Podeszłam do tej książki z naprawdę dobrym nastawieniem. Nie jestem miłośniczką kryminałów, aczkolwiek postanowiłam podjąć wyzwanie tak dobrze rozreklamowanej "Skóry". Dawno nie byłam tak zawiedziona. Po "magistrze wydziału kreatywnego pisania" spodziewałabym się o wiele więcej. Współczuję studentom pani Hayder, bardzo przykro mi to stwierdzać. Sądzę, że ta pani ma talent, ale... do psucia własnych pomysłów. Z tak soczyście na okładce zapowiadanej makabry w tekście nie pozostaje prawie nic. Wiele niedokończonych wątków, niezbyt ciekawe postaci, z których dwie główne łączy intrygujące napięcie seksualne (ach, nie wiem czy ta książka jest tak ciekawa, żeby ostrzegać przed spojlerami, ale trudno, nie "zdradzę" co z tego wynika). Kiedy tylko pojawiały się pewne przebłyski i pani Hayder natychmiast je ucinała, myśłam: "Boże, można to było rozwiązać tak czy siak". Poważnie, czytelnik czuje się mądrzejszy od autora, co nie jest dobrym sygnałem. Narrację trudno mi skomentować. Szczegółowe opisy otwierania folderów w komputerze i adnotacje do sposobu prowadzenia śledztwa przez policję to chyba po prostu zasłony dymne dla znikomego talentu literackiego Mo. Trudno być zaskoczonym czymkolwiek, bo zamiast wprowadzać zamieszanie na tym, co się ma, Mo Hayder wprowadza ciągle nowe osoby. Do żadnej nie można przywyknąć na tyle, by się nią przejmować. Drastyczność? Tanie zagrania, jak to z psem (ci co czytali, wiedzą do czego nawiązuję). Nic ciekawego. Skończyłam, gdyż nienawidzę zostawiać "napoczętych" książek. Niemniej gorąco nie polecam :(

Podeszłam do tej książki z naprawdę dobrym nastawieniem. Nie jestem miłośniczką kryminałów, aczkolwiek postanowiłam podjąć wyzwanie tak dobrze rozreklamowanej "Skóry". Dawno nie byłam tak zawiedziona. Po "magistrze wydziału kreatywnego pisania" spodziewałabym się o wiele więcej. Współczuję studentom pani Hayder, bardzo przykro mi to stwierdzać. Sądzę, że ta pani ma talent,...