Ocenić tak kompleksowe dzieło jest bardzo trudno. Schneider z ekipą porwali się na duże wyzwanie w postaci skatalogowania i opisu zawrotnej liczby filmów. Ważne jest z pewnością to, co nadmienione jest we wstępie. Wybór nie jest absolutny, ani w pełni obiektywny. Z resztą, chyba nikt nie spodziewał się, że będzie inaczej.

Niemniej można pokusić się na stwierdzenie, że samo zestawienie ważnych kulturowo filmów zostało dobrane z wyrachowaniem. Nie braknie "Wielkiego Kina" jak pierwsze, nieme superprodukcje, zaczątki kina dźwiękowego, legendarne musicale. Lektura książki to jednocześnie szansa na nadrobienie wielu ważnych tytułów. Z drugiej strony ujęto także kino bardziej niszowe, mniej oczywiste. Za przykład robi monument kiczu Pink Flamingos jak też eksperymentalne twory spod ręki Kuchara. Obejrzenie przynajmniej jednego filmu z danego roku to dla widza spory zastrzyk kulturalny.

Z opisami filmów jest już znacznie gorzej. W ogólnym zamyśle miały posiadać postać zwięzłych i krótkich tekstów. Nie brak w nich jednak błędów stylistycznych, a nawet merytorycznych - dotyczących samej fabuły filmów. Ponadto w tekstach roi się od spoilerów. Zdaję sobie sprawę, że lwia część produkcji to filmy, które wypada znać i równie dobrze można zarzucać komuś ,,psucie" fabuły Quo Vadis czy Pana Tadeusza. Skoro jednak sam tytuł książki sugeruje, iż mamy coś dopiero obejrzeć, autorzy powinni być bardziej powściągliwi. Wreszcie sam styl niektórych redaktorów razi. Jest bogaty, to fakt, ale bardzo nadęty. Czasem odnosiłem wrażenie, że albo dany film mamy wielbić, albo zostanie się ignorantem. Aby nie rzucać słów na wiatr wymienię zachwyty nad ,,Pancernikiem Potiomkin", poza którymi nie dowiadujemy się o dziele zupełnie niczego.

,,1001 filmów..." to z pewnością gadżet bardzo pomocny. Jeśli ktoś interesuje się kinem dostaje do rąk monumentalne narzędzie do eksploracji różnych gatunków. Niestety, trzeba jednocześnie przymknąć oko na jakość znaczącej części tekstu oraz przejaskrawienie epitetów. Książka jest bardziej wartościowa pod względem zawartych w niej propozycji, mniej pod kątem nierównej formy.

Ocenić tak kompleksowe dzieło jest bardzo trudno. Schneider z ekipą porwali się na duże wyzwanie w postaci skatalogowania i opisu zawrotnej liczby filmów. Ważne jest z pewnością to, co nadmienione jest we wstępie. Wybór nie jest absolutny, ani w pełni obiektywny. Z resztą, chyba nikt nie spodziewał się, że będzie inaczej.

Niemniej można pokusić się na stwierdzenie, że samo...