Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo myślałam nad opinią o tej książce i po przeczytaniu wystawiłam ocenę 8, ale teraz zmieniam na 10. Książka jest niesamowita. Te wszystkie surrealistyczne melizmaty, które na początku trochę jednak drażnią, moją pewną funkcję, uważam. Nie są tu przypadkiem. Autor chciał czasem coś wyolbrzymić, czasem ukryć, lub zadrwić. I właśnie robił to za pomocą swojej niewyobrażalnie nieskończonej wyobraźni. Oczywiście miłość i muzyka oraz imprezy, które dla bohaterów odgrywają dużą rolę, są dla mnie, tak naprawdę, tylko drugoplanowymi wydarzeniami. Ja tu znajduję aspekty i polityczne, i religijne, i społeczne, drwiący stosunek do pracy, problem uzależnienia.... a przede wszystkim walkę z chorobą. Kwiat w płucach? Dla mnie to po prostu nowotwór. Polecam, bo choć książka 'powykręcana' w różne strony, ubarwiona, wciągająca, to jednak smutna ...