Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna nowa powieść Katarzyny Michalak. Wierzycie w przypadki? Ja nie. Uważam, że nie istnieją. Wszystko dzieje się w naszym życiu po cos, każdy człowiek spotkany na naszej drodze pojawił się tam po coś, bo właśnie w tym momencie miał tam być i czegoś nas nauczyć, nie pozwolić się nam poddać, wspierać, po prostu być.
Podobno przegrywamy dopiero wtedy kiedy się poddajemy, dopóki walczymy wszystko jest możliwe.
Nasza bohaterka Jagoda była szczęśliwą mężatką, miała cudowne mieszkanie, całkiem dobrą pracę i cudownego męża. Wypadek nie tylko pozbawił ją zdrowia, ale dzięki mężowi straciła straciła wszystko co miała. Była blisko poddania się, ale postanowiła ostatni raz o siebie zawalczyć. Nie rezygnuje nawet wtedy, gdy jej wymarzony dom na polanie okazuje się kompletną ruiną. Postanowiła sobie, że da radę. W życiu Jagody pojawia się pewien rozbitek, który musiał zostawić całe swoje dawne życie za sobą. Przez bank stracił to na co pracował przez ostatnie dziesięć lat, a to nie tylko jego renoma, ale też wspaniała lecznica weterynaryjna. Postanawia wyjechać na wieś i tam zacząć od nowa.
Po drodze zanim trafią na siebie spotykają innych ludzi i zwierzęta, które będą mieć ogromny wpływ na swoje losy,
Autorka po raz kolejny stworzyła cudowną historię o dwójce obcych sobie ludzi, których połączyły osobiste tragedie, ale oni nie upadli, zabierali te kłody, które los rzucał im pod nogi i tworzyli nowe mosty i połączenia, które doprowadziły ich do miejsca, w którym się obecnie znajdowali.
Po raz kolejny nie można oderwać się od historii Jagody i Janka. Każda kolejna napotkana osoba wnosi coś zupełnie innego.
Na jaw wyjdą tajemnice sprzed lat, o których nikt miał nie wiedzieć, a które jednak ujrzały światło dzienne. Ponad to znaleziony pamiętnik ciotki Róży rzuci nowe światło nie tylko na dom, ale także na ludzi wokół Jagody.
Bardzo spodobał mi się klimat powieści, który z jednej strony jest sielankowy, ale czuć głębię i taka duszność wiszącej nad wszystkimi tajemnicy. Wiem, że autorka zastanawia się nad kolejna częścią i chyba ulegnie namową fanek, które bardzo proszą o dalsze losy Jagody i Janka. Nie ukrywam, że koniec powieści jest nad wyraz wymowny.

Kolejna nowa powieść Katarzyny Michalak. Wierzycie w przypadki? Ja nie. Uważam, że nie istnieją. Wszystko dzieje się w naszym życiu po cos, każdy człowiek spotkany na naszej drodze pojawił się tam po coś, bo właśnie w tym momencie miał tam być i czegoś nas nauczyć, nie pozwolić się nam pod...

Rozwiń

Zwiń

zapraszam na ig VelarisLibrrary Mona Kasten zdecydowanie ostatnio wpisała się w mój gust czytelniczy i stała się jedna z ulubionych autorek. Której książki jej autorstwa bym nie przeczytała, to każda jest udana i w sumie ciężko by się o coś doczepić. Oczywiście dla czepialskich zawsze cos się znajdzie, ale ja jestem zadowolona.
Tym razem autroka wraca do nas z nową serią - Everfall Academy, trzeba dodać, że jest to pierwsza powieść fantasy w dorobku Kasten, mam ogromną nadzieję, że nie ostatnia.
Stały schemat romansu paranormalnego, hate-love, może i utarty, ale sprawdza się zawsze.
Zoey jest przygotowywana do zajęcia miejsca jej matki w Radzie oraz z nieceirpliwością oczekuje na ujawnienie się jej daru, takiego jak u jej rodziciekli, kiedy będzie to mogła pomagać innym, leczyć ich rany. Niestety, jej życie staje na głowie, gdzy podczas balu szkolnego przewiduje śmierć swojego młodszego kolegi. Okazuje się, że zamiast daru uzdrawiana, który powinna odziedziczyć po matce, ma predyspozycje do magii śmierci, jest banshee. Jej życie zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni, bo musi przenieść się na inny wydział Everfall Academy.
Po przeprowadzce zostaje jej przydzielony mentor, Dylan Dae Park, który jest żniwiarzen, to znaczy, że jednym dotknięciem potrafi wyrwać z człowieka duszę. Musi pomóc Zoey w oswojeniu się z jej nowymi zdolnościami. Jednak śmierć młodszego kolegi nie daje dziewczynie spokoju. Gdy zaczyna bliżej przyglądać się sprawie, powoli odkrywa, że w akademii sporo osób ma coś do ukrycia i pilnie strzegą swoich tajemnic. Szczególnie Dylan, do którego jej uczucia znacznie się zmieniły.
Nie byłabym sobą, gdybym nie wspomniała o okładce a prawda jest taka, że brzegi w tej książce są wyjątkowo rzucające się w oczy (patrz zdjęcie nr 2) i są bardzo przyjemne i dopracowane. Treść powieści też jest dosyć dobra. Może nic specjalnego, ale życie codzienne nastolatków wcale nie musi być nudne. Zaczyna się jak każda inna książka romantasy, elitarna akademia, tylko dla wybrańców, z specjalnymi zdolnościami. które dziedziczą po swoich przodkach. Każdy z uczniów dziedziczy inny talent, w zależności od jakiego boga pochodzi, to trafi do odpowiedniego domu i tam będzie się szkolić siebie i kształtować swój dar. Zoey całe życie przygotowywała się do bycia uzdrowicielką, niestety los bywa bardzo przewrotny, zamiast chcianego daru po matce, odziedziczyła dar przepowiadania śmierci, który jest związany z magią śmierci, a każdy dar związany z magią śmierci jest nieznany a przez to nieakceptowany. Z początku dziewczyna była załamana, jednak zmiana otoczenia zmieniła nie tylko jej życie, ale też sposób patrzenia na wszystko. To jedna z tych książek, które wciągają czytelnika w niesamowity świat i ciężko po nim wrócić do rzeczywistości. Świat pełen tajemnic, mrocznych sekretów, niebezpiecznych intryg. Bardzo dobrze spędzony czas, który minął zdecydowanie za szybko.

zapraszam na ig VelarisLibrrary Mona Kasten zdecydowanie ostatnio wpisała się w mój gust czytelniczy i stała się jedna z ulubionych autorek. Której książki jej autorstwa bym nie przeczytała, to każda jest udana i w sumie ciężko by się o coś doczepić. Oczywiście dla czepialskich zawsze cos...

Rozwiń

Zwiń

Nie ukrywam, że nie miałam okazji czytać żadnej książki fantastycznej, która obracałaby się wokół egzorcystów. Oczywiście Warrenowie to zupełnie inna "bajka. Poczułam się niesamowicie zaintrygowana.
Pewnym jest, że drugiego takiego miejsca jak Black Bird Academy nie znajdziemy. Właśnie tu, na jednej z nowojorskich wysp, kształcą się egzorcyści, których głównym zadaniem jest ściągnie i zabijanie istot rodem z piekieł.
Leaf Young odzyskuje przytomność w lochach Akademii i nie wierzy własnym uszom: długowłosy facet o imieniu Falco oznajmia jej, że jej ciałem zawładnął demon i to zaraz po tym jak wbił jej nóż prosto w serce.
Falco jest jednym z najbardziej skutecznych i bezwzględnych tropicieli demonów, ale jest niesamowicie zafascynowany Leaf. Do tej pory żadnemu człowiekowi, który został opętany przez demona nie udało się zachować kontroli nad własnym ciałem i umysłem. Dlatego też, Akademia składa dziewczynie propozycję: odzyska wolność, ale tylko jeśli zgodzi się przejść szkolenie na egzorcystę.
Falco został mianowany na jej przewodnika i partnera. Demon w dziewczynie nie daje za wygraną i Leaf nie zawsze wie kogo ma słuchać.
Fantastyka to jest to w czym czuję się najlepiej. Myślę, że jest to widoczne na moim profilu. Lubicie schematy? Cóż, nie ukrywajmy, że ciężko jest wymyślić coś nowego, ale schemat sam w sobie nie jest zły. Szczególne, gdy historia jest dobrze skonstruowana.
Dziewczyna, która znalazła się w niewłaściwym miejscu i niewłaściwym czasie. Dodatkowo mroczna i tajemnicza akademia, która zza kulis rządzi światem, który jest zupełnie inny niż mogłoby się nam wydawać. Do tego dochodzi tajemniczy i niedostępny główny bohater.
Stella Tack stworzyła cudowny świat pełen tajemnic i demonicznych mocy. Książka ma dobre tempo, historia jest spójna, czarny humor jest obłędny, a nasz demon jest jego mistrzem, nie mniej poczucie grozy i niepokoju także się pojawia, bo to przecież nie komedia, tylko raczej obiera mroczny kierunek, która wręcz płynie. Autorka połączyła mnóstwo różnych pomysłów i połączyła je w jedną wyjątkową powieść. W pełni wykorzystany potencjał, spójna i wartka akcja, dobrze dopracowani bohaterzy.
Kawałek całkiem dobrej powieści, przy której zdecydowanie nie będziecie się nudzić. Ponadto sami zostaniecie poddani testom i będziecie musieli zdecydować co jest, a co nie jest złe, a to nie zawsze jest tak oczywiste jakby mogło się wydawać.

Nie ukrywam, że nie miałam okazji czytać żadnej książki fantastycznej, która obracałaby się wokół egzorcystów. Oczywiście Warrenowie to zupełnie inna "bajka. Poczułam się niesamowicie zaintrygowana.
Pewnym jest, że drugiego takiego miejsca jak Black Bird Academy nie znajdziemy. Właśn...

Rozwiń

Zwiń

Czekałam z ogromną niecierpliwością na drugi tom, bo pierwszy to niemal majstersztyk. Zakochałam się w tej historii. Pomimo wielu niewiadomych w pierwszej powieści, wiadomo było, że przyjdzie czas na kolejną.
Dlatego też widząc ją w propozycjach Wydawnictwa Jaguar nie wahałam się i od razu się na nią zapisałam. Kiedy miałam ją już u siebie od razu rzuciła mi się w oczy jej objętość i pomyślałam sobie, że to będzie coś.
Isla zdobyła miłość dwóch potężnych władców i udało się jej przełamać klątwy, które od stuleci ciążyły na szczęściu królestwach, jednak niewielu poznało prawdziwe źródło jej mocy. By zagłuszyć ból spowodowany zdrada odwiedza coraz to nowe miejsca na wyspie i ucieka od obowiązków, którymi powinna się zająć jako nowo koronowana władczyni dwóch królestw. Ponadto inny władcy nie mogą pogodzić się z przegraną, a wśród poddanych też nie brakuje głosów, które uważają, że nie zasługuje na koronę. Do Lightlarku zbliża się śmierć, wychodzą na jaw tajemnice z przeszłości, a Isla staje pomiędzy wyborem swoich ludzi a kaprysami najniebezpieczniejszego spośród wszystkich zdrajców -swojego serca.
Pierwszy tom był fenomenalny i autorka sama sobie postawiła te poprzeczkę tak wysoko. A teraz dostaje te część i ciężko jest mi ją ostatecznie ocenić.
Początek nie należał do łatwych, ciężko było mi się przez niego przebić. Historią rozciągnięta do granic możliwości. Działo się tu wszystko i nic tak naprawdę. Najlepszym manewrem autorki były retrospekcje, kiedy Isla przypominała sobie swoją przeszłość, która Grimm tak skwapliwie ukrył. Choć ma samym początku nie były one tak płynne, jak powinny być.
Nie wiem dlaczego autorka straciła tyle czasu. Końcówka po raz kolejny wbiła w fotel mnie w fotel, nie mniej, szkoda że tak późno. Słynna klątwa drugiego tomu dopadła i Alex Aster. Wielka szkoda, bo tom pierwszy był niemalże majstersztykiem, a tu się coś zadziało.
Autorka gdzieś zapodziała swój styl z poprzedniego tomu, ale wynagrodziła to po części samym zakończeniem, które tak naprawdę nie pozostawiło żadnych odpowiedzi, wręcz mam jeszcze więcej pytań. I wydaje mi się, że zabieg autorki się udał, ponieważ i tak sięgnę po kolejny tom, żeby dowiedzieć się wszystkiego, nie mniej mam nadzieję, że będzie on lepszy od tej części.

Czekałam z ogromną niecierpliwością na drugi tom, bo pierwszy to niemal majstersztyk. Zakochałam się w tej historii. Pomimo wielu niewiadomych w pierwszej powieści, wiadomo było, że przyjdzie czas na kolejną.
Dlatego też widząc ją w propozycjach Wydawnictwa Jaguar nie wahałam się i od raz...

Rozwiń

Zwiń