Klimatyczna. Kolejny scenariusz do filmu noir w wykonaniu Wallece'a.
Intryga, romanse, pożądanie, spisek, knucie, wszystko co trzeba aby się zrelaksować przy książce.

Klimatyczna. Kolejny scenariusz do filmu noir w wykonaniu Wallece'a.
Intryga, romanse, pożądanie, spisek, knucie, wszystko co trzeba aby się zrelaksować przy książce.

"Brama zdrajców" to całkiem przyzwoity kryminał, napisany poprawnie, choć z drugiej strony raczej nie wyróżnia się niczym specjalnym. Ot, dość interesująca historia kryminalna, z ogromem bohaterów i wątków z nimi związanymi.

"Brama zdrajców" to całkiem przyzwoity kryminał, napisany poprawnie, choć z drugiej strony raczej nie wyróżnia się niczym specjalnym. Ot, dość interesująca historia kryminalna, z ogromem bohaterów i wątków z nimi związanymi.

Przyjemnie czytało mi się ten kryminał.
Różni się od kryminałów współczesnych, ale zważywszy na to, że Edgar Wallace napisał tę historię w 1927 roku, naprawdę nie ma się o co przyczepić.

Przyjemnie czytało mi się ten kryminał.
Różni się od kryminałów współczesnych, ale zważywszy na to, że Edgar Wallace napisał tę historię w 1927 roku, naprawdę nie ma się o co przyczepić.

Bardziej komedia niż kryminał. Na tzw. tytułowa zbrodnię trzeba czekać bardzo długo i jak już do niej dojdzie to można być rozczarowanym zakończeniem. Dobór postaci dość ciekawy, ale za długo są przedstawiani, przez co można do nich czuć znużenie. Chyle głowę przed planem kradzieży bo jest on perfekcyjny i trochę żałuje, że książka skończyła się tak jak się skończyła. Pomysł fajny, ale dzieje się tu więcej utarczek rodzinnych niż zbrodni. Nawet scotland yard to nie Scotland Yard. Trochę się zawiodłem.

Londyńska Tower i jej klejnoty koronne to podobno twierdza nie do zdobycia. Jednak pewien perfekcyjny plan to zmieni. Do tego dodajmy romans i indyjskiego księcia.

Bardziej komedia niż kryminał. Na tzw. tytułowa zbrodnię trzeba czekać bardzo długo i jak już do niej dojdzie to można być rozczarowanym zakończeniem. Dobór postaci dość ciekawy, ale za długo są przedstawiani, przez co można do nich czuć znużenie. Chyle głowę przed planem kradzieży bo jest on perfekcyjny i trochę żałuje, że książka skończyła się tak jak się skończyła....

Nazwisko Edgara Wallace, jak się zorientowałam, bardzo płodnego pisarza angielskiego, jakby obce mi nie było, ale w żaden sposób nie mogę sobie przypomnieć bym cokolwiek jego kiedyś czytała. Może jednak nie miałam nawet takiej możliwości, gdyż jak wyczytałam w Wikipedii wszystkie jego utwory zostały w 1951 roku objęte cenzurą w Polsce i natychmiast wycofane z bibliotek. Może i szkoda, gdyż pewno poznała bym go w tym samym czasie co Agathę Christie, a więc w czasie, gdy rozczytywałam się w w powieściach przygodowych i kryminalnych, gdyż z pewnością nie pominęła bym i jego awanturniczo- kryminalnych, do jakich zalicza się właśnie napisana w 1927 roku Brama zdrajców.

Akcja tej niewielkiej książki dzieje się współcześnie autorowi a toczy się w Londynie i kręci głównie wokół Tower, w którym znajdują się klejnoty koronne angielskich władców, wśród których znajduje się jeden stanowiący szczególny obiekt pożądania egzotycznego księcia indyjskiego Rikisivi. Jak się okazuje książę, wychowanek angielskich ekskluzywnych szkół, który znany jest ze swego nie kryształowego charakteru pożąda nie tylko jednego z klejnotów koronnych, ale również uroczej Hoppy Joyner, narzeczonej jednego z oficerów służących w Tower, Dicka Hallowela. Dick to prawy oficer, ale ma przyrodniego brata, Grahama, hulakę i złodzieja, który ledwo wychodzi z więzienia daje się za sprawą pięknej i intrygującej Diany, którą kiedyś odbił swemu bratu, a która jest jego żoną, o czym nikt oprócz nich wydaje się nie wiedzieć, wciągnąć w kolejną awanturę mającą im przynieść spore pieniądze. Graham tym razem ma wykraść, kierując się drobiazgowo opracowanym planem przez typa spod ciemnej gwiazdy o nazwisku Trayne, właściciela londyńskich szulerni i przestępcy, któremu do tej pory nie można było udowodnić żadnego z popełnionych przestępstw, klejnot dla Rikisivi. Porwania natomiast Hoppy podejmuje się Colley - inny ciemny typ, który dla pieniędzy zrobiłby wszystko. Oba przestępstwa oprócz jednego zleceniodawcy łączy również sposób, w jaki mają łupy być dostarczone księciu, który wrócił do swojego kraju czyli do Indii. A tym sposobem jest statek kolejnego obrzydliwego typa, jakim jest Eli Boss, niemniej niebezpieczny dla kobiet niż sam indyjski książę.

Brama zdrajców ma interesującą, wielowątkową fabułę, gdyż wątek kryminalny rozwiązywany przez wielce oryginalnego inspektora Scotland Yardu, jakim jest mrs. Ollorby intrygująco wpisuje się w dominujący jednak wątek obyczajowy, w którym mamy do czynienia z romansami, intrygami i tajemnicami więc muszę przyznać, że dobrze mi się ją i szybko czytało mimo, iż litery książka ma mało przyjazne dla oczu.
Wysokich lotów literatura to może i nie jest, ale dała mi to czego od takich książek oczekuję, dobrą rozrywkę w typowo angielskim klimacie z przewidywalnie dobrym zakończeniem.

Nazwisko Edgara Wallace, jak się zorientowałam, bardzo płodnego pisarza angielskiego, jakby obce mi nie było, ale w żaden sposób nie mogę sobie przypomnieć bym cokolwiek jego kiedyś czytała. Może jednak nie miałam nawet takiej możliwości, gdyż jak wyczytałam w Wikipedii wszystkie jego utwory zostały w 1951 roku objęte cenzurą w Polsce i natychmiast wycofane z bibliotek....

http://www.kacikzksiazka.pl/2012/06/brama-zdrajcow-edgar-wallace.html

http://www.kacikzksiazka.pl/2012/06/brama-zdrajcow-edgar-wallace.html

ot lekki kryminał, gdzie dwie "zbrodnie" i zagadki splatają się ze sobą. Jednak niestety nie pozostanie w mojej głowie na dłużej. Dużym zaskoczeniem była natomiast tajemnica związana z panną Hope.

ot lekki kryminał, gdzie dwie "zbrodnie" i zagadki splatają się ze sobą. Jednak niestety nie pozostanie w mojej głowie na dłużej. Dużym zaskoczeniem była natomiast tajemnica związana z panną Hope.

Bardzo lubię powieści Edgara Wallace'a. Wcześniej czytałam jedynie przedwojenne, trudno osiągalne, wyszperane w prywatnych zbiorach znajomych. Teraz jego książki łatwiej dostać i z przyjemnością z tego korzystam. To są bardzo dobre powieści kryminalne. Świetnie i rzetelnie opisane realia tamtej epoki, dawny Londyn, miejski półświatek, arystokracja i kręgi wojskowe, słowem przekrój prawie całego angielskiego społeczeństwa. Niesamowita jest również akcja powieści. Nie narzekam na nadmiar postaci tutaj wystepujących. Kapitalni są detektywi - Bobby Longfellow i intrygująca, bardzo oryginalna pani Ollorby wraz z pomagającym jej ambitnym synem Hektorem. Nawet tzw. "czarne charaktery" nie są jednakowo negatywne. Okazuje się, że niektórzy z nich nie są aż tak źli, jakby się wydawało. Ciekawy wątek miłosny sympatycznych, młodych ludzi, do tego zagadka wiążąca tajemnicę pochodzenia Hope z lady i szefem londyńskiego półświatka oraz kradzież największego skarbu korony brytyjskiej, natrętny książę z dalekich stron... Jednym słowem wspaniała lektura na jesienne lub zimowe wieczory.

Bardzo lubię powieści Edgara Wallace'a. Wcześniej czytałam jedynie przedwojenne, trudno osiągalne, wyszperane w prywatnych zbiorach znajomych. Teraz jego książki łatwiej dostać i z przyjemnością z tego korzystam. To są bardzo dobre powieści kryminalne. Świetnie i rzetelnie opisane realia tamtej epoki, dawny Londyn, miejski półświatek, arystokracja i kręgi wojskowe, słowem...

O książce: Brawurową kradzież klejnotów koronnych z londyńskiej Tower, romans angielskiego oficera zakochanego w tajemniczej kobiecie o podejrzanej reputacji, śledztwo prowadzone przez dociekliwego inspektora Scotland Yardu oraz harem egzotycznego księcia Orientu - to wszystko znajdziemy w "Bramie zdrajców" Edgara Wallace'a, autora wielu bardzo poczytnych powieści awanturniczo-przygodowych, sztuk teatralnych oraz scenariuszy hollywoodzkich przebojów kinowych (m. in. słynnego "King Konga").


Edgar Wallace był angielskim pisarzem, popularnym głównie dzięki swoim powieściom awanturniczo-kryminalnym. Jego wielkim marzeniem było zdobycie majątku i ucieczka do lepszego, większego świata. Niestety mimo tego, iż jego książki cieszyły się licznym gronem fanów, sam autor zmarł pozostawiając swoim spadkobiercom długi.

"Wszystkie jego utwory objęte były w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek." *

„Brama zdrajców” Edgar’a Wallace’a po raz pierwszy wydana została w 1927 roku. Aktualnie mamy szansę poznać historię jeszcze raz, gdyż została wydana tego roku po raz kolejny. Z pewnością ucieszy ona fanów powieści sensacyjnych oraz kryminalno-awanturniczych, w których dzieje się mnóstwo rzeczy. Mnie do przeczytania nie trzeba było dużo namawiać, w końcu zawiera w sobie te elementy, które najbardziej lubię. I muszę przyznać, że mimo swoich kilku wad książka naprawdę potrafi wciągnąć niejednego czytelnika…

Czy z najbardziej i najpilniej strzeżonej twierdzy jaka była Tower of London, można skraść klejnoty koronne? Czy istnieje choć jeden człowiek, który poważyłby się na taki krok? Czy można zagrać na nosie strażnikom i funkcjonariuszom Scotland Yardu?

Graham Hallowell to drobny rzezimieszek. Chciałby żyć łatwo, w całkowitej wolności i w oderwaniu od zasad, nakazów i zakazów. Nigdy nie splamił się uczciwą pracą a pieniądze wyłudza od przyrodniego brata bądź zdobywa je w inny sposób, najczęściej niezgodny z prawem.
Graham Hallowell w sekrecie spotyka się z Tigerem Trayne. Razem opracowują plan, który ma im przynieść łatwą gotówkę a być może również, możliwość zapisania się na kartach historii...

Akcja powieści płynie wartko, a główny wątek biegnie w zastraszającym tempie co sprawia że powieść można pochłonąć w kilka lub kilkanaście godzin...


Bohaterowie są chyba najsłabszym ogniwem tej powieści, kompletnie nie mogłem się w nich wczuć a czasem byli wręcz płytcy i bardzo sztuczni, jednak mimo to książkę czyta sie miło i przyjemnie...

Styl autora jest rewelacyjny a pisana przystępnym językiem książka pozwala odprężyć się przy czytaniu...

Podsumowując "Bramę Zdrajców" Polecam każdemu kto pragnie dobrej rozrywki z książką w ręku:)


Moja Ocena: 8/10

O książce: Brawurową kradzież klejnotów koronnych z londyńskiej Tower, romans angielskiego oficera zakochanego w tajemniczej kobiecie o podejrzanej reputacji, śledztwo prowadzone przez dociekliwego inspektora Scotland Yardu oraz harem egzotycznego księcia Orientu - to wszystko znajdziemy w "Bramie zdrajców" Edgara Wallace'a, autora wielu bardzo poczytnych powieści...

Dość przyzwoita, ale z pewnością nie najlepsza książka Edgara Wallace'a. Typowe dla niego połączenie wątków sensacyjnych, awanturniczych i kryminalnych, miejscami bardzo szybka akcja. Wielkiej zagadki kryminalnej tu nie ma.

Dość przyzwoita, ale z pewnością nie najlepsza książka Edgara Wallace'a. Typowe dla niego połączenie wątków sensacyjnych, awanturniczych i kryminalnych, miejscami bardzo szybka akcja. Wielkiej zagadki kryminalnej tu nie ma.