Z żalem kończyłam IV tom serii o Raisie i Hanie Alisterze. Przywiązałam się do bohaterów i razem z nimi przeżywałam ich wzloty i upadki. Jedną z wielu rzeczy, które bardzo polubiłam w tej opowieści to niejednoznaczni bohaterowie. Mamy niby dobrych, którzy czasem muszą czynić zło i mamy złych, którzy czasem czynią dobro, nawet jeśli z egoistycznych pobudek. C.W. Chima umiejętnie pokazała, że nic nie jest czarno-białe, że poza tym jest dużo odcieni szarości, ale też, że warto mieć swoje wartości i że czasem niemożliwe staje się możliwe. Równie umiejętnie jak bohaterów skonstruowała świat Fells i okolic. Ma się wrażenie, że po jakimś czasie zna się wszystkie te kąty równie dobrze jak Han Alister. W to wszystko wplotła intrygi, politykę, miłość i przyjaźń. IV tom wciąż tchnie świeżością i chociaż oczywiście spodziewałam się takiego zakończenia, to jednak po drodze, kilka razy zostałam zaskoczona. Dawno nie wpadła mi w łapki tak fajna seria i myślę, że zdecydowanie warto było poświęcić i pieniądze i czas by na chwilkę przenieść się w góry i doliny Fellsmarchu.

Z żalem kończyłam IV tom serii o Raisie i Hanie Alisterze. Przywiązałam się do bohaterów i razem z nimi przeżywałam ich wzloty i upadki. Jedną z wielu rzeczy, które bardzo polubiłam w tej opowieści to niejednoznaczni bohaterowie. Mamy niby dobrych, którzy czasem muszą czynić zło i mamy złych, którzy czasem czynią dobro, nawet jeśli z egoistycznych pobudek. C.W. Chima...