Pięcioletni Jack i jego miniaturowy świat.
Świat , który sprowadza się do Pokoju ( kilkanaście metrów) , nędznego wyposażenia , niewielu zabawek , kilku książek , telewizora ,metalowych drzwi z kodem ( których nigdy nie przekracza) i Mamy towarzyszącej mu nieustannie ( 24/7) oraz tajemniczego osobnika wynoszącego śmieci .
Przejmująca książka .
Autorka próbuje przedstawić rzeczywistość oczami kilkuletniego chłopca, więźnia owego Pokoju , gdzie strażnikiem jest jego własny ojciec ( o czym dziecko nie wie).
Skomplikowana historia , pióra Emmy Donoghue , inspirowana autentycznym wydarzeniami (Josef Frizel z Austrii) ukazuje nam , do jakich poświęceń zdolna jest matka w warunkach ekstremalnych , gdzie strażnik - oprawca to ojciec dziecka, ale w szczególności jednak jest to opowieść nieświadomego niebezpieczeństw Jacka ,żyjącego w całkowitej izolacji .
Drobnego , niedożywionego , ale bardzo bystrego .
Dla mnie książka wyraźnie jest podzielona na dwie części .
Pierwsza to życie matki i syna w Pokoju .Bardzo ubogie, ograniczone , w ciągłym zagrożeniu , gdzie jedynym jaśniejszym promykiem jest telewizor , ale dla "więźniów" jest to życie w pewien sposób poukładane, znane.
W Święto Wielkiej Nocy , Jack realizując nieprawdopodobny plan ucieczki , wymyślony przez matkę , jawi się jako Zbawiciel i dramatycznie wywalcza dla nich wolność.
Druga część , to właśnie życie na wolności , po za Pokojem.
To życie wcale nie będzie łatwiejsze i prostsze , problemy nie kończą się wraz z uzyskaniem wolności , niektóre wręcz się dopiero zaczynają , a inne stają się intensywniejsze.
Uważam ,że próba oddania narracji w "ręce" pięciolatka udała się koncertowo, mnie to przekonało.
Polubiłam małego, rezolutnego Jacka . Jego swoisty język i dziwaczny , ale logiczny tok rozumowania .
Wzbudził we mnie wiele ciepłych uczuć ,wzruszył i skłonił do przemyśleń.
Bardzo chciałabym śledzić jego dalsze losy , ale niestety ta historia kończy się wraz z książką czyli wnioskuję , że Jack i jego Mama zdołali zamknąć pomyślnie smutny rozdział życia i ruszyć dalej .
Polecam !

Pięcioletni Jack i jego miniaturowy świat.
Świat , który sprowadza się do Pokoju ( kilkanaście metrów) , nędznego wyposażenia , niewielu zabawek , kilku książek , telewizora ,metalowych drzwi z kodem ( których nigdy nie przekracza) i Mamy towarzyszącej mu nieustannie ( 24/7) oraz tajemniczego osobnika wynoszącego śmieci .
Przejmująca książka .
Autorka próbuje...