po lekturze tej książki nawet podczas zwyczajnego sprzątania zastanawiałam się co trzeba mieć w głowie żeby zapakować bezbronne dzieciątko do czarnego worka, podnieść klapę kontenera i je tam wrzucić jak zepsuty przedmiot!!
jak dla mnie nie usprawiedliwia tego absolutnie nic- żaden szok poporodowy czy tak jak w tym przypadku- mechanizm zaprzeczenia. nie da się zaprzeczyć ruchów dziecka, powiększającego się brzucha..
Davon miała wiele możliwości żeby poprosić o pomoc a nawet jeśli nie chciała tego dziecka, zostawić w szpitalu, kościele czy gdziekolwiek gdzie mogłoby zostać znalezione szybko, bez zagrożenia życia. Davon nie chciała wyjść na taką samą jak jej matka i tak samo skończyć i wyszło na to że jest jeszcze gorsza. Ręka podniesiona na bezbronne dziecko nigdy nie powinna być usprawiedliwiona i koniec i w tym temacie nigdy nie zmienię zdania. W moich oczach Davon się jednak obroniła przyznając się do winy i (jak się domyślam) ponosząc zasłużoną karę. Książkę polecam w 100% wszystkim wrażliwym na krzywdy tych którzy nie potrafią bronić się sami.

po lekturze tej książki nawet podczas zwyczajnego sprzątania zastanawiałam się co trzeba mieć w głowie żeby zapakować bezbronne dzieciątko do czarnego worka, podnieść klapę kontenera i je tam wrzucić jak zepsuty przedmiot!!
jak dla mnie nie usprawiedliwia tego absolutnie nic- żaden szok poporodowy czy tak jak w tym przypadku- mechanizm zaprzeczenia. nie da się zaprzeczyć...