,,Układanka" to generalnie niezbyt mądra opowieść o radzeniu sobie z przeciwnościami losu i szukaniu swojego miejsca na ziemi. Główna bohaterka Frannie jest ,,do bani", ale nawet da się ją polubić. Czasami w swoich przemyśleniach dochodzi do tak absurdalnych i bezsensownych wniosków, że ciężko się przy tym nie uśmiechnąć.

Książka pisana z przymrużeniem oka, niezbyt polecam, ale przynajmniej było z czego się pośmiać.

P.S. Cenną nauką płynącą z lektury jest fakt, że można umrzeć od pasty do zębów 😜

,,Układanka" to generalnie niezbyt mądra opowieść o radzeniu sobie z przeciwnościami losu i szukaniu swojego miejsca na ziemi. Główna bohaterka Frannie jest ,,do bani", ale nawet da się ją polubić. Czasami w swoich przemyśleniach dochodzi do tak absurdalnych i bezsensownych wniosków, że ciężko się przy tym nie uśmiechnąć.

Książka pisana z przymrużeniem oka, niezbyt...

Słabo, oj słabo. Zakończenie mnie rozczarowało, bo wciąż nie znam sensu całej tej układanki. Frannie nawet jej nie dokończyła, a jedyna osoba, która zna tajemnicę puzzli, jej ojciec, nie wyjawia czym tak naprawdę one są. Książka była bardzo nudna, właściwie nie mogłam się doczekać końca. Jak na razie, w tym roku, większość książek, które przeczytałam były słabym wyborem.
Szukam dalej

Słabo, oj słabo. Zakończenie mnie rozczarowało, bo wciąż nie znam sensu całej tej układanki. Frannie nawet jej nie dokończyła, a jedyna osoba, która zna tajemnicę puzzli, jej ojciec, nie wyjawia czym tak naprawdę one są. Książka była bardzo nudna, właściwie nie mogłam się doczekać końca. Jak na razie, w tym roku, większość książek, które przeczytałam były słabym...

Układanka to książka opisująca życie nastolatki po śmierci ukochanego taty. Każdy z nas musi znaleźć sposób by się przełamać i żyć dalej. Jej sposobem na pogodzenie się z utratą taty to układanka która na chwilę zwraca jej tatę..

Układanka to książka opisująca życie nastolatki po śmierci ukochanego taty. Każdy z nas musi znaleźć sposób by się przełamać i żyć dalej. Jej sposobem na pogodzenie się z utratą taty to układanka która na chwilę zwraca jej tatę..

Najgorsza książka, jaką przeczytałam w tym roku. Przeraźliwie nudna, naciągana fabuła, irytująca główna bohaterka. 290 stron męczyłam przez ponad dwa tygodnie, oczekując na efekt wow. Cóż, efektu nie było, zakończenie było tak mdłe i cukierkowate, że nie wierzyłam w to co czytam. Frances przez całą książkę gada, że nie lubi Simona, gadali może ze dwa razy, a tu takie coś? Nie przeprosiła chłopaka koleżanki za swoje chamskie zachowanie, nie rozmówiła sie z matką... nie polecam!!

Najgorsza książka, jaką przeczytałam w tym roku. Przeraźliwie nudna, naciągana fabuła, irytująca główna bohaterka. 290 stron męczyłam przez ponad dwa tygodnie, oczekując na efekt wow. Cóż, efektu nie było, zakończenie było tak mdłe i cukierkowate, że nie wierzyłam w to co czytam. Frances przez całą książkę gada, że nie lubi Simona, gadali może ze dwa razy, a tu takie coś?...

Książka świetna, motyw z układanką jest genialny, a przemyślenia Frannie na temat ,,trucizn'' bardzo ciekawe. Aż się sama zastanawiałam nad zaprzestaniem używania lakieru do włosów.

Książka świetna, motyw z układanką jest genialny, a przemyślenia Frannie na temat ,,trucizn'' bardzo ciekawe. Aż się sama zastanawiałam nad zaprzestaniem używania lakieru do włosów.

Fajna książka, troszkę nie realna, ale ogólnie spodobała mi się :)

Fajna książka, troszkę nie realna, ale ogólnie spodobała mi się :)

Książkę pochłonęłam w bardzo szybkim tempie.
Wątki z układanką bardzo mnie nudziły.
Ogólnie tato i sama główna bohaterka wywarli na mnie pozytywne wrażenie.
Postrzeganie świata przez Frannie lekko mnie dziwiło ale i zachwyciło.
Uważam, że zakończenie mogło być bardziej rozwinięte.
Po wolnym tempie całej książki mam wrażenie jakby autorka stwierdziła, że napisała już wystarczającą ilość kartek i skróciła zakończenie do minimum.
Wyraźnie odcina się to w treści książki.
Co nie zmienia faktu, że czytałam ją z przyjemnością C:

Książkę pochłonęłam w bardzo szybkim tempie.
Wątki z układanką bardzo mnie nudziły.
Ogólnie tato i sama główna bohaterka wywarli na mnie pozytywne wrażenie.
Postrzeganie świata przez Frannie lekko mnie dziwiło ale i zachwyciło.
Uważam, że zakończenie mogło być bardziej rozwinięte.
Po wolnym tempie całej książki mam wrażenie jakby autorka stwierdziła, że napisała już...

Początkowo byłam zaciekawiona, później znudzona, a na końcu zawiedziona!

Początkowo byłam zaciekawiona, później znudzona, a na końcu zawiedziona!

Przeczytałam ją ponad rok temu. Pamiętam, że strasznie mi się podobała, po przeczytaniu jej długo o niej rozmyślałam.
Naprawdę polecam.

Przeczytałam ją ponad rok temu. Pamiętam, że strasznie mi się podobała, po przeczytaniu jej długo o niej rozmyślałam.
Naprawdę polecam.

Tak monotonnej i przewidywalnej książki jeszcze nie czytałam. Jestem na nie.

Tak monotonnej i przewidywalnej książki jeszcze nie czytałam. Jestem na nie.