Zlatan Ibrahimović to szczególny rodzaj wariata. Zawsze o tym wiedziałam. Tylko komuś naprawdę szalonemu może przyjść do głowy próba strzelenia gola z przewrotki wykonanej w miejscu, z którego bliżej jest do środka boiska niż do bramki. Normalnym ludziom takie pomysły nie mieszczą się w głowie. Normalni ludzie podają, pozwalają się sfaulować albo starają się wywalczyć rzut z autu. Normalni ludzie nie zapominają w takich sytuacjach o matematyce i rachunku prawdopodobieństwa. Ale nie Zlatan. On postanawia uderzać na bramkę. A najlepsze w tym wszystkim jest to, że po strzale ta jego piłka wpada do siatki. Można przecierać oczy ze zdumienia albo z niedowierzaniem szczypać sąsiada po rękach, ale takie są fakty.

Mimo że nie miał łatwego dzieciństwa, w tej chwili Zlatan jest jednym z najpopularniejszych futbolistów na świecie i prawdziwym bohaterem narodowym w Szwecji. Plebiscyty na najlepszego piłkarza tego kraju wygrywa nieprzerwanie od kilku lat, urozmaicając je od czasu do czasu innymi nagrodami. Powstają o nim nawet piosenki i chociaż zdecydowanie (zde-cy-do-wa-nie) odradzam słuchanie ich, to jednak ten fakt też o czymś świadczy. Ma własny samolot i limitowanego ferrari enzo. A wszystko przez piłkę nożną.

Szalenie cieszy mnie, że wydaje się na naszym rynku coraz więcej dobrych biografii sportowych. Nie napisanych na kolanie, nie z czcionką w rozmiarze 24, nie napakowanych dziesięcioma wkładkami ze zdjęciami, tylko naprawdę treściwych, rozwijających temat książek. Na dodatek ładnie opakowanych. Aż chce się czytać!

Dodatkowo akurat ten konkretny tytuł ma jeszcze jeden niewątpliwy atut, którym jest sam bohater. Nie jest to Iker, nie jest to Xavi, jest to Ibra. I nie zrozumcie mnie źle - nie mam nic przeciwko dwóm pierwszym. Są uosobieniem idei gry fair play, przywiązania do barw klubowych i słuszne uważa się ich za jednych z najbardziej godnych szacunku piłkarzy naszych czasów. Kim przy nich jest Ibra? Buntownikiem, skandalistą, blisko dwumetrową karą za wszystkie grzechy? Dla niektórych pewnie tak, ale ludzie tacy jak on mają to do siebie, że zazwyczaj prowadzą intensywne, pełne przygód życie. A o takim życiu czyta się lepiej niż o żywocie gościa, który kładzie się spać o 22.00 i zawsze dba o właściwą dietę oraz dobre samopoczucie wszystkich wokół.

"Ja, Ibra" to historia człowieka, który nie miał nic, był zawsze sam, dyskryminowany ze względu na swoje bałkańskie nazwisko, wyzywany od Cyganów i namawiany po porzucenia jedynej szansy na lepsze życie, czyli piłki nożnej. Ale to również historia człowieka, który teraz ma wszystko, a o obiady w jego towarzystwie zabiega nawet szwedzka rodzina królewska. Niemożliwe stało się możliwe. Polecam fanom sportu, dobrych biografii (a raczej autobiografii) i... wszystkim marzycielom. Nawet jeśli o piłce nożnej mają blade pojęcie ;)

www.karriba.pl

Zlatan Ibrahimović to szczególny rodzaj wariata. Zawsze o tym wiedziałam. Tylko komuś naprawdę szalonemu może przyjść do głowy próba strzelenia gola z przewrotki wykonanej w miejscu, z którego bliżej jest do środka boiska niż do bramki. Normalnym ludziom takie pomysły nie mieszczą się w głowie. Normalni ludzie podają, pozwalają się sfaulować albo starają się wywalczyć rzut...