Nazwisko Edgara Wallace, jak się zorientowałam, bardzo płodnego pisarza angielskiego, jakby obce mi nie było, ale w żaden sposób nie mogę sobie przypomnieć bym cokolwiek jego kiedyś czytała. Może jednak nie miałam nawet takiej możliwości, gdyż jak wyczytałam w Wikipedii wszystkie jego utwory zostały w 1951 roku objęte cenzurą w Polsce i natychmiast wycofane z bibliotek. Może i szkoda, gdyż pewno poznała bym go w tym samym czasie co Agathę Christie, a więc w czasie, gdy rozczytywałam się w w powieściach przygodowych i kryminalnych, gdyż z pewnością nie pominęła bym i jego awanturniczo- kryminalnych, do jakich zalicza się właśnie napisana w 1927 roku Brama zdrajców.

Akcja tej niewielkiej książki dzieje się współcześnie autorowi a toczy się w Londynie i kręci głównie wokół Tower, w którym znajdują się klejnoty koronne angielskich władców, wśród których znajduje się jeden stanowiący szczególny obiekt pożądania egzotycznego księcia indyjskiego Rikisivi. Jak się okazuje książę, wychowanek angielskich ekskluzywnych szkół, który znany jest ze swego nie kryształowego charakteru pożąda nie tylko jednego z klejnotów koronnych, ale również uroczej Hoppy Joyner, narzeczonej jednego z oficerów służących w Tower, Dicka Hallowela. Dick to prawy oficer, ale ma przyrodniego brata, Grahama, hulakę i złodzieja, który ledwo wychodzi z więzienia daje się za sprawą pięknej i intrygującej Diany, którą kiedyś odbił swemu bratu, a która jest jego żoną, o czym nikt oprócz nich wydaje się nie wiedzieć, wciągnąć w kolejną awanturę mającą im przynieść spore pieniądze. Graham tym razem ma wykraść, kierując się drobiazgowo opracowanym planem przez typa spod ciemnej gwiazdy o nazwisku Trayne, właściciela londyńskich szulerni i przestępcy, któremu do tej pory nie można było udowodnić żadnego z popełnionych przestępstw, klejnot dla Rikisivi. Porwania natomiast Hoppy podejmuje się Colley - inny ciemny typ, który dla pieniędzy zrobiłby wszystko. Oba przestępstwa oprócz jednego zleceniodawcy łączy również sposób, w jaki mają łupy być dostarczone księciu, który wrócił do swojego kraju czyli do Indii. A tym sposobem jest statek kolejnego obrzydliwego typa, jakim jest Eli Boss, niemniej niebezpieczny dla kobiet niż sam indyjski książę.

Brama zdrajców ma interesującą, wielowątkową fabułę, gdyż wątek kryminalny rozwiązywany przez wielce oryginalnego inspektora Scotland Yardu, jakim jest mrs. Ollorby intrygująco wpisuje się w dominujący jednak wątek obyczajowy, w którym mamy do czynienia z romansami, intrygami i tajemnicami więc muszę przyznać, że dobrze mi się ją i szybko czytało mimo, iż litery książka ma mało przyjazne dla oczu.
Wysokich lotów literatura to może i nie jest, ale dała mi to czego od takich książek oczekuję, dobrą rozrywkę w typowo angielskim klimacie z przewidywalnie dobrym zakończeniem.

Nazwisko Edgara Wallace, jak się zorientowałam, bardzo płodnego pisarza angielskiego, jakby obce mi nie było, ale w żaden sposób nie mogę sobie przypomnieć bym cokolwiek jego kiedyś czytała. Może jednak nie miałam nawet takiej możliwości, gdyż jak wyczytałam w Wikipedii wszystkie jego utwory zostały w 1951 roku objęte cenzurą w Polsce i natychmiast wycofane z bibliotek....