Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna nowa powieść Katarzyny Michalak. Wierzycie w przypadki? Ja nie. Uważam, że nie istnieją. Wszystko dzieje się w naszym życiu po cos, każdy człowiek spotkany na naszej drodze pojawił się tam po coś, bo właśnie w tym momencie miał tam być i czegoś nas nauczyć, nie pozwolić się nam poddać, wspierać, po prostu być. Podobno przegrywamy dopiero wtedy kiedy się poddajemy, dopóki walczymy wszystko jest możliwe. Nasza bohaterka Jagoda była szczęśliwą mężatką, miała cudowne mieszkanie, całkiem dobrą pracę i cudownego męża. Wypadek nie tylko pozbawił ją zdrowia, ale dzięki mężowi straciła straciła wszystko co miała. Była blisko poddania się, ale postanowiła ostatni raz o siebie zawalczyć. Nie rezygnuje nawet wtedy, gdy jej wymarzony dom na polanie okazuje się kompletną ruiną. Postanowiła sobie, że da radę. W życiu Jagody pojawia się pewien rozbitek, który musiał zostawić całe swoje dawne życie za sobą. Przez bank stracił to na co pracował przez ostatnie dziesięć lat, a to nie tylko jego renoma, ale też wspaniała lecznica weterynaryjna. Postanawia wyjechać na wieś i tam zacząć od nowa. Po drodze zanim trafią na siebie spotykają innych ludzi i zwierzęta, które będą mieć ogromny wpływ na swoje losy, Autorka po raz kolejny stworzyła cudowną historię o dwójce obcych sobie ludzi, których połączyły osobiste tragedie, ale oni nie upadli, zabierali te kłody, które los rzucał im pod nogi i tworzyli nowe mosty i połączenia, które doprowadziły ich do miejsca, w którym się obecnie znajdowali. Po raz kolejny nie można oderwać się od historii Jagody i Janka. Każda kolejna napotkana osoba wnosi coś zupełnie innego. Na jaw wyjdą tajemnice sprzed lat, o których nikt miał nie wiedzieć, a które jednak ujrzały światło dzienne. Ponad to znaleziony pamiętnik ciotki Róży rzuci nowe światło nie tylko na dom, ale także na ludzi wokół Jagody. Bardzo spodobał mi się klimat powieści, który z jednej strony jest sielankowy, ale czuć głębię i taka duszność wiszącej nad wszystkimi tajemnicy. Wiem, że autorka zastanawia się nad kolejna częścią i chyba ulegnie namową fanek, które bardzo proszą o dalsze losy Jagody i Janka. Nie ukrywam, że koniec powieści jest nad wyraz wymowny.