Ostatnio coraz więcej osób wierzy, że liczba 13 jest pechowa i jak się ma tyle lat, to nic dobrego się nie wydarzy. Jednak muszę powiedzieć, że 13 rok życia niczym nie różni się od innych. Jest tak samo mnóstwo problemów, jak zawsze. Jest też wiele radości i niespodzianek. No po prostu norma.
Tak naprawdę pech i szczęście nie istnieją. Wiem, bo jakby były, to ja nic dobrego bym nie zaznała, gdyż jestem urodzona 13 w piątek :D.

Bohaterka tej powieści pisze blog, w którym opisuje swoje coraz bardziej zaskakujące życie. Nie zapomina na każdym kroku przypomnieć, że ma 13 lat i tylko czeka, aż coś złego się wydarzy.
Wiktoria pragnie bezpiecznie dotrwać do 14 i myśli, że potem będzie już tylko dobrze.

Wydaje mi się, że jeżeli bardzo pragniemy by coś złego się stało, to nie zauważamy dobrych rzeczy. Czekamy w pełnym napięciu na niebezpieczeństwo.

Książka jest nawet fajna. Pokazuje trochę młodzieńczej wrażliwości, ale też i głupoty. Pozwala zrozumieć, jak czuje się dziecko gdy rodzice się kłócą i rozwodzą. Jak bardzo jest smutne.

Ostatnio coraz więcej osób wierzy, że liczba 13 jest pechowa i jak się ma tyle lat, to nic dobrego się nie wydarzy. Jednak muszę powiedzieć, że 13 rok życia niczym nie różni się od innych. Jest tak samo mnóstwo problemów, jak zawsze. Jest też wiele radości i niespodzianek. No po prostu norma.
Tak naprawdę pech i szczęście nie istnieją. Wiem, bo jakby były, to ja nic dobrego...