Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsze rozdziały opowiadają historię powstania i przemian jednostki SEALS, od ich utworzenia w latach 60. aż do lat 90. Rozdział czwarty przyniósł miłą niespodziankę – opisuje historię jednego z zasłużonych żołnierzy jednostki, który był Polakiem urodzonym w Łodzi, wychowanym w czasach PRL, a do USA przybył na początku lat 80. Kolejne rozdziały opisują już wydarzenia i przeprowadzane operacje w czasach bardziej współczesnych, po 2001 roku. Autorzy nieco mnie zaskoczyli tym, że książka wcale nie jest, jak się trochę spodziewałam, peanem pochwalnym na cześć Stanów Zjednoczonych. Owszem, podkreśla bohaterstwo i profesjonalizm samych żołnierzy oddziału, z drugiej strony jednak poddaje analizie i ostro krytykuje lekkomyślność oraz błędne decyzje amerykańskich władz, które powodowały fiasko wielu operacji i zaważyły na utracie życia wielu osób. Wydarzeniem najszerzej i najdokładniej opisanym jest atak islamskich rebeliantów na amerykańską placówkę dyplomatyczną w Bengazi (Libia) 11 września 2012 roku. Zginął wówczas ambasador Stevens i jego współpracownik oraz dwóch żołnierzy SEALS, którzy desperacko odpierali atak moździerzowy. W zasadzie to odniosłam wrażenie, że rozpowszechnienie informacji na temat tych wydarzeń było głównym celem wydania całej książki, a cała reszta jej treści o historii jednostki stanowiła tylko pretekst. Wydarzenie to było bowiem słabo komentowane w mediach, a szczegóły sprawy stawiają w bardzo złym świetle całe dowództwo Sił Zbrojnych USA wraz z prezydentem Obamą. W książce tej autorzy najpierw szczegółowo opisują przebieg wydarzeń w sposób „fabularny”, począwszy od szeregu drobniejszych zdarzeń poprzedzających atak w ciągu roku 2012, które powinny były wzbudzić czujność władz i świadczyły o niestabilnej sytuacji. Był to czas po obaleniu dyktatury Muamara Kaddafiego, kiedy w USA trwały przygotowania do wyborów prezydenckich i w interesie kampanii wyborczej Obamy było utrzymywanie, że sytuacja w Libii została opanowana, panuje tam teraz spokój i ład. Podczas gdy z Libii spływały raporty o coraz większym niebezpieczeństwie grożącym amerykańskim dyplomatom, rząd USA zamiast wspierać ochronę placówki, systematycznie ją pomniejszał. Gdy doszło do ataku terrorystycznego na ambasadę we wrześniu, Amerykanie mieli nikłe możliwości obrony, a w dodatku nie wysłano im praktycznie żadnej pomocy w trakcie akcji. Po opisaniu wszystkich wydarzeń autorzy przedstawiają jeszcze klarowne kalendarium zdarzeń, które doprowadziły do tragedii oraz dokładnie wypunktowany przebieg samego ataku, a następnie opisują pięć prawdopodobnych scenariuszy pomocy, którą można było wówczas zapewnić, ale nikt nawet nie spróbował tego zrobić. Na końcu książka zawiera jeszcze obszerny aneks, który stanowi bardzo szczegółowy raport ze śledztwa, wszczętego po ataku w Bengazi, do którego powołane zostały specjalne komisje Izby Reprezentantów. Polecam tę książkę nie po to, aby jakoś gloryfikować amerykańskie siły zbrojne, ale przede wszystkim jest to ciekawy dokument i źródło informacji o zdarzeniach, które składają się na historię współczesną, podparte wieloma źródłami i raczej z dbałością o obiektywizm w ocenie zdarzeń. Choć autorami są Amerykanie, nie brak tu bezlitosnej krytyki amerykańskich władz i obnażenia bezmyślności bądź słabości polityków i przywódców.