Nie kryje, że naprawdę, bardzo, chciałam tę książkę przeczytać, gdyż tematyka homoseksualizmu i tolerancji jest według mnie dość ważna.
Autor opisał życie młodego bohatera z lekkością, więc lekturę czyta się szybko i przyjemnie.
Co do stylu pisania, na początku zraziła mnie pierwsza osoba i to w czasie teraźniejszym. Jednak jak się okazało, później nawet nie zwracałam na to większej uwagi.
Książka porusza ważne tematy, bo nie tylko odmienność seksualna się pojawia, ale także problemy rodzinne, lub rozterki młodego, rzuconego na głęboką wodę studenta, który z małego miasteczka przeniósł się do wielkiego miasta.
Autor ukazuje nam, jak młody człowiek przyzwyczaja się do otoczenia, ile potrafią zmienić przyjaciele i jaką bezmyślnością kieruje się osoba zakochana.
Książka pełna humoru, może faktycznie miłość, jakiej doświadcza bohater jest przerysowana, i nie natrafiamy na żadnego homofoba (Nie licząc ojca), ale nie oszukując się, Milcke chyba nie potraktował swojej debiutanckiej książki na poważnie. W końcu sam na początku pisze, że zaczął ją pisać w postaci bloga, a gdy zobaczył, że ludzie to czytają, wydał ją.
Bardzo podoba mi się motyw bezimiennego głównego bohatera. Co prawda mamy podany opis,więc możemy sobie mniej więcej ułożyć głowie rys postaci, jednakże imię pozostaje tajemnicą. Ten zabieg miał sprawić, by czytelnicy wczuli się w sytuacje postaci. Uważam, że autorowi wyszło to naprawdę nieźle.
Warto przeczytać książkę w wolnej chwili :)

Nie kryje, że naprawdę, bardzo, chciałam tę książkę przeczytać, gdyż tematyka homoseksualizmu i tolerancji jest według mnie dość ważna.
Autor opisał życie młodego bohatera z lekkością, więc lekturę czyta się szybko i przyjemnie.
Co do stylu pisania, na początku zraziła mnie pierwsza osoba i to w czasie teraźniejszym. Jednak jak się okazało, później nawet nie zwracałam na to...