe, intrygujące, idealnie miesza w sobie gatunki zapełniając carski dwór, różnymi fantastycznymi stworami oraz budując mroczne, magiczne tło opowieści. Delikatnie bazując na faktach historycznych nadaje im zupełnie nowy wymiar i wydźwięk. Pełnymi garściami autorka sięga do baśni i legend słowiańskich zapełniając karty powieści. Jest to spory walor opowieści. Z drugiej strony jest bardzo sztampowa opowieść - przeciętna dziewczyna, która nagle odkrywa w sobie talent pomocny w walce o władze i budzi zainteresowanie tych, którzy tę władzę sprawują. Oczywiście pojawia się dobry i zły bohater a Katerina musi między lawirować. W tym wątku akurat brakuje zaskoczeń i ze sporą pewnością od początku wiadomo jak się potoczy.

Powieść to bardzo sympatyczna opowieść, którą szybko się czyta. Wnosi spore odświeżenie właśnie dzięki oryginalnemu tłu, chociaż cała reszta jest stereotypowa. Mimo to szkoda, że wydawnictwo Fabryka Słów nie zdecydowało się wydać pozostałych dwóch tomów tak by można było poznać zamknięcie historii.

,,Nadciąga burza" to całkiem zgrabne połączenie opowieści new adult, baśni fantasy oraz powieści historycznej. Na tle historycznej dziewiętnastowiecznej Rosji a przede wszystkim carskiego dworu autorka umieściła opowieść o młodziutkiej Katerinie, która dorasta obarczona straszliwym darem - jest nekromantką i może przywoływać do życia zmarłych. Dziewczyna wpada w sieć intryg...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Poniższa opinia ukazała się również na moim blogu Świat według Lilii:
http://swiatwedluglilii.pl/ksiazka/nekromantka-krwiopijcy-zombie-i-carska-rosja-konca-xix-wieku-12017/

Zapomnij o czajnikach elektrycznych i wyobraź sobie bogato zdobiony samowar, który podgrzeje wodę na herbatę.

W przerwach między spirytystycznymi seansami, rozmyślaj o jajkach Faberge, które wzbudzą zachwyt wśród odwiedzających Twe domostwo gości.

Pozwól pobrać miarę osobistej krawcowej, dyskutując o aktualnych trendach mody. Możesz być pewna, iż kolejny sezon będzie należeć do Ciebie. Zabłyśniesz na parkiecie, podbijesz salony. W końcu należysz do elity. W Twoich żyłach płynie carska krew. W tym roku otrzymasz propozycję intratnego mariażu.

Uśmiechaj się, wplataj w swe wypowiedzi obcojęzyczne zapożyczenia, nie udowadniaj na siłę swej inteligencji. Jesteś tylko ozdobą, przyszłą żoną i matką dziedziców fortuny i dostojnego nazwiska. Zapomnij o ambicjach. Najlepiej upchnij je głęboko w mufce.

I byłoby dobrze, gdyby świat nie poznał Twej tajemnicy. Wszakże nie masz powodów do dumy. Twój dar jest prawdziwym przekleństwem.

Przyszło Ci żyć w czasach wytwornych bali, oszałamiających spektakli operowo-baletowych. Musisz poskromić nadnaturalne umiejętności.

Popadniesz w niełaskę. Nekromanci nie są mile widziani w otoczeniu głowy państwa. Ustatkuj się i zaniechaj wszelkich prób wtrącania się w politykę.

Katerino Aleksandrowno! Czy Ty potrafisz unikać kłopotów?

Krwiopijcy, zombie i pozostali nieumarli stanowią punkt zaczepienia dla wielu pisarzy. Jednakże schody, po których można wspiąć się na szczyt literackiej popularności, nie zawsze gwarantują sukces. Dlaczego tekst Robin Bridges powinien przyciągnąć Waszą uwagę?


Autorka sięgnęła po tuzinkowy wątek, związany z walką z nadnaturalnymi istotami i osadziła go w realiach Rosji końca XIX wieku. Ten historyczny akcent (wykorzystany chociażby przez pomysłodawców ekranizacji Pamiętników Wampirów czy Dumy, uprzedzenia i Zombie) stwarza nader intrygujące tło. A jeśli dodamy do tego dworskie intrygi, seanse, w trakcie których wywoływane są dusze zmarłych, romanse, prowokujące rumieńce na policzkach, otrzymamy ciekawy materiał na książkę, mogącą wybić się ponad konkurencję.

Główna bohaterka Nadciągającej Burzy zmaga się ze stereotypowym myśleniem swych rówieśników. Z jednej strony, jak na nastolatkę przystało, marzy o zapierającym dech w piersiach związku ze szlachetnie urodzonym, majętnym mężczyzną, z drugiej zaś demonstruje pragnienie emancypacji. Nie zamierza spocząć na laurach jako zaobrączkowana członkini carskiego, bądź innego królewskiego rodu. Katerinę interesuje medycyna, a w tej fascynacji umacnia ją ojciec, który wręcz zachęca do poszerzania horyzontów myślowych, dostarczając odpowiednią literaturę, opowiadając o (autentycznych) postaciach, które zasłynęły na kartach historii dzięki swym odkryciom i dokonaniom. Na stronach powieści przewijają się takie nazwiska jak Pawłow, Pasteur. Poza tym, autorce udało się dosyć wiernie odtworzyć klimat 1888 roku.

Problem Katii polega na tym, iż zostaje wplątana w polityczne porachunki. Jej nekromanckie zdolności będą chcieli wykorzystać przeciwnicy Cara, jak i sam władca. Dziewczyna stanie pomiędzy dwoma młodzieńcami. Jednym z nich kierują szlachetne pobudki, choć, stara się za wszelką cenę nie okazywać zainteresowania, jakie wzbudza w nim nastolatka, drugi zaś potrzebuje krwi szlachcianki do tego, by móc przemienić się w potomka Vlada Palownika.

Katia, przemieszczająca się między Petersburgiem a Czarnogórą, będzie miała do czynienia z przywróconymi do życia potworami, wśród których znajdzie sprzymierzeńców, jak i śmiertelnych wrogów. Przyjdzie jej poznać wszechmocnego Bogatyra- istotę, broniącą pokoju w owładniętej złymi mocami Rosji.

Autorka, ewidentnie zafascynowana dziełami Jane Austin, nie od razu informuje czytelnika o prawdziwych zamiarach bohaterów. Pozwala wątpić w szczerość ich intencji, poddawać się ich urokowi, lub (choć z pewną dawką rezerwy) ufać i mieć w stosunku do nich pewne oczekiwania. Sama Katerina jest postacią wzbudzającą pozytywne emocje. Z całą pewnością nie należy do grona bezbarwnych charakterów. Przygody, jakie jej się przytrafiają, czynią fabułę interesującą. Na korzyść przemawiają także elementy folkloru, wykorzystane przez Bridges i wplecione w wydarzenia w taki sposób, by tworzyć spójną całość.

Choć opisywanemu utworowi nie można przypisać miana wybitnej literatury, jego lektura przypomina spacer brzegiem jeziora w tle zachodzącego słońca. Jest romantycznie, niekiedy ekscytująco, aczkolwiek nigdy nie wiadomo jakie licho kryje się w pobliskich krzakach. Nadchodzącej Burzy nie przypnę łatki przyjemnego czytadełka, gdyż byłaby to krzywdząca opinia, jednakże nie wiem czy mam ochotę na kolejną część trylogii. Odczuwam pewien niedosyt chemii, wytwarzającej się pomiędzy tekstem, a czytelnikiem. Mimo pięknej otoczki, nie uwiodła mnie ta historia tak bardzo, jak mogłabym oczekiwać.

Poniższa opinia ukazała się również na moim blogu Świat według Lilii:
http://swiatwedluglilii.pl/ksiazka/nekromantka-krwiopijcy-zombie-i-carska-rosja-konca-xix-wieku-12017/

Zapomnij o czajnikach elektrycznych i wyobraź sobie bogato zdobiony samowar, który podgrzeje wodę na herbatę.

W przerwach między spirytystycznymi seansami, rozmyślaj o jajkach Faberge, które wzbudzą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moim zdaniem - nic specjalnego, ale da się przebrnąć przez tę książkę. Czyta się nawet nieźle i tylko czasem natrafia się na irytujące szczegóły. Pomysł spodoba się miłośnikom dawnych klimatów.

Moim zdaniem - nic specjalnego, ale da się przebrnąć przez tę książkę. Czyta się nawet nieźle i tylko czasem natrafia się na irytujące szczegóły. Pomysł spodoba się miłośnikom dawnych klimatów.

Pokaż mimo to

Przeciętna młodzieżówka z bardzo ładną okładką. Podoba mi się, że akcja dzieje się w Rosji, ale generalnie nic tej książki nie wyróżnia. Może jestem już za stara. Generalnie wynudziłam się. Kontynuację chyba sobie daruję

Przeciętna młodzieżówka z bardzo ładną okładką. Podoba mi się, że akcja dzieje się w Rosji, ale generalnie nic tej książki nie wyróżnia. Może jestem już za stara. Generalnie wynudziłam się. Kontynuację chyba sobie daruję

Pokaż mimo to

Następna książka, która nabrała mnie swoją "orginalnością" Rosyjskie klimaty to tylko kilka nazwisk i nazw miejscowości. To kolejna książka przeczytana i bardzo szybko zapomniana.

Następna książka, która nabrała mnie swoją "orginalnością" Rosyjskie klimaty to tylko kilka nazwisk i nazw miejscowości. To kolejna książka przeczytana i bardzo szybko zapomniana.

Pokaż mimo to

Czytając tą książke przenosimy się do XIXw. Rosji za panowania dynasti Romanowów. Oczywiście nie jest to typowa nudna książka historyczna tylko naprawde ciekawa powieść z dodatkiem magii, przygód i miłości.

Polecam wszystkim tym co lubią taki rodzaj książek jest naprawde warta przeczytania ;)

Czytając tą książke przenosimy się do XIXw. Rosji za panowania dynasti Romanowów. Oczywiście nie jest to typowa nudna książka historyczna tylko naprawde ciekawa powieść z dodatkiem magii, przygód i miłości.

Polecam wszystkim tym co lubią taki rodzaj książek jest naprawde warta przeczytania ;)

Pokaż mimo to

Książka, która bardzo mocno mnie zaciekawiła. Tym bardziej, że jej akcja dzieje się w Rosji w czasach Romanowów.
Autorka miała bardzo dobry pomysł, ciekawie poprowadziła akcję, wątki łączyły się gładko i czytało się bardzo dobrze.
Ale...
No właśnie, jest jedno "ale" i jest nim główna bohaterka.
Osoba irytująca, denerwująca i zachowująca się kompletnie irracjonalnie w niektórych momentach, aż miałam ochotę odłożyć czytnik i krzyczeć.

Bo książka potencjał ma ogromny, pomysł i wykonanie bardzo dobre.
Są tam ciekawe zwroty akcji i sporo fajnych postaci.
Dlatego sięgnę po kolejny tom z nadzieją, że autorka "poprawiła" trochę główną bohaterkę.
Jeśli nie - zrezygnuję chyba z czytania :)

Książka, która bardzo mocno mnie zaciekawiła. Tym bardziej, że jej akcja dzieje się w Rosji w czasach Romanowów.
Autorka miała bardzo dobry pomysł, ciekawie poprowadziła akcję, wątki łączyły się gładko i czytało się bardzo dobrze.
Ale...
No właśnie, jest jedno "ale" i jest nim główna bohaterka.
Osoba irytująca, denerwująca i zachowująca się kompletnie irracjonalnie w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiem, czy kojarzycie ,,Jeśli lubisz to spróbuj!" na bookgeek.pl. Dzięki tej zabawie można znaleźć podobną książkę do tej, która nam się spodobała. Kiedy w trzeciej odsłonie napisali, że jeśli zachwycił Cię ,,Mroczny sekret" to musisz sięgnąć po ,,Naciąga burza" od razu zaczęłam rozglądać się za tą pozycją.


Życie księżniczki Kateriny składa się głównie z balów i nauki w Smolnym. Na pierwszy rzut oka jest zwykłą dziewczyną, ale skrywa w sobie straszy sekret. Księżna Oldenburga posiada dar, choć sama uważam, że to przekleństwo. Potrafi wskrzeszać zmarłych. Siły zła kryjące się w Petersburgu będą chciały wykorzystać to.


,,Światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki."
Ew. św. Jana 3,19

Ten fragment jest umieszczony na okładce książki. Nie musiałabym o tym wspominać, ale w ten sam dzień, gdy zaczęłam czytać ,,Nadciąga burza" w Kościele ksiądz przeczytał to samo. Ciekawy przypadek. Prawda?

Tak, jak pisałam na początku przeczytałam tę książkę głównie, dlatego że miała być podobna do ,,Mrocznego sekretu". Obie książki są podobne. Nawet bardzo, więc teoretycznie powinna je ocenić podobnie, ale ta powieść zdecydowanie mnie nie zachwyciła. Możliwe, że to przez fakt, że mam co raz większe wymagania do książek, więc trudno mnie zadowolić.

Polubiłam główną bohaterkę. Jej marzeniem było zostanie lekarzem, a to w XIX wieku dla kobiet było nie lada wyzwaniem. Była inna od swoich przyjaciółek dla których liczyły się tylko bale i poszukiwanie bogatego i wpływowego męża. Dla Kateriny ważne było to, żeby jej przyszły małżonek pokochał ją za to, kim jest.

,,Nigdy nie wyjdę za kogoś,kto nie akceptuje mnie takiej,jaką jestem."

W książce było dużo fantastyki. Wampiry, wilkołaki, nekromanci, duchy, księga czarów. Było tam praktycznie wszystko. Dla mnie za dużo. Autorka mogłaby się skupić na jednym magicznym stworzeniu. Może dwóch, ale nie aż tylu. Nawet dla mnie - fanki fantasy było to zbyt wiele.
Czytanie utrudniało mi niewytłumaczone słowa po francusku. Postacie często posługiwały się tym językiem, ale nie było odnośnika. Na początku sprawdzałam znaczenie, ale potem mi się już po prostu nie chciało.

Muszę wspomnieć, że jest trójkącik. Niestety. Kolejny minus to akurat nie jest winna autorki, ale wydawnictwa. Kolejne tomy nie będą wydawane, co zniechęca do serii. Nie jestem szczególnie z tego powodu nieszczęśliwa. Wydaję mi się, że za niedługo całkowicie zapomnę tę książkę, dlatego szybko piszę recenzję :)

Mimo ciągłego mojego narzekania, bardzo szybko ją się czyta i nawet przyjemnie. Szczególnie nie polecam, ale też nie odradzam.

Nie wiem, czy kojarzycie ,,Jeśli lubisz to spróbuj!" na bookgeek.pl. Dzięki tej zabawie można znaleźć podobną książkę do tej, która nam się spodobała. Kiedy w trzeciej odsłonie napisali, że jeśli zachwycił Cię ,,Mroczny sekret" to musisz sięgnąć po ,,Naciąga burza" od razu zaczęłam rozglądać się za tą pozycją.


Życie księżniczki Kateriny składa się głównie z balów i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Oj naiwna ta Katarzyna :)
Bardzo lubie takie powieści , od zawsze mam słabość do sił nadprzyrodzonych a jak dodam do tego jeszcze bale, królowe, cara, mroczny i jasny dwór to już napewno nikt mnie nie odciągnie od książki.
Strasznie ubolewam że nie wydano 2 części bo czuję, że napewno byłaby lepsza. Lubię widzieć jak bohaterki nabierają charakteru i jak rozwijaja swoje umiejętności.
Podsumowując napewno polecam tą powieść.

Oj naiwna ta Katarzyna :)
Bardzo lubie takie powieści , od zawsze mam słabość do sił nadprzyrodzonych a jak dodam do tego jeszcze bale, królowe, cara, mroczny i jasny dwór to już napewno nikt mnie nie odciągnie od książki.
Strasznie ubolewam że nie wydano 2 części bo czuję, że napewno byłaby lepsza. Lubię widzieć jak bohaterki nabierają charakteru i jak rozwijaja swoje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

http://in-corner-with-book.blogspot.com/2015/03/147-nadciaga-burza.html

http://in-corner-with-book.blogspot.com/2015/03/147-nadciaga-burza.html

Pokaż mimo to