Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ślepy trop to już czwarte spotkanie polskich czytelników ze śledczym Williamem Wistingiem. Najnowsza powieść Jørna Lier Horsta stanowi nie tylko dowód jego mistrzostwa w pisaniu powieści kryminalnych, ale jest również najlepszą z wydanych do tej pory książek autora.

Fabuła Ślepego tropu zaczyna się niepozornie od przeprowadzki Sofie Lund, wracającej po wielu latach do rodzinnego Stavern. Kobieta wprowadza się wraz z roczną córeczką do odziedziczonego po tragicznie zmarłym dziadku domu. Sofie nie wspomina dobrze ani tego miejsca, ani krewnego, mającego powiązania ze światem przestępczym i odpowiedzialnego za śmierć jej matki. Jednak potrzeba rozpoczęcia wszystkiego od nowa wygrywa z uprzedzeniami. Sofie przeprowadza w domu generalny remont, by w możliwie największym stopniu odciąć się od przeszłości dziadka, ta jednak wraca do niej jak bumerang wraz ze starym sejfem skrytym w piwnicy.

To właśnie jego zawartość stanie się ogniskiem zapalnym, które połączy ze sobą dwie na pozór osobne sprawy – tajemnicze zaginięcie taksówkarza i morderstwo zwane Zabójstwem Noworocznym.

Horst kolejny raz stworzył historię, trzymającą czytelnika w niepewności do ostatniej strony. Ślepy trop to następny doskonały przykład powieści policyjnej. Autor popisuje się w niej znajomością toku prowadzenia śledztwa, ukazując jak początkowo rozsypane i nieposiadające punktów wspólnych elementy układanki, wraz z rozwojem fabuły, zaczynają tworzyć pełny i precyzyjny obraz kryminalnej historii.

Dodatkowym atutem książki jest kwestia prywatnego życia bohaterów, która w poprzednich częściach była trochę mniej eksponowana. W Ślepym tropie poznajemy Wiliama Wistinga z innej strony, jako człowieka z krwi i kości, potrzebującego również wsparcia bliskich –zwłaszcza, gdy musi się zmierzyć z moralnymi problemami pracy w policji. Są one związane przede wszystkim z kwestią uczciwości w prowadzeniu śledztwa, ujawnianiu całkowitej prawdy dotyczącej podejrzanych osób oraz podważaniu kompetencji pracowników. Bohater tym razem staje przed wyborem między tym, co słuszne i właściwe, a tym co wiąże się z lojalnością wobec współpracowników. I nie będzie to łatwy wybór.

Fabuła Ślepego tropu nie pozwala oderwać się od powieści do ostatniej stron. Dzięki lekkiemu stylowi i przejrzyście prowadzonej akcji, czytelnik nie tylko nie gubi się w jej meandrach, ale wręcz świetnie dotrzymuje kroku bohaterom wyłapując wszelkie niuanse oraz szczegóły. Wszystkie działania postaci łączą się ostatecznie w idealnej harmonii, budując wciągającą historię, od której nie można się oderwać. To niewątpliwie najlepsza z książek Horsta i sięgając po nią możecie być pewni, że zarwiecie w trakcie lektury nie jedną noc!

http://www.wywrota.pl/ksiazka/32690-wielki-powrot-krola-kryminalu-jorn-lier-.html

Ślepy trop to już czwarte spotkanie polskich czytelników ze śledczym Williamem Wistingiem. Najnowsza powieść Jørna Lier Horsta stanowi nie tylko dowód jego mistrzostwa w pisaniu powieści kryminalnych, ale jest również najlepszą z wydanych do tej pory książek autora.

Fabuła Ślepego tropu zaczyna się niepozornie od przeprowadzki Sofie Lund, wracającej po wielu latach do...

Kryminał skandynawski jest obecnie znakiem rozpoznawczym literatury tego regionu oraz gwarancją dobrej literatury popularnej. O jego popularności oraz rozchwytywaniu świadczy między innymi fakt, iż to pierwsza fraza podpowiadana przez wyszukiwarkę Google po wpisaniu słowa „kryminał”. Jest najwyraźniej „coś” w chłodnym klimacie tych terenów, co pobudza wyobraźnię pisarzy, popychając ich w stronę historii o zbrodniach mrożących krew w żyłach. Czar ten wpłyną również na niedawnego debiutanta na polskim rynku – Jørna Lier Horsta.
Horst to norweski pisarz z wyjątkową biografią, wyraźnie odbijającą się w jego twórczości. Ukończył kryminologię, filozofię oraz psychologię i przez długi czas pracował jako szef wydziału śledczego Okręgu Policji Vestford. W ten sposób poznał od podszewki pracę w policji śledczej, a doświadczenie to świetnie wykorzystał w pracy pisarskiej tworząc powieść charakteryzującą się ciekawą koncepcją i niezwykłym klimatem.
„Psy gończe” to drugi wydany w Polsce tom serii o policjancie Williamie Wistingu. Książka otrzymała nagrody Martina Becka, Rivertona i Szklanego Klucza, zbierając pochwały krytyków, uznanie czytelników oraz stając się najbardziej utytułowaną powieścią w dorobku autora. Czym zatem zasłużyła na taki rozgłos oraz chwałę?
Po pierwsze wartką akcją, która wciąga od pierwszych stron. Jej fabuła początkowo toczy się dwoma różnymi torami. Jednocześnie śledzimy wątek dotyczący komisarza Williama Wistinga, podejrzanego o sfabrykowanie dowodów w sprawie morderstwa z przeszłości oraz losy jego córki Line – dziennikarki, która natrafia na nową i tajemniczą zbrodnię, pozornie nie powiązaną ze sprawą jej ojca. W międzyczasie w okolicy znika młoda dziewczyna, której sprawa niebezpiecznie przypomina tą popełnioną przed laty. Wątki zaczynają splatać się ze sobą....

Ciąg dalszy na http://www.wywrota.pl/ksiazka/27440-w-norweskiej-krainie-zbrodni-jorn-lier-h.html

Kryminał skandynawski jest obecnie znakiem rozpoznawczym literatury tego regionu oraz gwarancją dobrej literatury popularnej. O jego popularności oraz rozchwytywaniu świadczy między innymi fakt, iż to pierwsza fraza podpowiadana przez wyszukiwarkę Google po wpisaniu słowa „kryminał”. Jest najwyraźniej „coś” w chłodnym klimacie tych terenów, co pobudza wyobraźnię pisarzy,...