-
ArtykułyŚladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant8
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać441
-
ArtykułyZnamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant14
-
ArtykułyZapraszamy na live z Małgorzatą i Michałem Kuźmińskimi! Zadaj autorom pytanie i wygraj książkę!LubimyCzytać6
Biblioteczka
2021-03-27
2021-01-18
Przejmująca opowieść o dojrzewaniu i hartowaniu ducha. London stawia odwieczne pytanie ukierunkowania naszego rozwoju na podstawie wrodzonych cech charakteru lub nabytych umiejętności i wpływu otoczenia.
Przez historię Bucka niejednokrotnie przewija się tęsknota za wolnością, nostalgia która towarzyszy psom może być porównana w przypadku ludzi do pojęcia archetypu przypisanego według Junga odgórnie.
Co najbardziej poruszyło mnie w książce to wspomnienie mojej ukochanej bajki "Biały kieł", która przedstawiała historię Bucka. Niezwykła lojalność psa, jego miłość do przyjaciela, odebrana mu tak okrutnie zabijająca w nim ostatnie więzi łączące go z ludźmi chwyta mnie za serce. Nie tylko jako miłośnika psów ale przede wszystkim ludzi.
Przejmująca opowieść o dojrzewaniu i hartowaniu ducha. London stawia odwieczne pytanie ukierunkowania naszego rozwoju na podstawie wrodzonych cech charakteru lub nabytych umiejętności i wpływu otoczenia.
Przez historię Bucka niejednokrotnie przewija się tęsknota za wolnością, nostalgia która towarzyszy psom może być porównana w przypadku ludzi do pojęcia archetypu...
2020-11-11
2020-10-09
2019-08-21
Opowiadanie jest bardzo emocjonalne i wzrusza. Bardzo podobały mi się tego rodzaju książki jeszcze parę lat temu, obecnie momentami przytłaczają mnie ilością dramatów oraz silnie zarysowanych osobowości. Postaci mają niepowtarzalne charaktery, relacje między członkami rodzin są również niebagatelne i bardzo dynamiczne. Powieść przypomina momentami "Wichrowe wzgórza", czasem dzieła Charlesa Dickensa, Emila Zoli czy Tomasza Hardy'ego. Ślepy upór i duma prowadzi w zatracenie całe rodziny, niedbałość i lekkomyślność skazuje część na banicję, innych na potępienie, tylko najsilniejsi przetrwają i odbiorą srogą lekcję pokory. Książka przywodzi na myśl dzieła pozytywizmu i ma ciekawe zakończenie.
Opowiadanie jest bardzo emocjonalne i wzrusza. Bardzo podobały mi się tego rodzaju książki jeszcze parę lat temu, obecnie momentami przytłaczają mnie ilością dramatów oraz silnie zarysowanych osobowości. Postaci mają niepowtarzalne charaktery, relacje między członkami rodzin są również niebagatelne i bardzo dynamiczne. Powieść przypomina momentami "Wichrowe wzgórza",...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2019-05-20
Na początku książki wydaje nam się, że główny bohater, dziecko bogatych rodziców, zblazowane, znudzone elitarnymi szkołami, grą wybitnych aktorów oraz nocnymi klubami tuła się z kąta w kąt snując irracjonalne marzenia i plany. Stopniowo odsłania się nam obraz młodego człowieka w depresji, który oscyluje pomiędzy błazenadą, napadami głupawek a głębokim znużeniem życiem, melancholią. Kiedy lituje sie nad ubogim kolegą, czy naiwną koleżanką tak naprawdę żal mu jest samego siebie. Kiedy siostrzyczka Phoebe prosi by powiedział co lubi, w głowie pojawiają mu się tylko niewyraźne obrazy oraz skojarzenia, w tym tragiczna śmierć jednego z kolegów, z którym nawet blisko się nie przyjaźnił co ujawnia jego fascynację śmiercią. W Nowym Jorku, w ciemnym pokoju o nocnej porze wynurza sie tragiczny obraz przygnębionego i zagubionego chłopca, który broni swoich przyjaciół oraz pomaga wszystkim, którzy są w potrzebie, współczuje innym, ponieważ sam współczuje sobie. Wydaje się, że w jego najbliższym otoczeniu cała rodzina pogrążona jest w nigdy niekończącej się żałobie a i nawet znajomym rodziny nie może zaufać i poczuć się bezpiecznie pod ich dachem. W pewnym momencie mówi “Lubię, kiedy się ludzie czymś szczerze przejmują. To jest sympatyczne.” Doskonale go rozumiem. Opowieść o Holdenie to opowieść o beznadziei, uzależnieniu od niepewności i strachu, o ucieczce przed samouświadomieniem i odpowiedzialnością za swoje jestestwo czyli historia stara jak świat ale w jaki piękny sposób opowiedziana.
Na początku książki wydaje nam się, że główny bohater, dziecko bogatych rodziców, zblazowane, znudzone elitarnymi szkołami, grą wybitnych aktorów oraz nocnymi klubami tuła się z kąta w kąt snując irracjonalne marzenia i plany. Stopniowo odsłania się nam obraz młodego człowieka w depresji, który oscyluje pomiędzy błazenadą, napadami głupawek a głębokim znużeniem życiem,...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2012-10-26
2018-02-18
2012-12-29
Ciężka książka, na początku bardzo łatwo jest przeoczyć wiele wartościowych uwag, książkę należy czytać wolno i z namysłem, wszystko budowane jest by podsumować to w końcowej części książki, która jest o wszystkim i o niczym, historia jednego dnia spędzonego w domku Ramsay'ów oraz końcowa podróż latarni są nierozłączne, książka nie istniałaby, hdyby się nie uzupełniały.
Ciężka książka, na początku bardzo łatwo jest przeoczyć wiele wartościowych uwag, książkę należy czytać wolno i z namysłem, wszystko budowane jest by podsumować to w końcowej części książki, która jest o wszystkim i o niczym, historia jednego dnia spędzonego w domku Ramsay'ów oraz końcowa podróż latarni są nierozłączne, książka nie istniałaby, hdyby się nie uzupełniały.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Wide Sargasso Sea self-consciously reflects upon writing, power, and knowledge. The symbolics and concepts presented in prose and novels are popular and can shape new tendencies and definitely did especially in 19c when written stories had a strong influence on the society. Jane Eyre’s representation of Jamaican mad wife, Bertha Mason, is highly connected to her country of origin as if it would explain her state of mind: “(…) ambiguous bestiality, her wild and violent nature dovetail with her ‘mixed’ Creole lineage and Jamaican birthplace” (McLeod, 2000, p. 152). Such representations might strengthen already existing stereotypes of “savage” people from distant faraway locations. In this context, writing is a powerful tool which represents certain side of the story and transmits personal believes. Wide Sargasso Sea as a prequel to Jane Eyre challenges some of the aspects reassigning the meanings and liaisons between the heroes, therefore stressing the power of writing. The other aspects which are rewritten, the power and knowledge are shown as well through the sexual relationships and gender inequality. On the other hand, periphery and the centre is hidden in nostalgic and sentimental vision of the nature which becomes mysterious, unknown, and almost personified: “Standing on the veranda I breathed the sweetness of the air. Cloves I could smell and cinnamon, roses and orange blossom. And an intoxicating freshness as if all this had never been breathed before.” (68). The concept of place is presented through the lens of the system which has nothing to do with either of them personally as they are just irrelevant and powerless in colonialism era where origin, race, country of birth dictate your lifestyle and condition your chance for success. Wide Sargasso Sea writes back and present the complexity of social injustices which lead the individual to his or her worst lengths. The infinite source of post colonial subjects, themes, interpretations, perspectives, and its originality challenge the way of reading and understanding the contexts as well as encourage to thinking critically.
McLeod, J. (2000). Beginning Postcolonialism. Manchester University Press.
Rhys, J. (2000). Wide Sargasso Sea. Penguin Books, ePub.
Wide Sargasso Sea self-consciously reflects upon writing, power, and knowledge. The symbolics and concepts presented in prose and novels are popular and can shape new tendencies and definitely did especially in 19c when written stories had a strong influence on the society. Jane Eyre’s representation of Jamaican mad wife, Bertha Mason, is highly connected to her country of...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to