Generalnie nie czytam książek, byłych sportowców, i nie polecam ich, mało tego Andrzej Iwan, nie należał do moich piłkarskich ulubieńców, choć obserwowałem jedynie właściwie ostatnie lata jego kariery.
Ale warto przeczytać. Dlaczego?
Osobiście uważam, że jako jeden z niewielu piłkarzy i ludzi z tego środowiska, miał odwagę powiedzieć, co dzieje się w polskiej lidze i w piłce w ogóle, i ta odwaga jak dla mnie była autentyczna, na boisku wg mnie był „twardzielem” i tak też, jak prawdziwy „twardziel” powiedział co i jak. Ba, bynajmniej nie odnoszę się tylko do książki, otóż w latach chyba 90 tych udzielił wywiadu w którym opowiedział jak funkcjonuje liga i jaki jest poziom uczciwości w tej lidze, mało tego tyczyło się to nie tylko ligi polskiej, była to taka globalna refleksja o futbolu. Prokuratura zaczęła „reformować” ligę dużo później...
Stąd kiedy natrafiłem na ta pozycję w bibliografii, stwierdziłem, że zaryzykuję, generalnie książka składa się na opis kariery piłkarskiej młodego chłopaka, przeplatanej całą masą śmiesznych epizodów opisów itp.
Momentami uśmiałem się do łez, a to przy okazji wzmianki o trenerze Wisły, który śpiewał najlepsze arie, innym razem na okoliczność przesłuchania na komisariacie w związku z urwaniem klamki w radiowozie czy zaginięciem drzwi z pociągu, nie wspominając o pobycie w Korei Północnej, gdzie sprzątaczka zemdlała kiedy znalazła wódkę zakupioną przez piłkarzy zawiniętą w gazetę z podobizną Kim Ir Sena.
Całość jednak nie wygląda tak, różowo, momenty chwały przeplatane są bolesnymi upadkami, często zupełnie niepotrzebnymi, jak chociażby afera w „Stylowej”. Jednocześnie wraz z rozwojem kariery pojawiają się nałogi alkohol i hazard, to te o których piłkarz wspomina.
Książka daje obraz i pogląd na piłkarskie „imperium” z czasów PRL, czy takim faktycznie było ? każdy musi sam sobie odpowiedzieć na to pytanie. Złośliwy nowotwór, trawiący piłkę zaczął się już wtedy i był w stanie w pełni dojrzałym, korupcja, bo o niej mowa zepsuła ligę doszczętnie, a alkohol deprawował piłkarzy. Po latach co mądrzejsi byli w stanie odpowiedzieć szczerze, że gdyby nie alkohol osiągnęliby więcej i zawodowiec powinien jednak prowadzić sportowy tryb życia. Nieliczni (albo raczej ci mądrzejsi) wykorzystali swoje szanse, zrobili kariery, zarobili pieniądze i ich nie roztrwonili, niestety jest to udziałem nielicznej grupy. Mam wrażenie, że Ci dorośli ludzie potrzebowali profesjonalistów, którzy potrafiliby ich prowadzić także poza boiskiem, mało tego po przeczytaniu tej i poprzedniej lektury (tematycznie biegunowo odległej) odnoszę wrażenie, że żadna grupa zawodowa, absolutnie żadna nie jest w stanie samodzielnie się zreformować bez ingerencji z zewnątrz dotyczy to nie tylko ligowych piłkarzy, ale absolutnie każdego zawodu.
Książka naprawdę ciekawa, szczególnie dla osób pamiętających ligę, przy okazji mały rzut oka na kulisy transferu do Niemiec, na poszczególnych trenerów reprezentacji i jej gwiazdy, na postać wszechwładnego „dyrketoro – prezesa” Jana Szlachty i prześlizgnięcie się po nieprawdopodobnych okolicznościach jego śmierci …
Trzymam kciuki za Andrzeja Iwana, aby wygrał najważniejszy mecz w karierze - sam ze sobą.

Generalnie nie czytam książek, byłych sportowców, i nie polecam ich, mało tego Andrzej Iwan, nie należał do moich piłkarskich ulubieńców, choć obserwowałem jedynie właściwie ostatnie lata jego kariery.
Ale warto przeczytać. Dlaczego?
Osobiście uważam, że jako jeden z niewielu piłkarzy i ludzi z tego środowiska, miał odwagę powiedzieć, co dzieje się w polskiej lidze i w...