http://www.nieperfekcyjnie.pl/2012/09/maciej-bennewicz-wszystkie-kobiety-don.html

Przebywając w danym społeczeństwie, mamy wokół siebie wiele osób. Z niektórymi z nich łączą nas zażyłe relacje - my znamy je, one nas. Jednak... czy na pewno? Ludzie nie zawsze chcą i potrafią całkowicie otworzyć się przed kimś - dzieje się tak z wielu względów. Każda osoba, z którą mamy styczność, patrzy na nas zupełnie inaczej i odbiera nasze zachowanie pod zupełnie innym kątem, interpretuje je po swojemu. Jednak zdarzają się ludzie, którzy za wszelką pragną zmieniać innych, z tylko sobie znanych pobudek. Takie zachowanie ma ogromny wpływ na relacje pomiędzy danymi osobami, a także na ich dalsze życie, które może zmienić się diametralnie...

Narratorem powieści "Wszystkie kobiety don Hułana" jest Piotr Gluck, nazywany także Glusiem. Co go łączy z tytułowym don Hułanem? Na pierwszy rzut oka - niewiele, a mianowicie tylko to, iż uczęszczali do tej samej klasy w liceum. Piotr był dość krnąbrnym i zbuntowanym nastolatkiem, który szybko ulegał wpływom, czego efektem było prześladowanie Hieronima Ułana, nazywanego don Hułanem, który stał się klasowym kozłem ofiarnym.

Pewnego dnia Piotr odbiera telefon. Osobą po drugiej stronie słuchawki okazuje się matka Hirka, która prosi Glucka o pomoc w znalezieniu jej syna, który zaginął trzy dni temu. Piotr jest bardzo zdziwiony i skonsternowany, gdyż nie ma pojęcia, dlaczego to właśnie on ma rozwikłać zagadkę związaną z zaginięciem Hieronima. Nie dość, że nigdy nie darzyli się sympatią, to w dodatku od licealnych czasów minęło kilkanaście lat, a przez ten okres nie utrzymywali ze sobą jakiegokolwiek kontaktu. Początkowo Piotr nie ma zamiaru angażować się w tę sprawę i pragnie jak najszybciej zapomnieć o niej, jednak cała sytuacja zaczyna komplikować się. Pojawiają się pewne tajemnice, przez które Piotr wsiąka po uszy w tę historię.

"Jak dobrze, że przytrafiła mi się ta historia z don Hułanem. Mogę wrócić do przeszłości, by ją wreszcie zrozumieć i zamknąć." *

Dojście do prawdy nie jest takie proste, jakby mogło się wydawać. Piotr Gluck ma nadzieję, że uda mu się to przy pomocy bliskich osób Ułana, jednak z dnia na dzień wszystko zaczyna się komplikować. Owszem, każda kolejna rozmowa przynosi mu coraz więcej informacji o przeszłości, zwyczajach czy zainteresowaniach Hieronima. Do tego - wszystkie kobiety z otoczenia Hirka zgodnie twierdzą, iż tylko Piotr może im pomóc, ale problem w tym, iż każda z nich przedstawia zupełnie inną wersję wydarzeń, diametralnie różniącą się od reszty.

"Powoli wszystko, co tak skrzętnie sobie poukładałem, całe moje dostatnie, wygodnie życie straciło dawny blask. Wróciły stare pytania, pojawiły się nowe. Zderzające się wszechświaty. Don Hułan stał się epicentrum, jakąś tajemniczą gwiazdą, wokół której krążyły niezliczone satelity, licealny kozioł ofiarny stał się dla mnie pępkiem wszechświata, królem wydarzeń.Spotykałem ludzi, poznawałem fragmenty nieznanych historii, opinie o wydarzeniach z życia don Hułana, a obraz tego piętnastoletniego chłopaka, którego poznałem w 1986 roku, a który nieoczekiwanie stał się mężczyzną, wciąż wirował mi przed oczami. Zamiast się rozjaśniać, stawał się coraz bardziej mglisty, niejasny i zaskakujący. Zaskoczeniem była owa mglistość, niejednoznaczność. Na ułamek sekundy pojawiało się coś na kształt faktu, ale gdy już byłem skłonny uwierzyć, nagle ów niezbity dowód znikał, rozmywał się jak jesienny deszcz." **

Gluś codziennie poznaje kompletnie niepasujące do siebie historie dotyczące Hirka. Która jest prawdziwa? Gdzie podziewa się Hieronim? Czy naprawdę jest pozbawionym skrupułów manipulatorem, który umiejętnie kieruje wszystkimi osobami ze swojego otoczenia?

Zagadki, manipulacje, insynuacje, intrygi, tajemnice, oskarżenia - to wszystko (i jeszcze więcej!) znajdziecie w powieści Macieja Bennewicza. Cała historia jest zręcznie ułożona,co powoduje, iż czytelnik pragnie poznać powody, dla których bohaterowie postępują tak, a nie inaczej. Dużym plusem są wątki psychologiczne, czyli to, co lubię. A do tego subtelnie wplecione elementy miłosne, a nawet kryminalne. Myślę, że każdy znajdzie w tej powieści coś dla siebie. Zachęcam do sięgnięcia po nią, bo naprawdę warto.

* cytat ze str. 64
** cytat ze str. 155

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2012/09/maciej-bennewicz-wszystkie-kobiety-don.html

Przebywając w danym społeczeństwie, mamy wokół siebie wiele osób. Z niektórymi z nich łączą nas zażyłe relacje - my znamy je, one nas. Jednak... czy na pewno? Ludzie nie zawsze chcą i potrafią całkowicie otworzyć się przed kimś - dzieje się tak z wielu względów. Każda osoba, z którą mamy...