I tak oto po raz kolejny sięgam po książkę Katarzyny Michalak:)
Jej owocowa seria spowodowała, że coraz częściej sięgam po polską literaturę kobiecą.
"Powrót do Poziomki" to kolejna powieść tejże polskiej pisarki. Świadoma jestem, że jest to kontynuacja "Roku w Poziomce", której jeszcze nie czytałam. Tłumacząc swój brak chronologii tłumaczę sobie i Wam swoją zachłannością na twórczość K. Michalak:)

Czy komukolwiek trzeba przedstawiać pisarkę? TAK/NIE? No to słów kilka...
Katarzyna Michalak jest to pisarka młodego pokolenia. Z zawodu jest weterynarzem, co ma wpływ na liczne "zwierzęce" motywy i nawiązania w jej książkach. Na koncie ma wiele poczytnych powieści m.in. "Poczekajka", "Zmyślona", "Lato w Jagódce" (recenzja w miesiącu marcu)," Rok w Poziomce" i wiele innych tytułów.

W "Powrocie do Poziomki" przenosimy się w niespotykany świat harmonii z przyrodą. W podwarszawskim Urle znajduje się malutki domek zwany Poziomką. W Poziomce mieszka sobie główna bohaterka Ewa z niepełna roczną córeczką Julką i przystojnym i zaradnym mężem Witoldem. Ewa zajmuje wysokie stanowisko w wydawnictwie, które zajmuje się wydawaniem na powieści młodych talentów.

Sama notabene właśnie próbuje napisać swoją pierwszą powieść. Ewa jest zakochana w przyrodzie i zwierzakach, których ma bez liku.
Sielanka rodzinna trwa do momentu, gdy Witold dostaje propozycje nie do odrzucenia. Witold wyjeżdża na parę tygodni do Azji.
Tymczasem świat Ewy zaczyna wariować. Musi znaleźć opiekunkę dla Julci, wrócić do pracy i tam zmagać się problemami finansowymi wydawnictwa, pomóc przyjaciółce Karolinie, która lada moment urodzi bliźnięta. Jednak największym wyzwaniem dla Ewy jest określenie toru swoich uczuć. Ewa zaczyna żyć w przekonaniu, że kocha nie Witolda a Andrzeja, swojego wspólnika i zarazem męża Karoliny.
Ewa robi wszystko, by uwieść, wielokrotnie wyznaje mu miłość, a on opiera się jej jak może...

W książce jest wiele charakterystycznych i zarazem nietypowych postaci.
Wcześniej wspomniana Ewa - kobieta zwariowana, impulsywna, zagubiona w "czasoprzestrzeni". Gubi ją zbyt pochopne postępowanie, za mało racjonalne. Zazwyczaj kieruje się sercem, a nie rozumem, co doprowadzi do wielu nieoczekiwanych zawrotów w akcji.
Kolejnym głównym bohaterem jest Andrzej. Mężczyzna szarmancki, przyjaciel, którego każdy by chciał mieć. Pomocny i zawsze pod telefonem. Jest jednocześnie dobrym mężem i ojcem. Nie ulega on chwila namiętności, gdy nadarzy się ku temu okazja. Mimo problemów z prawem dba o byt najbliższych...
Wymieniłabym też Jasie, opiekunkę Julki. Jest to postać bardzo tajemnicza, skrywająca bardzo nietypowy sekret. Sekret bardzo społecznie skrywany i temat tabu, ale jakże życiowy i ważny.
Jest również TA MICHALAK- dobra dusza, która bez pozoru, cichutko prowadzi wszystkich bohaterów za rączkę i nakierowuje im ich los.

Książka uznaje za bardzo dobrą, jak większość, które wyszły spod pióra pisarki. Jest to książka lekka, przesycona poczuciem humoru i groteską, lecz nie przemilcza ważnych problemów życiowych.
Język jest plastyczny, giętki, namacalny. Czyta się nader szybko, z uśmiechem na twarzy i nieraz z wypiekami. Ja w bohaterce w tym całym zwariowaniu odkryłam namiastkę siebie. Bywam tak mało zorganizowana, zbyt impulsywna i też byłabym w stanie zgłosić kradzież samochodu, zapominając, że sama go zostawiłam w innym miejscu niż w tej chwili myślę:)

Polecić mogę każdemu, kto lubi takie kobiece powieści, i tym, którzy po cięższej lekturze chcą przeczytać coś innego dla odmiany.

I tak oto po raz kolejny sięgam po książkę Katarzyny Michalak:)
Jej owocowa seria spowodowała, że coraz częściej sięgam po polską literaturę kobiecą.
"Powrót do Poziomki" to kolejna powieść tejże polskiej pisarki. Świadoma jestem, że jest to kontynuacja "Roku w Poziomce", której jeszcze nie czytałam. Tłumacząc swój brak chronologii tłumaczę sobie i Wam swoją zachłannością...