Pomimo, reklamy książki, którą ogłasza się drugą wersją Forresta Gumpa, jest w tej książce coś wyjątkowego , niesamowitego, co odróżnia ją od innych powieści.
Ta książka jest o Karen,której losy śledzimy jako dziewczynki a później kobiety chorej na autyzm.Ciotka znajduje ją w piwnicy odziedziczonego po siostrze domu ,nie przystosowaną do życia , okaleczoną nie tylko psychicznie. Zapadły mi w pamięci dwie rzeczy – kołtuny na głowie i blizny po papierosach na ciele. Ciotka postanawia przystosować ją do życia w społeczeństwie, dziewczynka ma skłonności depresyjne więc nie jest łatwo.
Dzięki notatkom naklejanym na każdej rzeczy w domu Karen uczy się podstawowych nazw przedmiotów. Myśli powoli, ale są wąskie dziedziny, w których nie ma sobie równych .Obserwuje świat swoimi wnikliwymi oczami, świat którego się boi, ale który z pewnością ją fascynuje.
Nie sposób zwrócić uwagi na opowieści dziewczyny, która inaczej postrzega świat. Poświęcenie i miłość do tuńczyków i delfinów doprowadza do ruiny firmy - Przetwórni tuńczyków ,której była współwłaścicielką . Pozbawiona wielu społecznych barier, w relacji ze światem jest o wiele bardziej spontaniczna i bezpośrednia.
Karen nie potrafi kłamać i nie rozumie metafor - dla niej czarne jest czarne, a białe jest białe i zawsze mówi to, co myśli.
Po książkę sięgnęłam dzięki przychylnym opiniom na wielu blogach i stronach. Byłam też ciekawa sposobu przedstawienia tak trudnego tematu, jakim niewątpliwie jest autyzm.

Muszę przyznać, że książka mnie nie zawiodła, pomimo iż zaskoczyły mnie małe rozmiary tej pozycji. Zgodnie z powiedzeniem: nie liczy się ilość tylko jakość to jakość w tej książce jest na naprawdę wysokim poziomie.

Pomimo, reklamy książki, którą ogłasza się drugą wersją Forresta Gumpa, jest w tej książce coś wyjątkowego , niesamowitego, co odróżnia ją od innych powieści.
Ta książka jest o Karen,której losy śledzimy jako dziewczynki a później kobiety chorej na autyzm.Ciotka znajduje ją w piwnicy odziedziczonego po siostrze domu ,nie przystosowaną do życia , okaleczoną nie tylko...