Rodzice Wiktorii giną w wypadku samochodowym. Nastolatka zostaje rozdzielona z młodszymi siostrami – bliźniaczkami i trafia do mieszkania nielubianej ciotki w Warszawie. Czternastolatka mieszkając w obcym, dużym mieście musi mierzyć się także z kuzynką – Janką, za która nigdy nie przepadała. Wiki przypadkiem trafia do eksperymentalnej klasy, w której każdy jest miły i uprzejmy, sprawia to, że dziewczyna odkrywa nowe zasady i metody nauczania. Pani Sawicka – wychowawczyni klasy wprowadziła proste zasady, które mają sprawić, że uczniowie będą się dobrze czuli w swojej klasie bazując na regułach Rona Clarka. Traumatyczne wydarzenie jakim jest śmierć rodziców, zmiana szkoły, przeprowadzka ze wsi do miasta i rozstanie z rodzeństwem to tylko niektóre problemy z którymi musi zmierzyć się Wiki.
Czy samolubna i zapatrzona w siebie Janka i nieśmiała dziewczyna ze wsi dojdą do porozumienia? Co musi się wydarzyć, by Wiki odkryła, że bezwzględna, walcząca o swoją pozycję kuzynka też jest samotna i załamana? Czy kuzynki w końcu połączą siły i staną przeciwko swoim problemom?
Przyjemna, wciągająca książka opowiadająca o problemach nastolatków. Smutny wątek śmierci najbliższych – rodziców, a także zmiana środowiska i znajomych czy pierwsza miłość to tylko niektóre problemy, które autorka porusza w swojej powieści. Ciekawym zabiegiem są wprowadzone przez Barbarę Ciwoniuk listy, które główna bohaterka pisze do zmarłej mamy i jej koleżanki – Rity. Książka to typowa młodzieżówka, którą warto przeczytać.

Rodzice Wiktorii giną w wypadku samochodowym. Nastolatka zostaje rozdzielona z młodszymi siostrami – bliźniaczkami i trafia do mieszkania nielubianej ciotki w Warszawie. Czternastolatka mieszkając w obcym, dużym mieście musi mierzyć się także z kuzynką – Janką, za która nigdy nie przepadała. Wiki przypadkiem trafia do eksperymentalnej klasy, w której każdy jest miły i...

Jakoś nie mogłam przeboleć tej książki. Denerwowały mnie ciągłe wykrzykniki stawiane na końcu każdej wypowiedzi. Nie polubiłam żadnego bohatera, oprócz psa Deksa. Możliwe, że nie dostrzegłam w niej tego, co inni. Była dla mnie po prostu słaba.

Jakoś nie mogłam przeboleć tej książki. Denerwowały mnie ciągłe wykrzykniki stawiane na końcu każdej wypowiedzi. Nie polubiłam żadnego bohatera, oprócz psa Deksa. Możliwe, że nie dostrzegłam w niej tego, co inni. Była dla mnie po prostu słaba.

Pozytywny obraz wychowawcy. Nowatorski kodeks klasowy.

Pozytywny obraz wychowawcy. Nowatorski kodeks klasowy.

Całkiem dobra młodzieżówka. Opowiada o Wiktorii- dziewczynie ze wsi, która po śmierci rodziców przyjechała do rodziny ciotki do wielkiego miasta, ale więcej nie zdradzam, bo będzie spoiler. Jeżeli ktoś nie oczekuje jakiejś książki z wartką akcją tylko dobrej obyczajówki na weekend to zachęcam, bo na pewno ukazuje nam współczesne problemy.

Całkiem dobra młodzieżówka. Opowiada o Wiktorii- dziewczynie ze wsi, która po śmierci rodziców przyjechała do rodziny ciotki do wielkiego miasta, ale więcej nie zdradzam, bo będzie spoiler. Jeżeli ktoś nie oczekuje jakiejś książki z wartką akcją tylko dobrej obyczajówki na weekend to zachęcam, bo na pewno ukazuje nam współczesne problemy.

Nie podobała mi się ta książka. Niby fajna, ale nie zgadzam się z paroma przekazami płynącymi z niej, np. z programem wychowawczym ich wychowawczyni.

Nie podobała mi się ta książka. Niby fajna, ale nie zgadzam się z paroma przekazami płynącymi z niej, np. z programem wychowawczym ich wychowawczyni.

Wiktoria po śmierci rodziców zostaje rozdzielona z małymi bliźniaczkami. Poznanie Janki, która z nią nie przepada głównie z tego powodu, że dziewczyna pochodzi z wiejskich terenów nie jest nawet z pozoru łatwym zadaniem. Zmiana szkoły, otoczenia i poznanie nowych znajomych nie jest jedyną rzeczą, z którą młoda nastolatka musi się zmierzyć. Czy z kuzynką połączą siły i staną przeciwko swoim problemom?

Wiktoria po śmierci rodziców zostaje rozdzielona z małymi bliźniaczkami. Poznanie Janki, która z nią nie przepada głównie z tego powodu, że dziewczyna pochodzi z wiejskich terenów nie jest nawet z pozoru łatwym zadaniem. Zmiana szkoły, otoczenia i poznanie nowych znajomych nie jest jedyną rzeczą, z którą młoda nastolatka musi się zmierzyć. Czy z kuzynką połączą siły i staną...

Lubię czytać książki dla młodzieży. Z perspektywy lat i doświadczenia życiowego mogę spojrzeć na problemy młodych ludzi. W tej powieści smutno zaczynająca się historia Wiki ma pozytywny wydźwięk na koniec. Niestety, dla mnie trochę bajka. Pracuję od lat w szkolnictwie i (choliba) z doświadczenia wiem, że takich nauczycieli jak Sawicka nie ma. A nawet, jeśli trafi się taki "rodzynek", system natychmiast równa go do "szeregu". Niepokornych połyka i wypluwa gdzieś na śmietnisko...

Lubię czytać książki dla młodzieży. Z perspektywy lat i doświadczenia życiowego mogę spojrzeć na problemy młodych ludzi. W tej powieści smutno zaczynająca się historia Wiki ma pozytywny wydźwięk na koniec. Niestety, dla mnie trochę bajka. Pracuję od lat w szkolnictwie i (choliba) z doświadczenia wiem, że takich nauczycieli jak Sawicka nie ma. A nawet, jeśli trafi się taki...

jak kochać

jak kochać

Historia Wiktorii była (na początku) smutna. Potem kiedy już się przeprowadziła do swojego wujka, ciotki i Janki wszystko zaczęło się rozkręcać. Janka już na początku mi się nie podobała, ta jej arogancja, a po kilku stronach wręcz mnie wkurzała, ale zakończenie książki to miła odmiana :)

Historia Wiktorii była (na początku) smutna. Potem kiedy już się przeprowadziła do swojego wujka, ciotki i Janki wszystko zaczęło się rozkręcać. Janka już na początku mi się nie podobała, ta jej arogancja, a po kilku stronach wręcz mnie wkurzała, ale zakończenie książki to miła odmiana :)

Sądzę, że jest całkiem dobra. Czytało się całkiem przyjemnie. Tak w sumie, była to moja pierwsza książka, która była odbiegiem od szkolnych lektur. A nie od dzieciaka uwielbiałam książki i czytałam każdą bajeczkę z zapałem. Tak dokładniej to tą jak się potem okazało całkiem miłą rozrywkę zaraziła mnie moja siostra, która właśnie poleciała mi tą książkę. Więc polecam ją dla początkujących w fazie czytania i oczywiście dla innych również. ;)

Sądzę, że jest całkiem dobra. Czytało się całkiem przyjemnie. Tak w sumie, była to moja pierwsza książka, która była odbiegiem od szkolnych lektur. A nie od dzieciaka uwielbiałam książki i czytałam każdą bajeczkę z zapałem. Tak dokładniej to tą jak się potem okazało całkiem miłą rozrywkę zaraziła mnie moja siostra, która właśnie poleciała mi tą książkę. Więc polecam ją dla...