Książka ta opisuje pewien wycinek z dziejów greckich, zwłaszcza ateńskich, w drugiej połowie V wieku p.n.e. Głównym bohaterem jest młody, utalentowany i bezwzględny arystokrata Alkibiades. Jego losy przedstawione są po rok 413 p.n.e., gdy wyszedł na jaw jego romans z królową Sparty - Timają. Moim zdaniem nie jest to najlepsze miejsce na przerwanie narracji, gdyż nie było to w jego życiu zdarzenie przełomowe, nie doprowadziło nawet do jego wygnania ze Sparty. Byłoby to zrozumiałe, gdyby Autor przyszykował niejako "drugi tom" losów Alkibiadesa, ale przecież tego tematu już nie podjął.

Kariera Alkibiadesa jest w wielu miejscach jedynie kanwą do snucia opowieści o piątowiecznych Atenach, mieście sofistów, dramaturgów i Sokratesa. Obraz życia intelektualnego miasta w tej epoce z pewnością wzbudzi zainteresowanie współczesnych czytelników, jakże bowiem - pod pewnymi względami - podobny jest naszym czasom! Z drugiej zaś strony Autor porusza słynną sprawę hermokopidów i tu z kolei czytelnicy z pewnością stwierdziliby, że taka sytuacja w dzisiejszych czasach nie mogłaby mieć miejsca. Obok wydarzeń z wewnętrznych dziejów Aten, narracja dotyka też istotnych problemów polityki zagranicznej i wojny. Idąc za Tukidydesem opowiada Autor o zdobyciu i zniszczeniu Melos i o słynnej ateńskiej wyprawie sycylijskiej.

Ciekawa książka, napisana - jak zawsze u Krawczuka - lekko i z polotem. Nieco jej jednak brakuje, myślę tu zwłaszcza o zakończeniu, które jest trochę urwane. Zainteresowanym postacią Alkibiadesa z pewnością można polecić biografię tego polityka pióra Grzegorza Lacha.

Tomasz Babnis

Książka ta opisuje pewien wycinek z dziejów greckich, zwłaszcza ateńskich, w drugiej połowie V wieku p.n.e. Głównym bohaterem jest młody, utalentowany i bezwzględny arystokrata Alkibiades. Jego losy przedstawione są po rok 413 p.n.e., gdy wyszedł na jaw jego romans z królową Sparty - Timają. Moim zdaniem nie jest to najlepsze miejsce na przerwanie narracji, gdyż nie było to...