Zagubiona

Kończyłam czytanie książki nocą, w moim busie-kamperze. Kiedy świtało, leżałam i myślałam o najważniejszym przesłaniu autorki. To, że mamy wśród kart tę najważniejszą, z czerwonym serduszkiem od rodziców, jest fundamentem całego istnienia - i nic tego nie zastąpi, i nic tego nie zaćmi. Wszystko inne, np. brak akceptacji, bieda, emigracja, kalectwo etc. - to tylko dodatki, żeby życie miało pełną gamę barw. Lecz nawet jeśli mama przekreśli swoje dziecko, a o tym jest ta książka, to w jego życiu czasem również przebija się przez chmury losu złote słońce kochania, niestety tylko na chwilę. Książka jak życie - warto czytać.

Kończyłam czytanie książki nocą, w moim busie-kamperze. Kiedy świtało, leżałam i myślałam o najważniejszym przesłaniu autorki. To, że mamy wśród kart tę najważniejszą, z czerwonym serduszkiem od rodziców, jest fundamentem całego istnienia - i nic tego nie zastąpi, i nic tego nie zaćmi. Wszystko inne, np. brak akceptacji, bieda, emigracja, kalectwo etc. - to tylko dodatki,...

Przyznam szczerze, że nie jest łatwo opisać tą książkę. Ja po prostu trzeba przeczytać!
Uwielbiam historie, gdzie kibicuje się głównym bohaterom w drodze do ich szczęścia.
Poznając losy Weroniki w pierwszej części, wiemy już, że jej dzieciństwo i późniejsze życie już jako dorosła kobieta nie były łatwe.
Jednak wiara i silna chęć ułożenia sobie życia jest tak wielka, że stara się ona iść do przodu.
Jednak to co los jej zgotuje to istne piekło.
Weronika zostaje zdradzona i opuszczona przez swoją pierwszą miłość a zarazem przyjaciela. Jest oszukana i zagubiona…
Próbuje ułożyć sobie życie. Jednak na swojej drodze spotyka osoby, które chcą jej dobra, ale również te nie do końca z dobrymi zamiarami.
Za każdym razem myślałam, że już tak dużo przeszła, że od teraz należy jej się tylko szczęście, a los dorzuca jej kolejne kłody pod nogi. Ale Weronika ciagle walczy o szczęście i miłość! W trudnych chwilach nadzieję daje jej to, że jeszcze kiedyś ujrzy swoją dawną miłość i zaznają szczęścia….

Czy jej się to uda? Musisz przeczytać tą książkę do końca... ale uprzedzam, że zakończenie może zaskoczyć. ❤️

Dziękuje autorce za stworzenie tak wzruszającej, wciągającej i przesyconej emocjami historii ❤️❤️

Przyznam szczerze, że nie jest łatwo opisać tą książkę. Ja po prostu trzeba przeczytać!
Uwielbiam historie, gdzie kibicuje się głównym bohaterom w drodze do ich szczęścia.
Poznając losy Weroniki w pierwszej części, wiemy już, że jej dzieciństwo i późniejsze życie już jako dorosła kobieta nie były łatwe.
Jednak wiara i silna chęć ułożenia sobie życia jest tak wielka, że...

Bardzo dobra kontynuacja. Ciągle zadaję sobie pytanie ile autorki jest w Weronice, a ile Weroniki w Ewie? Do przeczytania w jeden wieczór!

Bardzo dobra kontynuacja. Ciągle zadaję sobie pytanie ile autorki jest w Weronice, a ile Weroniki w Ewie? Do przeczytania w jeden wieczór!

W drugiej część bywa spokojniej, choć bynajmniej nie znaczy, że nudno. Jednak większość z nas wolałaby chyba jednak uniknąć takiego życia i takich ludzi.

W drugiej część bywa spokojniej, choć bynajmniej nie znaczy, że nudno. Jednak większość z nas wolałaby chyba jednak uniknąć takiego życia i takich ludzi.

Dużo mniej wciągająca niż tom I tej trylogii. A już zupełnie nie przekonuje mnie wątek Jeremiego... skoro Wiktor to taka wielka miłość (przez wielkie M), to skąd nagle chodzący ideał Jeremi??? Jak już bawimy się w ideały, to według tego jak Weronika została przedstawiona w części I, to powinna (według mnie) pozostać niezłomna w tej swojej wielkiej miłości. I będąc raczej doświadczoną przez życie dlaczego nie "poznała" się na prawdziwym charakterze Jeremiego? Trochę to mało wiarygodne.

Dużo mniej wciągająca niż tom I tej trylogii. A już zupełnie nie przekonuje mnie wątek Jeremiego... skoro Wiktor to taka wielka miłość (przez wielkie M), to skąd nagle chodzący ideał Jeremi??? Jak już bawimy się w ideały, to według tego jak Weronika została przedstawiona w części I, to powinna (według mnie) pozostać niezłomna w tej swojej wielkiej miłości. I będąc raczej...

Polecam nie można oderwać się od czytania :) Super książka :)

Polecam nie można oderwać się od czytania :) Super książka :)

Zagryzalam wargi by się nie rozpłakać nad tym co czytałam.
Książka przesiąknięta bólem, ja sobie zadaję pytanie dlaczego los tak ciężko doświadcza osoby?
Dlaczego wśród nas jest tylu psychopatów? Dlaczego czyny złe uchodzą na sucho?
Dlaczego ludzie nie bronią innych ludzi tylko czekaja?

Życzę sobie aby świat był coraz lepszy i sięgam po kolejny tom, pierwsza część uważałam za smutną, ta jest przerażająca i aż krwawi mi serce z bólu.

Zagryzalam wargi by się nie rozpłakać nad tym co czytałam.
Książka przesiąknięta bólem, ja sobie zadaję pytanie dlaczego los tak ciężko doświadcza osoby?
Dlaczego wśród nas jest tylu psychopatów? Dlaczego czyny złe uchodzą na sucho?
Dlaczego ludzie nie bronią innych ludzi tylko czekaja?

Życzę sobie aby świat był coraz lepszy i sięgam po kolejny tom, pierwsza część...

Polecam z czystym sercem.

Polecam z czystym sercem.

Druga część trylogii „nie-autobiografii” wciągnęła mnie tak jak pierwsza książka. Przedstawione są w niej dalsze losy Weroniki i Wiktora. Poznajemy w tej lekturze nieszczęście jakie spotyka bohaterów, brutalne życie i wręcz piekło na ziemi. Jest tu zdrada, manipulacja drugim człowiekiem, gwałt, wykorzystywanie, upokorzenie, przemoc. Jednym słowem same najpodlejsze rzeczy jakie możemy doświadczyć. Były momenty, gdy ogarniał mnie gniew to znów popłakiwałam. Treść książki gra na uczuciach czytelnika, uderza w nasze najczulsze struny zmuszając do refleksji i głębokich przemyśleń nad sensem takiego życia. Czasami nie mogłam zrozumieć dlaczego dziewczyna dokonuje tak bezsensownych wyborów, ale to zrozumiałam dopiero po przeczytaniu ostatniej części.
Zagubiona Weronika po aresztowaniu Wiktora straciła również dom. Dzięki pieniądzom od ojca wyjeżdża na ukochane studia weterynaryjne do Wrocławia. Tam niestety poznaje Jeremiego, który omamia obietnicami cudownego życia rodzinnego, nakłania ją do małżeństwa. Wbrew woli teściów i ostrzeżeń przyjaciół zaślepiona dziewczyna bierze ślub i przeprowadza się pod Wrocław. Tam otwiera lecznicę i zajmuje się zwierzętami. Niby jest zadowolona z życia ale przeżywa gehennę nocami, gdy mąż ją gwałci lub zmusza do seksu, który sprawia jej tylko ból. Jest przeszczęśliwa, gdy dowiaduje się, że jest w ciąży. Przez przypadek odkrywa zdradę męża i traci dziecko przez jego brutalność. Po powrocie do domu, kochający mężuś znęca się nad żoną, obraża ją, wyzywa,upokarza i wyrzuca z domu. Słaba psychika Weroniki nie wytrzymuje tego i kobieta podcina sobie żyły. Próba samobójcza nie udała się i trafia do szpitala psychiatrycznego, gdzie odwiedza ją Wiktor. Nie będę Wam więcej zdradzać fabuły, sami przeczytajcie i poznajcie tę historię. Zapewniam, że warto.
Książka czyta się szybko, język jest prosty i zrozumiały. Nudzić się na pewno nie będziecie i miło spędzicie czas. Mnie nurtuje teraz tylko jedno pytanie. Ile z tej treści książki to osobiste przeżycia autorki. Oj nie zazdroszczę jej ani dzieciństwa ani młodzieńczych lat.

Druga część trylogii „nie-autobiografii” wciągnęła mnie tak jak pierwsza książka. Przedstawione są w niej dalsze losy Weroniki i Wiktora. Poznajemy w tej lekturze nieszczęście jakie spotyka bohaterów, brutalne życie i wręcz piekło na ziemi. Jest tu zdrada, manipulacja drugim człowiekiem, gwałt, wykorzystywanie, upokorzenie, przemoc. Jednym słowem same najpodlejsze rzeczy...

Początkowo książka mnie odpychała od siebie, ale jak już siadłam do czytania, to w parę godzin przeczytałam o kolejnej dawce parszywego losu Weroniki. Tym razem wpadła w sidła męża. Znowu zastanawiałam się, czy życie tak samo podle doświadczyło Katarzynę Michalak?

Początkowo książka mnie odpychała od siebie, ale jak już siadłam do czytania, to w parę godzin przeczytałam o kolejnej dawce parszywego losu Weroniki. Tym razem wpadła w sidła męża. Znowu zastanawiałam się, czy życie tak samo podle doświadczyło Katarzynę Michalak?