Najnowsze artykuły
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant11
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
- ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
- ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński8
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Elizabeth Gaskell
Źródło: By William John Thomson (Scottish, born circa 1771-1845) - http://www2.shu.ac.uk/corvey/cw3/AuthorPage.cfm?Author=EG2 or http://www.lang.nagoya-u.ac.jp/~matsuoka/GIF-EG-Elizabeth1832.jpg, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2272096
Znana jako: Elizabeth Cleghorn GaskellZnana jako: Elizabeth Cleghorn Gaskell
26
7,4/10
Urodzona: 29.09.1810Zmarła: 12.11.1865
Często nazywana po prostu Panią Gaskell – angielska pisarka z czasów wiktoriańskich. Najbardziej znana jest z biografii pisarki Charlotte Brontë. Jej powieści są portretem życia różnych warstw społecznych.
Elizabeth Stevenson urodziła się w 1810 roku w domu o numerze 93 przy Cheyne Walk w Chelsea, które było wtedy przedmieściem Londynu. Jej matka, Elizabeth Holland, pochodziła z wpływowej rodziny ze środkowej Anglii. Zmarła w 1812 roku, gdy Elizabeth była jeszcze dzieckiem. Elizabeth była jedną z ośmiorga dzieci, wśród których tylko ona i jej brat John (urodzony w 1806) przeżyli dzieciństwo. John, pływając w Marynarce Handlowej, zaginął w 1827 roku w drodze do Indii.
Ojciec Elizabeth, William Stevenson, który był pastorem kościoła unitariańskiego i pisarzem, ożenił się ponownie po śmierci żony.
Elizabeth większość dzieciństwa spędziła w Cheshire, gdzie mieszkała z ciotką, Hannah Lumb, w Knutsford, miejscowości będącej pierwowzorem Cranford z powieści pod tym samym tytułem.
Spędziła również trochę czasu w Newcastle upon Tyne (z wielebnym Williamem Turnerem) i w Edynburgu. Jej macocha była siostrą szkockiego artysty, Williama Johna Thomsona, który specjalizował się w miniaturach i w 1832 namalował portret Elizabeth. W tym samym roku Elizabeth poślubiła Williama Gaskella, pastora kaplicy unitariańskiej przy Cross Street w Manchesterze, który robił karierę jako pisarz. Miesiąc miodowy spędzili w Północnej Walii, zatrzymali się u wuja Elizabeth, Samuela Hollanda, mieszkającego blisko Porthmadog.
Gaskellowie zamieszkali w Manchesterze, mieście przemysłowym, które stało się inspiracją do pisania powieści. Mieli kilkoro dzieci: córkę, urodzoną martwą w 1833 roku, następnie była Marianne (1834),Margaret Emily (1837),znaną jako Meta, Florence Elizabeth (1842),Williama (1844-1845) i Julię Bradford (1846). Później, w 1862 roku, Florence poślubiła adwokata Charlesa Cromptona.
Po publikacji pierwszej książki w 1850 roku wynajęli willę w Plymouth Grove, gdzie Gaskell mieszkała przez 15 lat – aż do śmierci. Oprócz jednej, wszystkie książki napisała w Plymouth Grove. Kręgi, w jakich obracali się Gaskellowie, obejmowały wielkich pisarzy, innowierców i reformatorów społecznych, takich jak William i Mary Howitt. Dom przy Plymouth Grove odwiedzali Charles Dickens, John Ruskin, Harriet Beecher Stowe czy amerykański pisarz Charles Eliot Norton, zaś dyrygent Charles Hallé mieszkał blisko i uczył jedną z córek Gaskell gry na pianinie. Charlotte Brontë, bliska przyjaciółka Gaskell, odwiedziła ją trzy razy, zaś raz schowała się za zasłoną w pokoju gościnnym, gdyż była zbyt nieśmiała, by spotkać się z innymi gośćmi Gaskell.
Elisabeth Gaskell zmarła w Holybourne w Hampshire w 1865 roku w wieku 55 lat. Dom przy Plymouth Grove, znany jako Gaskell House, był w posiadaniu rodziny Gaskellów do 1913 roku.
Pierwsza powieść Gaskell, Mary Barton, została anonimowo opublikowana w 1848 roku. Najbardziej znanymi powieściami są Cranford (1853),North and South (1854) i Wives and Daughters (1865). Stała się popularna głównie dzięki historiom o duchach, w których pisaniu wspierał ją Charles Dickens i który publikował je w magazynie „Household Words”. Styl tych opowiadań, zaliczanych do fikcji gotyckiej, był zupełnie inny od stylu, który stosowała w powieściach.
Gaskell ponadto napisała pierwszą biografię Charlotte Brontë, która odegrała znaczną rolę w odbiorze tej pisarki.
Elizabeth Stevenson urodziła się w 1810 roku w domu o numerze 93 przy Cheyne Walk w Chelsea, które było wtedy przedmieściem Londynu. Jej matka, Elizabeth Holland, pochodziła z wpływowej rodziny ze środkowej Anglii. Zmarła w 1812 roku, gdy Elizabeth była jeszcze dzieckiem. Elizabeth była jedną z ośmiorga dzieci, wśród których tylko ona i jej brat John (urodzony w 1806) przeżyli dzieciństwo. John, pływając w Marynarce Handlowej, zaginął w 1827 roku w drodze do Indii.
Ojciec Elizabeth, William Stevenson, który był pastorem kościoła unitariańskiego i pisarzem, ożenił się ponownie po śmierci żony.
Elizabeth większość dzieciństwa spędziła w Cheshire, gdzie mieszkała z ciotką, Hannah Lumb, w Knutsford, miejscowości będącej pierwowzorem Cranford z powieści pod tym samym tytułem.
Spędziła również trochę czasu w Newcastle upon Tyne (z wielebnym Williamem Turnerem) i w Edynburgu. Jej macocha była siostrą szkockiego artysty, Williama Johna Thomsona, który specjalizował się w miniaturach i w 1832 namalował portret Elizabeth. W tym samym roku Elizabeth poślubiła Williama Gaskella, pastora kaplicy unitariańskiej przy Cross Street w Manchesterze, który robił karierę jako pisarz. Miesiąc miodowy spędzili w Północnej Walii, zatrzymali się u wuja Elizabeth, Samuela Hollanda, mieszkającego blisko Porthmadog.
Gaskellowie zamieszkali w Manchesterze, mieście przemysłowym, które stało się inspiracją do pisania powieści. Mieli kilkoro dzieci: córkę, urodzoną martwą w 1833 roku, następnie była Marianne (1834),Margaret Emily (1837),znaną jako Meta, Florence Elizabeth (1842),Williama (1844-1845) i Julię Bradford (1846). Później, w 1862 roku, Florence poślubiła adwokata Charlesa Cromptona.
Po publikacji pierwszej książki w 1850 roku wynajęli willę w Plymouth Grove, gdzie Gaskell mieszkała przez 15 lat – aż do śmierci. Oprócz jednej, wszystkie książki napisała w Plymouth Grove. Kręgi, w jakich obracali się Gaskellowie, obejmowały wielkich pisarzy, innowierców i reformatorów społecznych, takich jak William i Mary Howitt. Dom przy Plymouth Grove odwiedzali Charles Dickens, John Ruskin, Harriet Beecher Stowe czy amerykański pisarz Charles Eliot Norton, zaś dyrygent Charles Hallé mieszkał blisko i uczył jedną z córek Gaskell gry na pianinie. Charlotte Brontë, bliska przyjaciółka Gaskell, odwiedziła ją trzy razy, zaś raz schowała się za zasłoną w pokoju gościnnym, gdyż była zbyt nieśmiała, by spotkać się z innymi gośćmi Gaskell.
Elisabeth Gaskell zmarła w Holybourne w Hampshire w 1865 roku w wieku 55 lat. Dom przy Plymouth Grove, znany jako Gaskell House, był w posiadaniu rodziny Gaskellów do 1913 roku.
Pierwsza powieść Gaskell, Mary Barton, została anonimowo opublikowana w 1848 roku. Najbardziej znanymi powieściami są Cranford (1853),North and South (1854) i Wives and Daughters (1865). Stała się popularna głównie dzięki historiom o duchach, w których pisaniu wspierał ją Charles Dickens i który publikował je w magazynie „Household Words”. Styl tych opowiadań, zaliczanych do fikcji gotyckiej, był zupełnie inny od stylu, który stosowała w powieściach.
Gaskell ponadto napisała pierwszą biografię Charlotte Brontë, która odegrała znaczną rolę w odbiorze tej pisarki.
7,4/10średnia ocena książek autora
4 085 przeczytało książki autora
10 537 chce przeczytać książki autora
204fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Aktualności
5
Publicystyka
Sonia Miniewicz
20
Co po „Wichrowych wzgórzach”? Książki dla miłośników sióstr Brontë i Jane Austen
Publicystyka
Marcin Waincetel
2
Książki, które wiążą się z magią świąt Bożego Narodzenia
Publicystyka
Bartek Czartoryski
6
Święta grozy. Co strasznego przeczytać przy choince?
Mój przyjaciel, zresztą pisarz, mawia, że książka nigdy człowieka nie wystraszy równie porządnie, co filmowy horror. I o ile zgadzam się odnośnie do samej reguły, to świąteczny...
Publicystyka
Marcin Waincetel
2
Książki z Gwiazdką – historie, które łączy motyw świąt
Święta to niezwykły czas. Zapach choinki i cynamonu, rodzinne spotkania przy opłatku, dzielenie się wspomnieniami, życzenia – zdrowia, miłości, spełnienia… Magia grudniowych dni...
Publicystyka
Róża_Bzowa
48
W podróży do krain literackich. 10 książek z kierunkiem w tytule
Kierunek: książka! Wraz z Jowitą Marzec, czyli użytkowniczką Róża_Bzowa, tropimy literackie krainy, do których zabierają nas pisarze przewodnicy. Jako wskazówki traktujemy tytuły...
Aktualności
LubimyCzytać
9
Książkowa podróż z J.K. Rowling
Ekskluzywny wywiad z autorką "Trafnego wyboru". Przy jakiej książce płakała J.K. Rowling, z jakim autorem chciałaby się najchętniej spotkać? Z jaką postacią literacką się utożsamia...
Popularne cytaty autora
Na pewno masz takie dni - jak wszyscy, tak sądzę - kiedy wstajesz i mijają godziny, a ty marzysz o jakiejkolwiek odmianie, o jakiejś różnicy...
Na pewno masz takie dni - jak wszyscy, tak sądzę - kiedy wstajesz i mijają godziny, a ty marzysz o jakiejkolwiek odmianie, o jakiejś różnicy, o czymkolwiek.
16 osób to lubiGłos rozsądku to zawsze jest tylko to, co ktoś inny ma do powiedzenia. A ja uważam, że właśnie to, co ja mam do powiedzenia, jest rozsądne, ...
Głos rozsądku to zawsze jest tylko to, co ktoś inny ma do powiedzenia. A ja uważam, że właśnie to, co ja mam do powiedzenia, jest rozsądne, a zresztą, czy jest, czy nie jest, powiem to i będę przy swoim obstawać.
10 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Ruth Elizabeth Gaskell
6,6
Ruth Hilton jest sierotą, uczennicą nie zaprawioną jeszcze w trudach warsztatu krawieckiego należącego do Pani Mason, gdzie przebywa od pięciu miesięcy. Dziewczyna ciągle odbiega gdzieś myślami i ciężko skupić się jej na pracy, śni o szczęśliwej beztrosce życia. Praca do późnych godzin nocnych i smutne realia życiowe zdają się ranić jej serce bardziej niż zazwyczaj. Przygoda jakiej doświadcza, gdy udaje się po sprawunki sprawia, że poznaje pana Henry'ego Bellinghama. Mężczyzna zafascynowany urodą, naiwnością, prostotą i niewinnością dziewczyny nie może przestać o niej myśleć. Jest zaskoczony, że wywarła na nim aż takie wrażenie i ciągle zaprząta jego myśli. Gdy dziewczyna traci posadę i dach nad głową bez wahania oferuje jej pomoc i schronienie.
Ruth była niewinna i czysta jak śnieg. Nie zaprzątała sobie głowy zakochaniem ani nie znała tego uczucia. Jej dni wypełniał smutek po stracie rodziców, czuła jakby jej prawdziwe życie było snem. Miejsce w sercu dziewczyny niepostrzeżenie zajmuje ktoś, kto z wolna staje się w jej myślach najważniejszą osobą. Zupełnie nieświadoma jest tego, że zbierają się nad nią ciemne upiory przyszłości a sama stąpa po grząskim gruncie. Posłuszna, potulna i niewinna nie podejrzewa, jak szkodliwe będą następstwa jej decyzji. Nad głową Ruth gromadzą się kłopoty a jej reputacja jest uważana za nieprzyzwoitą. Jej życie przypomina zły sen. Potępiona dziewczyna znajduje się w otchłani rozpaczy. Zdruzgotaną, zhańbioną i boleśnie upokorzoną Ruth czeka nie najlepsza przyszłość. Ruth przyjmuje pomoc od dobrych ludzi umywając ręce od Bellinghamów. Piękny sen się skończył a Ruth popada w przygnębienie i apatię. Wisi nad nią chmura wstydu i hańby. Jakiego wyboru dokona Ruth, gdy jej drogi z Bellinghamem ponownie się przetną?
Ruth to pełen współczucia portret kobiety upadłej, śmiało przeciwstawiający się wiktoriańskim poglądom na temat tego, co grzeszne i nieprawe. Wiktoriańska Anglia, XIX wiek, skandale... Elizabeth Gaskell czaruje słowem, pięknymi i barwnymi opisami oraz co najważniejsze FENOMENALNĄ historią, którą powinna przeczytać każda kobieta. Kunsztowny styl autorki przemówił do mnie od pierwszych rozdziałów. Niesamowita opowieść niedozwolonej miłości oraz pożądania. Powieść ubrana w słowa tak lekkie, które zachwycają stylem pisarskim czytelnika. Autorka płynie słowami po tematyce przecież tak odrzucanej, niechcianej, obrzydzającej masy społeczeństwa. Sprawia, że niesamowicie porusza, zmusza do złości i wywołuje cały wachlarz emocji.
Elizabeth Gaskell jak nikt potrafi malować słowami. Piękny soczysty język. Pomijam tematykę, która w dzisiejszych czasach nie jest już tak kontrowersyjna, ale jest to obowiązkowa lektura dla tych, którzy lubią się delektować słowem. Opis postaci Ruth był co najmniej porywająca zagłębienie i nakreślenie charakterów bohaterów było po prostu mistrzowskie. Piękna książka przede wszystkim ze względu na język i styl pisania, ale również konstrukcje psychiczne bohaterów. Kompozycja, styl, opisy. Wszystko jest dopracowane w najdrobniejszych szczegółach, aby oddać obsesję, beznadzieję i tragizm tej opowieści.
Nie sposób nie odczuć emocji jakie towarzyszą naszej bohaterce. Tej historii nie sposób nie pokochać całym sercem. Przepadłam już po pierwszych rozdziałach a im bardziej w głąb tym bardziej nie chciałam jej kończyć. Przytłoczył mnie ogrom emocji bijący ze stron tej książki. Ogromna strata, ból i cierpienie oraz bolesne tajemnice. "Ruth" to historia o utraconych marzeniach, zaprzepaszczonych szansach i złych decyzjach. To bardzo dojrzała, chwytająca za serce i życiowa powieść. Autorka posiada wspaniały warsztat pisarski i potrafi zaczarować czytelnika słowem. Książka wywarła na mnie duże wrażenie. Życiowa, piękna, powodująca że nie jedna łza zakręci się w oku. Ta lektura nie pozwala od siebie odejść.
Ruth Elizabeth Gaskell
6,6
To bardzo dobra, ale też smutna historia. Zakończenie było wręcz wzruszające. Myślę, że dziś warto jest czytać takie książki, nie dla emocji, ale żeby uświadomić sobie jak bardzo zmienił się nasz świat, ile zawdzięczamy ruchowi feministycznemu, ale też jak bardzo bezmyślne, szkodliwe a wręcz krzywdzące są pewne konwenanse normy i narracje społeczne. Dziś w innych realiach żywo to widzimy, łatwo jest nam oceniać.
To była misja pierwsza i nie ostatnia książka Gaskell. Jeśli kolejne bedą miały tak ładny język i przesłanie, to obok sióstr Bronte i Austen będę stawiać właśnie Gaskell.