“Osiem dni maja. Ostateczny upadek III Rzeszy” to niezwykle rzetelna publikacja przedstawiająca wydarzenia obejmujące dni 30 kwietnia - 8 maja 1945 r. To okres dramatycznych wydarzeń, które rozegrały się w ostatnich dniach nazistowskiego reżimu.

Wydawać by się mogło, że samobójstwo Hitlera było równoznaczne z końcem wojny, jednak nic bardziej mylnego. Śmierć dyktatora III Rzeszy wywołała ogromny chaos polityczny i dezorientację wśród narodu. Niegdyś uwielbiany Fuhrer został ogłoszony diabłem w ludzkiej postaci. Niemiecka ludność nie chciała słuchać o nazistowskich potwornościach, a zwolennicy reżimu szybko zmienili swoje poglądy. Nikt nie czuł się odpowiedzialny, słowa “O niczym nie wiedzieliśmy!” były powtarzane niczym mantra. Pokonani czuli się ofiarami, a nie sprawcami.

Autor niezwykle dokładnie przedstawił wydarzenia dzień po dniu. Przeczytamy m.in. o działalności Grupy Ulbrichta, poddaniu bez walki Hamburga, powstaniu w Pradze, czy dymisji Heinricha Himmlera. Mnie jednak najbardziej zaciekawiły fragmenty opisujące przeżycia ludności cywilnej. Masowe samobójstwa, brutalne gwałty na niemieckich kobietach, często na oczach mężów i dzieci, a także morderstwa czynione przez Armię Czerwoną. Najbardziej mrożące krew w żyłach opisy dotyczą marszów śmierci więźniów obozów koncentracyjnych. Ten krwawy finał rządów narodowych socjalistów dotykał nie tylko Żydów, ale też przymusowych robotników, jeńców wojennych i więźniów politycznych. Tylko nieliczni spośród obserwujących marsze mieszkańców okazywało więźniom współczucie. Większość patrzyła z obojętnością lub strachem. Bali się nie tylko esesmanów, ale też więźniów, którzy przez swój nędzny stan wydawali się być “szkodnikami narodu”.

Volker Ullrich w swojej książce przedstawił upadek hitlerowskiej potęgi, pozostając przy tym obiektywnym. Niejednokrotnie skłania czytelnika do własnych przemyśleń. Publikację wzbogacają liczne zdjęcia i przytoczone osobiste relacje świadków. To obowiązkowa pozycja dla wszystkich tych, którzy choć trochę interesują się historią II wojny światowej.

“Osiem dni maja. Ostateczny upadek III Rzeszy” to niezwykle rzetelna publikacja przedstawiająca wydarzenia obejmujące dni 30 kwietnia - 8 maja 1945 r. To okres dramatycznych wydarzeń, które rozegrały się w ostatnich dniach nazistowskiego reżimu.

Wydawać by się mogło, że samobójstwo Hitlera było równoznaczne z końcem wojny, jednak nic bardziej mylnego. Śmierć dyktatora III...

Mimo iż okoliczności wydarzeń przedstawionych na początku książki, a więc samobójstwa Adolfa Hitlera i Ewy Braun, a następnie także Josepha i Magdy Goebbelsów oraz zabójstwa ich sześciorga dzieci, nie były mi obce, Volker Ullrich opisuje je w taki sposób, że "Osiem dni maja. Ostateczny upadek III Rzeszy" czyta się z zaangażowaniem niczym rasowy thriller. To jednak dopiero wstęp do całkowitego chaosu, jaki ogarnie Niemcy. Wydarzenia w bunkrze pod Starą Kancelarią Rzeszy uruchamiają bowiem istną lawinę wydarzeń w całym kraju i poza nim. Ukazanie dzień po dniu, niemal godzina po godzinie kolejnych zdarzeń rozgrywających się równolegle w różnych miejscach z udziałem różnych osób sprawia, że książkę czyta się z niesłabnącym napięciem i trudno oderwać się od lektury. Dzięki licznym, wplecionym przez autora w tekst cytatom z listów, dzienników czy oficjalnych komunikatów czytelnik poznaje rozmaite perspektywy na to, co działo się w trakcie pierwszych ośmiu dni maja - począwszy od najbliższych popleczników Hitlera, przez dowódców i żołnierzy Armii Czerwonej oraz przywódców komunistów w Niemczech, po zwykłych niemieckich żołnierzy i ludność cywilną. "Osiem dni maja. Ostateczny upadek III Rzeszy" jest dzięki temu przy całej swojej naukowości żywą i plastyczną opowieścią, polifonicznym świadectwem tamtych czasów.
Książkę polecam oczywiście przede wszystkim osobom interesującym się tym konkretnym wycinkiem historii, jakim było istnienie Trzeciej Rzeszy. Myślę jednak, że również i laicy powinni bez problemu odnaleźć się w temacie dzięki logicznej, klarownej strukturze tekstu i jego przystępności od strony językowej.

Zapraszam do odwiedzenia mojego konta na Instagramie: @madame.czytam

Mimo iż okoliczności wydarzeń przedstawionych na początku książki, a więc samobójstwa Adolfa Hitlera i Ewy Braun, a następnie także Josepha i Magdy Goebbelsów oraz zabójstwa ich sześciorga dzieci, nie były mi obce, Volker Ullrich opisuje je w taki sposób, że "Osiem dni maja. Ostateczny upadek III Rzeszy" czyta się z zaangażowaniem niczym rasowy thriller. To jednak dopiero...

Ta książka przenosi czytelnika w samo centrum dramatycznych wydarzeń końca II wojny światowej. Volker Ullrich wnikliwie opisuje ostatnie dni III Rzeszy, począwszy od samobójstwa Adolfa Hitlera i jego żony Evy Braun, aż po podpisanie kapitulacji przez Niemcy.
Książka zaczyna się od krótkiego prologu, który przedstawia wydarzenia poprzedzające samobójstwo Hitlera 30 kwietnia 1945 roku. Następnie przechodzi do opisu ośmiu dni, które zmieniły bieg historii. Ullrich ukazuje reakcje niemieckich przywódców i obywateli na zbliżającą się klęskę, od oporu po kapitulację, od strachu po nadzieję.
Autor nie tylko skupia się na politycznych aspektach upadku III Rzeszy, ale również na codziennym życiu Niemców w obliczu zbliżającego się końca wojny. Opisuje dramatyczne sceny bombardowań, strachu przed nacierającą Armią Czerwoną i brutalność okupacji.
Jednym z najbardziej fascynujących elementów książki jest opis przekazania władzy po śmierci Hitlera i próby utrzymania się Niemiec na kilka dni dłużej w obliczu nieuchronnej klęski.
Jego narracja jest pełna życia i szczegółów, umożliwiając czytelnikowi wnikliwe zrozumienie tamtych dramatycznych dni. Jednocześnie Autor skrupulatnie analizuje znaczenie tych wydarzeń dla zrozumienia historii II wojny światowej i ich wpływu na współczesność.
To niezwykle poruszająca i pouczająca lektura, która pozwala nam zbliżyć się do jednego z najważniejszych momentów XX wieku. Dzięki niej możemy lepiej zrozumieć tragiczne konsekwencje wojny. Polecam! Ciekawa pozycja!

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem History.

Ta książka przenosi czytelnika w samo centrum dramatycznych wydarzeń końca II wojny światowej. Volker Ullrich wnikliwie opisuje ostatnie dni III Rzeszy, począwszy od samobójstwa Adolfa Hitlera i jego żony Evy Braun, aż po podpisanie kapitulacji przez Niemcy.
Książka zaczyna się od krótkiego prologu, który przedstawia wydarzenia poprzedzające samobójstwo Hitlera 30 kwietnia...

Recenzja powstała w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem. Warunki współpracy w żaden sposób nie wpływają na treść recenzji i niezależność myśli w niej zawartych.

Czytałam już kilka książek wydawanych przez HI:STORY i ta zdecydowanie kalibrem jest najcięższa i bardziej przypomina rozprawę naukową niż lekką literaturę popularną, więc wymaga większej koncentracji. Niby każdemu się wydaje, że wie jak się zakończyła II Wojna Światowa. Ale czy na pewno? Czy ot tak jesteśmy w stanie powiedzieć kogo Hitler wyznaczył na swojego następcę? Nie, to nie ta oczywista postać, która była przy nim do samego końca. Czy gdziekolwiek poza krajami bloku wschodniego funkcjonuje w ogóle świadomość tego, że Armia Czerwona nie była aniołem wyzwolenia, ale dla wielu narodów kolejnym ciemiężycielem tak samo albo i bardziej okrutnym niż naziści? Dla mnie jednym z najbardziej wstrząsających fragmentów był chyba jednak ten, który wskazywał na głęboki fanatyzm i wiarę w idee nazizmu zwykłych obywateli (a w przecież mówi się, że to komunizm był najbardziej indoktrynując). Książka pokazując nad te kilka dni po zakończeniu wojny, nasycona jest wieloma szczegółami, nazwiskami i datami, niesamowicie ciekawa ale jednak już dla ludzi, którzy są bardziej wgłębieni w temat.

Recenzja powstała w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem. Warunki współpracy w żaden sposób nie wpływają na treść recenzji i niezależność myśli w niej zawartych.

Czytałam już kilka książek wydawanych przez HI:STORY i ta zdecydowanie kalibrem jest najcięższa i bardziej przypomina rozprawę naukową niż lekką literaturę popularną, więc wymaga większej koncentracji. Niby...

„Siódmego maja 1945 […] „Ludzie biegają skonsternowani po ulicach. Krótka przerwa w lekcji historii wywołuje u nich nerwowość. Luka pomiędzy już-nie i jeszcze-nie drażni ich.” O fazie „już-nie” i „jeszcze-nie” traktuje niniejsza książka. Dawny porządek, władza narodowych socjalistów, uległ załamaniu, nowy - rządy władz okupacyjnych, jeszcze nie powstał”.
.
.
„Osiem dni maja. Ostateczny upadek III Rzeszy” to majowa premiera Wydawnictwa History autorstwa Volkera Ullricha.
.
To bardzo rzetelna publikacja, która opisuje krok po kroku wszystko to, co miało miejsce od dnia 30 kwietnia, czyli śmierci Hitlera, do 9 maja - dnia podpisania całkowitej kapitulacji z Rosją.
Książka stanowi bardzo dokładne kalendarium historyczne. Jednak nie są to „suche” dane, niczym te napisane w podręczniku szkolnym.
Zawiera mnóstwo ciekawostek, a szereg tematów - chociażby obozów dypisów, gwałtów dokonywanych na niemieckich kobietach, czy też grabieży przez hitlerowców dóbr kultury i sztuki jest mocno rozbudowanych.
.
Książkę czytało mi się bardzo dobrze.
Chyba od zawsze interesowałam się historią, zwłaszcza z okresu II wojny światowej. W szkole nawet chodziłam do klasy, w której miałam rozszerzony ten przedmiot, a niestety wielu faktów nie znałam.
Sporo rzeczy mnie przy tej lekturze zaciekawiło, nawet chyba jeszcze więcej zdziwiło.
Autor bowiem odkrywa przed czytelnikiem sporo niuansów ówczesnego porządku na świecie. Tego, dlaczego tak na prawdę ten proces całkowitej kapitulacji III Rzeszy tyle trwał, czemu od razu po śmierci Hitlera się po prostu nie poddali, co chcieli uzyskać, na co liczyli?…
Na wszystkie powyższe oraz szereg innych zagadnień odpowiada właśnie ta książka!
Polecam ją szczególnie pasjonatom historii, ale także wszystkim tym czytelnikom, którzy chcieliby dokładniej ją poznać.

„Siódmego maja 1945 […] „Ludzie biegają skonsternowani po ulicach. Krótka przerwa w lekcji historii wywołuje u nich nerwowość. Luka pomiędzy już-nie i jeszcze-nie drażni ich.” O fazie „już-nie” i „jeszcze-nie” traktuje niniejsza książka. Dawny porządek, władza narodowych socjalistów, uległ załamaniu, nowy - rządy władz okupacyjnych, jeszcze nie powstał”.
.
.
„Osiem dni...

Ciekawa perspektywa na okres II wojny światowej, który często jest pomijany w filmach/książkach. Wreszcie coś więcej niż "a potem żyli w strachu przed tym, co będzie po złożeniu broni".

Czytelnik zdaje sobie sprawę, jak trudnym przedsięwzięciem było zakończenie walk na wszystkich frontach. Doceniam przede wszystkim cytaty z osobistych relacji świadków, to najcenniejsza z perspektyw, do których dotarł autor.

Cieszę się, że zostały pokazane ciągi przyczynowo-skutkowe, jakie były wynikiem decyzji generałów, cywili, czy Hitlera. To jak szybko wyparli się nazizmu, aż niewiarygodne. Psychika mieszkańców Rzeszy do dzisiaj mnie zadziwia. Obojętność, wyparcie, strach, ale brak poczucia winy.

#współpracabarterowa z wydawnictwem Hi:Story

Ciekawa perspektywa na okres II wojny światowej, który często jest pomijany w filmach/książkach. Wreszcie coś więcej niż "a potem żyli w strachu przed tym, co będzie po złożeniu broni".

Czytelnik zdaje sobie sprawę, jak trudnym przedsięwzięciem było zakończenie walk na wszystkich frontach. Doceniam przede wszystkim cytaty z osobistych relacji świadków, to najcenniejsza z...

30 kwietnia 1945 roku dla jednych był powodem do radości i świętowania, dla innych to czas wielkiego chaosu, paniki, desperacji, próby wybielenia się, a jeszcze dla innych to czas walki o przetrwanie nazistowskiego reżimu.

Odebranie sobie życia przez Adolfa Hitlera wywołało szereg skrajnych i wręcz dramatycznych zachowań. Z jednej strony trwała walka o utrzymanie władzy zgodnie z testamentem pozostawionym przez Führera. Z drugiej strony wybuchła zbiorowa panika, szerzyła się dezinformacja, wzmagał się strach przed Armią Czerwoną i aliantami. To czas pełen zbiorowych samobójstw czy gwałtów. Więźniowie opuszczają obozy koncentracyjne, jednak dla wielu z nich kończy się to śmiercią spowodowaną skrajnym wycieńczeniem. Część Niemców zaczyna krytykować reżim, część próbuje się wybielić.

„Osiem dni maja. Ostateczny upadek III Rzeszy” Volkera Ullricha to rzetelna analiza wydarzeń, które doprowadziły do upadku nazistowskiego reżimu. Autor opisuje sytuację polityczną oraz społeczną Niemiec i robi to w sposób bardzo wnikliwy, zachowując przy tym obiektywizm. Niemniej, zachęca czytelnika do refleksji i własnej oceny wydarzeń.

Publikacja, choć porusza trudny i ważny rozdział historii, napisana jest przystępnym językiem. Nie ukrywam, że zdarzało mi się nieco gubić w mnogości nazwisk i choć ten okres historii mnie ciekawi, to potrzebowałam sobie robić przerwy w lekturze. Uważam jednak, że jest to pozycja, która zaciekawi (i nie zanudzi) niejednego czytelnika zainteresowanego II wojną światową.

Na uwagę zasługuje także bibliografia oraz ogrom przypisów i zdjęć, które pokazują jak dobrze autor zgłębił poruszany temat. To naprawdę porządna dawka rzetelnej wiedzy.

30 kwietnia 1945 roku dla jednych był powodem do radości i świętowania, dla innych to czas wielkiego chaosu, paniki, desperacji, próby wybielenia się, a jeszcze dla innych to czas walki o przetrwanie nazistowskiego reżimu.

Odebranie sobie życia przez Adolfa Hitlera wywołało szereg skrajnych i wręcz dramatycznych zachowań. Z jednej strony trwała walka o utrzymanie władzy...

Samobójcza śmierć Hitlera nie skończyła II wojny światowej. Wręcz przeciwnie, przez osiem dni między jego śmiercią, a podpisaniem kapitulacji III Rzeszy nastąpiła eskalacja przemocy.

Początek mają 1945 to masowe samobójstwa, brutalne gwałty, marsze śmieci więźniów obozów koncentracyjnych, ucieczki nazistów, morderstwa. Mnóstwo bólu, cierpienia, ale też nadziei na koniec wojny.

Volker Ullrich skupia się na pełnych emocji 8 ostatnich dniach wojny, a materiału starczyło mu na ponad 300 stron historii. W swojej książce przybliża mnóstwo bardziej i mniej znanych faktów dotyczących upadku III Rzeszy.

Do książki dołączone zostało ponad 50 stron przypisów, co pokazuje jak porządny research został wykonany podczas pisania. Dodatkowo w treści znajdziecie mnóstwo zdjęć z tamtego okresu.

Okres wojen był najmniej lubianym przeze mnie tematem omawianym na lekcjach historii, a jak na złość poświęcano mu najwięcej czasu. Okazuje się, że jeśli coś przedstawione jest w odpowiedni sposób, to zaciekawi nawet mnie. Do tego stopnia, że nie byłam w stanie odłożyć książki.

To obowiązkowa lektura dla wszystkich pasjonatów historii, a także dla ciekawych jak skonczyla się wojna.

Samobójcza śmierć Hitlera nie skończyła II wojny światowej. Wręcz przeciwnie, przez osiem dni między jego śmiercią, a podpisaniem kapitulacji III Rzeszy nastąpiła eskalacja przemocy.

Początek mają 1945 to masowe samobójstwa, brutalne gwałty, marsze śmieci więźniów obozów koncentracyjnych, ucieczki nazistów, morderstwa. Mnóstwo bólu, cierpienia, ale też nadziei na koniec...

W przypadku książek z literatury faktu, ogromne znaczenie ma dla mnie styl autora. Volker Ullrich podjął się ciężkiego tematu, okrasił go jednak takim językiem, że książkę czytać się szybko i z zainteresowaniem.

Na pozytywny odbiór całości wpływa również pokaźna bibliografia. Ilość źródeł z których korzystano, pozwoliła ukazać ten ważny czas z wielu perspektyw.

Bardzo podobał mi się sposób, w jaki autor przedstawia przebieg wydarzeń i wszechogarniający chaos. Nie ma tam miejsca na ocenianie. Czytelnik ma przestrzeń na wyciąganie własnych wniosków.

Pozytywne wrażenie zrobiły na mnie zdjęcia, zamieszczone w książce. Pozwoliły jeszcze lepiej „poczuć” panującą wówczas atmosferę.

„Osiem dni maja. Ostatnie dni III Rzeszy” to lektura dla każdego, kto choć trochę interesuje się historią. Będzie ona równocześnie odpowiednia dla tych, którzy nie mają obszernej wiedzy na temat II wojny światowej. Jestem przekonana, że ta pozycja zaciekawi każdego czytelnika.

W przypadku książek z literatury faktu, ogromne znaczenie ma dla mnie styl autora. Volker Ullrich podjął się ciężkiego tematu, okrasił go jednak takim językiem, że książkę czytać się szybko i z zainteresowaniem.

Na pozytywny odbiór całości wpływa również pokaźna bibliografia. Ilość źródeł z których korzystano, pozwoliła ukazać ten ważny czas z wielu perspektyw.

Bardzo...

Wydawać by się mogło, że śmierć wielkiego przywódcy III Rzeszy była równoznaczna z zakończeniem wojny i sromotnym upadkiem nazizmu. Niestety rzeczywistość nie mieni się w tak kolorowych barwach. 30 kwietnia 1945 roku Adolf Hitler odebrał sobie życie. Jednak w swoim testamencie wyznaczył następców, którzy byli gotowi bez względu na wszystko kontynuować jego plan zbudowania wielkich Niemiec.

W pierwszej części książki znajdziemy opisy okoliczności, w jakich doszło do samobójstwa Führera, dowiemy się więcej o postawie jego najbliższych współpracowników oraz o tym, jak on sam funkcjonował w obliczu nieuchronnego końca. Kiedy już kula przeszyła jego mózg, a ciało zostało spopielone przez wiernych towarzyszy, większość jego "wyznawców" wpadła w popłoch. Niektórzy szli w jego ślady, nie wyobrażając sobie życia w rzeczywistości bez Hitlera. Inni podejmowali heroiczną próbę ucieczki, z nadzieją, że uda im się uniknąć odpowiedzialności i wieść po wojnie normalne życie. Niektórzy zdobyli się na odwagę, by otwarcie krytykować jego dzieło i ratować się postawą, mającą przekonać nadciągających aliantów do oszczędzenia ich, a nawet przyłączenia do swoich ugrupowań.

Kolejne dni maja (choć w gruncie rzeczy czas ten był o wiele dłuższy),były prawdziwym piekłem. Ludzie z wyzwolonych obozów zagłady ciągle umierali, wykończeni latami walki o przetrwanie. Niemcy popełniali masowe samobójstwa, zarówno ze strachu przed agresją czerwonoarmistów, jak i w z powodu poczucia, że nie ma sensu żyć w świecie bez Führera. Autor przywołuje okrucieństwa, jakie w akcie dzikiej rządzy i potrzeby zemsty dokonywali żołnierze rosyjscy, choć i Anglicy czy Francuzi nie byli bez skazy. Mimo, iż wojna się skończyła, zwykli Niemcy nie zaznali spokoju, a nad ich codziennością zawisły chmury lęku i niepewności jutra.

Jaki wniosek można wyciągnąć z tej lektury? Każda wojna w ostatecznym rozrachunku jest przegrana. Choć militarnie ktoś odniósł zwycięstwo, to dla ludzkości jako takiej II wojna światowa była fatalnym w skutkach sprawdzianem z człowieczeństwa. Niestety dla wielu oblanym. Odpowiedzialności poniesione przez winnych nijak się mają do skali potworności, do jakich doszło na świecie przez tych kilka lat. Książka idealna dla osób, które chcą niejako "od zaplecza" poznać fakty związane z działaniami, podejmowanymi w pierwszym okresie po śmierci Hitlera, zarówno przez jego pobratymców, jak i przez przedstawicieli państw, które przybyły na ratunek na tereny zajęte przez nazistów.

Wydawać by się mogło, że śmierć wielkiego przywódcy III Rzeszy była równoznaczna z zakończeniem wojny i sromotnym upadkiem nazizmu. Niestety rzeczywistość nie mieni się w tak kolorowych barwach. 30 kwietnia 1945 roku Adolf Hitler odebrał sobie życie. Jednak w swoim testamencie wyznaczył następców, którzy byli gotowi bez względu na wszystko kontynuować jego plan zbudowania...