Z niecierpliwością czekałam na tę książkę. Po przeczytaniu „Cienia wiatru” i „Gry anioła” odliczałam dni do wydania kontynuacji tych wielkich, gotyckich powieści.

Akcja toczy się w dwudziestowiecznej Barcelonie. Głównym jej bohaterem jest znany z wcześniejszych tomów o Cmentarzu Zapomnianych Książek, dowcipny Fermín Romero de Torres, który właśnie przygotowuje się do ślubu. Niezmiennie towarzyszy mu przyjaciel, Daniel Sempere, będący już dorosłym mężczyzną, mężem pięknej Bei i ojcem Juliana.

Pewnego dnia do księgarni „Sempere i Synowie” przychodzi tajemniczy mężczyzna. W postaci liściku w książce „Hrabia Monte Christo” zostawia wiadomość dla Fermína. Informacja ta sprawia, że do drzwi bohatera puka przeszłość, o której wolałby zapomnieć.

Zafón, jak zawsze, zachwycił mnie i utwierdził w przekonaniu, że każda z jego książek to prawdziwy majstersztyk. Bardzo trudno było mi oderwać się od fabuły „Więźnia nieba”, toteż lektura zajęła mi zaledwie parę dni. Nie ma słów, którymi mogłabym opisać geniusz Zafóna w stopniowaniu napięcia aż do ostatnich stron. Każde zdanie chłonęłam z wypiekami na twarzy.

Finał „Więźnia nieba” sugeruje ciąg dalszy historii, a ja już nie mogę się doczekać aż w księgarniach pojawi się następny tom.

10/10.

Opinia zamieszczona na moim blogu http://przy-swietle-ksiezyca.blogspot.com

Z niecierpliwością czekałam na tę książkę. Po przeczytaniu „Cienia wiatru” i „Gry anioła” odliczałam dni do wydania kontynuacji tych wielkich, gotyckich powieści.

Akcja toczy się w dwudziestowiecznej Barcelonie. Głównym jej bohaterem jest znany z wcześniejszych tomów o Cmentarzu Zapomnianych Książek, dowcipny Fermín Romero de Torres, który właśnie przygotowuje się do...