Czytając wiersze z tego zbioru, miałam skojarzenia z robieniem porządku w szufladzie, z której wypadają stare fotografie, bilety, mapy itp. Przypominają się miejsca, ludzie i zdarzenia, a łączy je jedna myśl: już nie wrócą. Tom będący świadectwem powolnego odchodzenia i akceptacją tego, co nieuchronnie nadchodzi.

Czytając wiersze z tego zbioru, miałam skojarzenia z robieniem porządku w szufladzie, z której wypadają stare fotografie, bilety, mapy itp. Przypominają się miejsca, ludzie i zdarzenia, a łączy je jedna myśl: już nie wrócą. Tom będący świadectwem powolnego odchodzenia i akceptacją tego, co nieuchronnie nadchodzi.

Po przeczytaniu rewelacyjnego tomiku "Czuwanie" mam pewien niedosyt czytając "Gorzkie żale". Ale nie będę wybrzydzał, bo mimo tego, że te wiersze nie zagrały na wszystkich strunach mojej wrażliwości, są bardzo dobre, jak zawsze osobiste i jak zawsze czułem się zaszczycony tym, że mogę "zerknąć" do świata Julii Hartwig.

Po przeczytaniu rewelacyjnego tomiku "Czuwanie" mam pewien niedosyt czytając "Gorzkie żale". Ale nie będę wybrzydzał, bo mimo tego, że te wiersze nie zagrały na wszystkich strunach mojej wrażliwości, są bardzo dobre, jak zawsze osobiste i jak zawsze czułem się zaszczycony tym, że mogę "zerknąć" do świata Julii Hartwig.

Gorzkie żale / Julia Hartwig

Żywotność tekstów. Tak w pierwszym odruchu odbieram, wydany z okazji 90 rocznicy urodzin ten zbiór wierszy. „Gorzkie żale” to moim zdaniem nieco przewrotny tytuł. W tytułowym wierszu poetka daje taką oto wskazówkę:

(…)Patrzą na nas z góry
i mówią dobrze dobrze

kiedy widzą
że wydobywamy z siebie naszą dzielność

Dzielnie poszukując dystansu do siebie, łącząc pozorne sprzeczności, wciąż ciepło obejmując swój świat, Hartwig odnajduje prawdziwe sedno życia; teraźniejszego i przeszłego. Podoba mi się to, że oprowadza nas i poznaje z towarzystwem swoich ulubionych malarzy, poetów, kompozytorów. Czyni to w tak naturalny sposób, że wypada tylko pokłonić się, przyjąć zaproszenie i uczyć się czerpać ze sztuki jak najwięcej.

I oto tu chodzi. Trzeba iść, wciąż przeżywać, wiedząc, że i tak nie powiesz ani nie zaznasz wszystkiego. Ważne jest czym się w TEJ CHWILI zajmujesz, jak myślisz, co robisz, jak żyjesz i jakie wyciągasz wnioski. Jeśli czujesz się spełniony tak skończysz. Jeśli nie, popraw to póki jest czas. I nie sil się na nic, nie szukaj sposobów. Bądź gotów, czyń swoje a samo przyjdzie.

Moim ulubionym wierszem jest ten:

SEKRETY

Tyle jest godne naszych pochwał co skarg
bo nie jest w porządku rzeczy by wszystko było odmierzone
ani rozdane jak trzeba
Czyż nie istniejemy dzięki temu co nasz różni
i dzięki odwadze różnienia się
Nie pozwól odcisnąć pieczątki na sobie
Słuchaj muzyki osobno to dla ciebie ją grają
i módl się osobno jeśli umiesz
I choć twój smutek jest nieprzerwany
jak pruty z dnia na dzień sweter
przyjdzie taka chwila że poczujesz się wolny
Popatrz jak pięknie ludzie się mijają
choć byli sobie przeznaczeni
Nikt nie jest dość kochany i nie kocha dosyć
Patrzyłam i widziałam
ale tylko czasem udało mi się to nazwać
Prawda jest największym z sekretów
do którego nie mamy dostępu

Gorzkie żale / Julia Hartwig

Żywotność tekstów. Tak w pierwszym odruchu odbieram, wydany z okazji 90 rocznicy urodzin ten zbiór wierszy. „Gorzkie żale” to moim zdaniem nieco przewrotny tytuł. W tytułowym wierszu poetka daje taką oto wskazówkę:

(…)Patrzą na nas z góry
i mówią dobrze dobrze

kiedy widzą
że wydobywamy z siebie naszą dzielność

Dzielnie poszukując...

Mam wrażenie, że to nie najlepszy tomik tej, bądź co bądź wybitnej poetki. Dominuje w nim prostota, ale jest jej jakby za dużo - wiersze są ZBYT proste, zamieniają się niejako w prozę, monolog, którym brakuje poetyckości.
Kilka głębokich myśli to jednak za mało, żeby uznać ten tomik za wybitny.

Mam wrażenie, że to nie najlepszy tomik tej, bądź co bądź wybitnej poetki. Dominuje w nim prostota, ale jest jej jakby za dużo - wiersze są ZBYT proste, zamieniają się niejako w prozę, monolog, którym brakuje poetyckości.
Kilka głębokich myśli to jednak za mało, żeby uznać ten tomik za wybitny.

Dające do myślenia wiersze, przypominające o tym, co w życiu cenne. Dobra okazja do autorefleksji.

Dające do myślenia wiersze, przypominające o tym, co w życiu cenne. Dobra okazja do autorefleksji.