Na tle pozostałych powieści duetu Iny Lorentz ta powieść wypada bardzo pozytywnie.
Oczywiście, akcja jest także przewidywalna i nieco kiczowata, ale nie ma tu aż takiej awanturniczej, niewiarygodnej i porażająco naiwnej fabuły jak w innych książkach autorów. Treść nie razi też nadmiarem jurnych żołdaków, zniewalanych dziewek i cudem ratujących cnotę dziewic. Dla odmiany mamy tu nurzających się w alkoholu rosyjskich oficerów i wojaków, którym niejednokrotnie uderza do głowy wódka (oraz wszystko, co zawiera choćby śladowe ilości "procentów":)). Dwór cara Piotra i jego kochanki Katarzyny bawi się, biesiaduje bez umiaru, więc nie brak scen pełnych sprośnych dowcipów i obficie podlewanych gorzałką, godnych Plautowskiego Żołnierza Samochwała opowieści o męstwie i bohaterstwie carskiej armii.

Tytułowa bohaterka to, rzecz jasna, heroina, która poświęca się dla swojego narodu, jest jednocześnie dzika, nieokiełznana, inteligentna, waleczna, odważna, honorowa i nosi w sobie tajemnicę. Prócz tego, przebywając wśród żołnierskiej braci w przebraniu młodego mężczyzny, narażona jest na ciągłe niebezpieczeństwa i musi wciąż kombinować, jak poradzić sobie z fizjologią. Chodzenie na stronę, mycie się i zbieranie mchu na tzw. trudne dni przewija się przez cały utwór, ale i tak nie dorównuje metodycznemu podmywaniu się, jakie króluje w cyklu "Nierządnica".

Tyle uszczypliwości, której nie mogłam sobie odmówić. A teraz czas na plusy. Na pewno powieść czyta się szybko i przyjemnie, a jeśli lubi się powieści awanturnicze i podchodzi do nich z należnym gatunkowi dystansem, "Córka tatarskiego chana" może być relaksującą odskocznią od bardziej wymagających lektur.
Całkiem nieźle zarysowane jest też tło historyczne i społeczne, chociaż drażniące może być w języku nadużywanie form "ojczulku" i "mateczko".

Na tle pozostałych powieści duetu Iny Lorentz ta powieść wypada bardzo pozytywnie.
Oczywiście, akcja jest także przewidywalna i nieco kiczowata, ale nie ma tu aż takiej awanturniczej, niewiarygodnej i porażająco naiwnej fabuły jak w innych książkach autorów. Treść nie razi też nadmiarem jurnych żołdaków, zniewalanych dziewek i cudem ratujących cnotę dziewic. Dla odmiany...