Kluczowy świadek

Średniak ale z rosnącej do końca sympatii dla komisarza Wistinga daję 7. Słuchało się całkiem całkiem. Myślę, że jeśli w przyszłości przyjdzie kryzys książkowy (chyba nic z tego😜)to sięgnę po kolejny tom przygód norweskiego policjanta.

Średniak ale z rosnącej do końca sympatii dla komisarza Wistinga daję 7. Słuchało się całkiem całkiem. Myślę, że jeśli w przyszłości przyjdzie kryzys książkowy (chyba nic z tego😜)to sięgnę po kolejny tom przygód norweskiego policjanta.

Komisarz Wisting jest inny od stereotypowego bohatera kryminału. To policjant ze sporym doświadczeniem, raczej niepijący (wiecznie jest w pracy, więc nawet nie ma kiedy wypić) i niepalący. Jego największą słabością jest jedzenie, co odbija się na jego figurze i kondycji. Ogromną miłością darzy swoją pracę, a zaraz potem żonę, która od lat dzielnie wspiera go w codziennym życiu.

„Kluczowy świadek” to pierwsza część serii o policyjnych zmaganiach komisarza Wistinga. Pojawiają się w niej dwie sprawy: napadu na konwój i zabójstwa Prebena Pramma. Nikt nic nie widział, nikt nic nie wie, a wątków kryminalnych z pozoru nic nie łączy. Ale czy na pewno? To świetnie poprowadzona łamigłówka z dość zaskakującym zakończeniem.

Jedyne, co mnie mocno irytowało, to że policjanci z uporem nie zauważali pewnej istotnej wskazówki, która kilkukrotnie przewijała się w powieści. Z drugiej strony w prawdziwym życiu też tak bywa – nie widzimy tego, co mamy przed samym nosem.

Komisarz Wisting jest inny od stereotypowego bohatera kryminału. To policjant ze sporym doświadczeniem, raczej niepijący (wiecznie jest w pracy, więc nawet nie ma kiedy wypić) i niepalący. Jego największą słabością jest jedzenie, co odbija się na jego figurze i kondycji. Ogromną miłością darzy swoją pracę, a zaraz potem żonę, która od lat dzielnie wspiera go w codziennym...

Przeciętny kryminał jak na SKANDYNAWSKIE .

Przeciętny kryminał jak na SKANDYNAWSKIE .

Przeczytałam dotąd 3 części. Ksiazki mi się podobają. Są bardzo policyjne, tkwią mocno w rzeczywistości. Nie ma tu samotnego detektywa, który sam rozwiązuje całe śledztwo. Bohater głównie wyznacza zadania innym. Jednak jest coś w tych książkach, co powoduje, że chcę więcej. Nie są one porywające, powoli się rozkręcają, ale mimo to następuje taki moment w którym nie mogę się doczekać rozwiązania i czytam jak szalona. Na pewno sięgnę po kolejne tomy.

Przeczytałam dotąd 3 części. Ksiazki mi się podobają. Są bardzo policyjne, tkwią mocno w rzeczywistości. Nie ma tu samotnego detektywa, który sam rozwiązuje całe śledztwo. Bohater głównie wyznacza zadania innym. Jednak jest coś w tych książkach, co powoduje, że chcę więcej. Nie są one porywające, powoli się rozkręcają, ale mimo to następuje taki moment w którym nie mogę się...

Wreszcie, czytając kryminał, nie czułam się oszukiwana, celowo wrzucana w do dołu z wężami mroku, okrucieństwa i sensacji. Pracowałam sobie niczym prawdziwa śledcza Krok po kroku razem z detektywem i zespołem. Od bohatera udzieliła mi się satysfakcja z wykonywanej roboty. Byłam tam. To dobre.

Wreszcie, czytając kryminał, nie czułam się oszukiwana, celowo wrzucana w do dołu z wężami mroku, okrucieństwa i sensacji. Pracowałam sobie niczym prawdziwa śledcza Krok po kroku razem z detektywem i zespołem. Od bohatera udzieliła mi się satysfakcja z wykonywanej roboty. Byłam tam. To dobre.

Całkiem dobry, skandynawski kryminał. Momentami nieco toporny, ale to debiut, choć obiecujący - sięgnę po następne i zobaczymy.

Całkiem dobry, skandynawski kryminał. Momentami nieco toporny, ale to debiut, choć obiecujący - sięgnę po następne i zobaczymy.

Jeszcze nieśmiało, jeszcze policjant nie do końca przeobraził się w pisarza, ale pojazd ruszył. Pierwszy tom serii nie zapowiada mistrzostwa ,,Jaskiniowca,, , ale warto być cierpliwym.

Jeszcze nieśmiało, jeszcze policjant nie do końca przeobraził się w pisarza, ale pojazd ruszył. Pierwszy tom serii nie zapowiada mistrzostwa ,,Jaskiniowca,, , ale warto być cierpliwym.

Wreszcie dobry kryminał po beznadziejnej Karin Slaughter. Wszystko co lubie w skandynawskich pisarzach. Czyta sie swietnie. Polecam.

Wreszcie dobry kryminał po beznadziejnej Karin Slaughter. Wszystko co lubie w skandynawskich pisarzach. Czyta sie swietnie. Polecam.

To dobra powieść kryminalna. Spójna akcja, konsekwentna fabuła. Mi było ciężko ogarnąć mnogość postaci z skandynawskimi nazwiskami.

To dobra powieść kryminalna. Spójna akcja, konsekwentna fabuła. Mi było ciężko ogarnąć mnogość postaci z skandynawskimi nazwiskami.

Przeciętny i dość przewidywalny kryminał. Dobry na jeden, dwa wieczory.
Ponieważ jest to jedna z pierwszych powiesci autora, więc ocena jest wyższa.

Przeciętny i dość przewidywalny kryminał. Dobry na jeden, dwa wieczory.
Ponieważ jest to jedna z pierwszych powiesci autora, więc ocena jest wyższa.