Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem czemu ma tak wysokie oceny. Męczyłam się przy czytaniu chociaż szło całkiem szybko ale nie chciało mi się zbytnio wracać do tej książki więc zeszły mi się z dwa tygodnie.
Dość płytka moim zdaniem chociaż miała być ewidentnie głębsza.

Nie wiem czemu ma tak wysokie oceny. Męczyłam się przy czytaniu chociaż szło całkiem szybko ale nie chciało mi się zbytnio wracać do tej książki więc zeszły mi się z dwa tygodnie.
Dość płytka moim zdaniem chociaż miała być ewidentnie głębsza.

Poruszająca. Piękna. Nie do zapomnienia. Czegoś takiego szukałam z myślą, żeby przybliżyć sobie Japonię w prozie.

Poruszająca. Piękna. Nie do zapomnienia. Czegoś takiego szukałam z myślą, żeby przybliżyć sobie Japonię w prozie.

Słyszałam wiele dobrego i jestem zawiedziona. Musiałam się zmuszać prawie od samego początku, na pewno im dalej tym gorzej. Historia sama w sobie całkiem ciekawa ale... Jakoś wolno się toczy chociaż książka wcale nie jest gruba. Mimo wszystko jednak nie wciąga więc to chyba dlatego. No i.. nie polubiłam żadnego z bohaterów. Styl również mnie męczył.

Słyszałam wiele dobrego i jestem zawiedziona. Musiałam się zmuszać prawie od samego początku, na pewno im dalej tym gorzej. Historia sama w sobie całkiem ciekawa ale... Jakoś wolno się toczy chociaż książka wcale nie jest gruba. Mimo wszystko jednak nie wciąga więc to chyba dlatego. No i.. nie polubiłam żadnego z bohaterów. Styl również mnie męczył.

No na prawdę nie wiem skąd te świetne komentarze i oceny.
Kolejna książka napisana stylem 17-sto latki.
Opisy ubrań, strojów, ciał. Każdego 'pierdnięcia'.

Chwilę później obserwuję, jak piwo z nalewaka zapełnia plastikowy kubek na kaucję. Piję bardzo szybko. Jest rozwodnione i letnie, ale przynamniej spełnia swoją funkcję. Gasi mój wewnętrzny pożar, schładza mnie, napełnia przekonaniem o własnej nieśmiertelności. - 😅 nie potrzeba więcej komentarzy.

Czas poświęcony na czytanie tego wywołał we mnie głównie zażenowanie.

No na prawdę nie wiem skąd te świetne komentarze i oceny.
Kolejna książka napisana stylem 17-sto latki.
Opisy ubrań, strojów, ciał. Każdego 'pierdnięcia'.

Chwilę później obserwuję, jak piwo z nalewaka zapełnia plastikowy kubek na kaucję. Piję bardzo szybko. Jest rozwodnione i letnie, ale przynamniej spełnia swoją funkcję. Gasi mój wewnętrzny pożar, schładza mnie,...

Ocena zdecydowanie zawyżona. Męczyłam się do jakiejś 200 strony a później zamiast super zaskoczenia było to czego się spodziewałam.

Ocena zdecydowanie zawyżona. Męczyłam się do jakiejś 200 strony a później zamiast super zaskoczenia było to czego się spodziewałam.

Poruszająca. Wciągająca. W pewnym stopniu niepokojąca. Jak wiele niedomówień, niepewności i niezrozumienia zbieranych po okruszku może doprowadzić do skrajności.

Poruszająca. Wciągająca. W pewnym stopniu niepokojąca. Jak wiele niedomówień, niepewności i niezrozumienia zbieranych po okruszku może doprowadzić do skrajności.

Wbiła mnie w fotel.
Przerażająca.
Przerażające to, że tak chore rzeczy na prawdę mogą się stać i że jest tak wiele domów w których takie zachowania są normą a obojętność świata nikogo nie zaskakuje.
Świetnie napisana. Prosty styl, tak jak 'proste' życie bohaterów.
Aż chciałbym naprawić ten świat.

Wbiła mnie w fotel.
Przerażająca.
Przerażające to, że tak chore rzeczy na prawdę mogą się stać i że jest tak wiele domów w których takie zachowania są normą a obojętność świata nikogo nie zaskakuje.
Świetnie napisana. Prosty styl, tak jak 'proste' życie bohaterów.
Aż chciałbym naprawić ten świat.

Jestem zadowolona i nie jednocześnie. Czytało się dobrze, nawet można było być zaskoczonym zakończeniem ale mam przesyt uzależnionych głównych bohaterów.

Jestem zadowolona i nie jednocześnie. Czytało się dobrze, nawet można było być zaskoczonym zakończeniem ale mam przesyt uzależnionych głównych bohaterów.

Zaczęła się dość klasycznie ale całkiem wciągająco. Im dalej tym bardziej mnie zaskakiwała. Uderzyła w idealne macierzyńskie nuty.

Zaczęła się dość klasycznie ale całkiem wciągająco. Im dalej tym bardziej mnie zaskakiwała. Uderzyła w idealne macierzyńskie nuty.

Przerażająca i wspaniała. Chociaż to dziwne używać słowa wspaniała do tej pozycji. Otwiera oczy na znieczulicę, o której niby się wie ale jakoś pomija. Na prawdę ciężko uwierzyć, że coś takiego może dziać się obok nas a człowiek w obliczu tragedii szuka tak bzdurnych wytłumaczeń.
Po tej lekturze chciałabym móc coś zmienić.

Przerażająca i wspaniała. Chociaż to dziwne używać słowa wspaniała do tej pozycji. Otwiera oczy na znieczulicę, o której niby się wie ale jakoś pomija. Na prawdę ciężko uwierzyć, że coś takiego może dziać się obok nas a człowiek w obliczu tragedii szuka tak bzdurnych wytłumaczeń.
Po tej lekturze chciałabym móc coś zmienić.

Jestem zmęczona stylem Mroza od dłuższego czasu. Mimo wszystko postać Langera na tyle mi się podobała, że po latach odpoczynku postanowiłam sięgnąć po jego książkę.
Niestety zupełnie do mnie nie trafiła. Miałam wrażenie, że czytam kryminał jakiejś młodej, niedoświadczonej pisarki, która marzy o swoim pierwszym chłopcu.

Jestem zmęczona stylem Mroza od dłuższego czasu. Mimo wszystko postać Langera na tyle mi się podobała, że po latach odpoczynku postanowiłam sięgnąć po jego książkę.
Niestety zupełnie do mnie nie trafiła. Miałam wrażenie, że czytam kryminał jakiejś młodej, niedoświadczonej pisarki, która marzy o swoim pierwszym chłopcu.

Ciężka do oceny bo i sama w sobie ciężka - w każdym tego słowa znaczeniu. Całość bardzo ciekawa ale zbyt rozwleczona. Czytam i czytam, w sumie nic się nie dzieje, żadnej finalizacji akcji a końca nie widać. Losy poszczególnych bohaterów ciekawe i chce się bardzo wiedzieć co będzie dalej, jak to się zakończy ale w pewnym momencie wszyscy za bardzo myślą o matce A., I krążą wokół tematu jak sępy.
Im dalej w las tym bardziej się męczyłam i ostatecznie nie dałam rady dobrnąć do końca bo miałam wrażenie, że książki przybywa a nie ubywa.

Ciężka do oceny bo i sama w sobie ciężka - w każdym tego słowa znaczeniu. Całość bardzo ciekawa ale zbyt rozwleczona. Czytam i czytam, w sumie nic się nie dzieje, żadnej finalizacji akcji a końca nie widać. Losy poszczególnych bohaterów ciekawe i chce się bardzo wiedzieć co będzie dalej, jak to się zakończy ale w pewnym momencie wszyscy za bardzo myślą o matce A., I krążą...

Najsłabsza książka autorki z tycj, które miałam okazję przeczytać (chyba wszystkie ale ręki sobie uciąć nie dam).
Najprościej: ta historia po prostu była głupia.
Ja wiem, że po historii o miłości nie można się wiele spodziewać ale Beth pokazała we wcześniejszych książkach, że potrafi, fajnie i z humorem. Tutaj jest mało śmiesznie i mocno kiczowato.
Bohaterowie są przejaskrawieni i jacyś tacy nie wiem, wymyśleni na siłę? Może się nie znam i świat łączy w grupy najbardziej kuriozalne osobowości ale oni wszyscy razem wzięci i każdy oddzielnie jest beznadziejny.
Historia samej drogi jest spoko, tutaj to akurat nawet gra ten miszmasz w małym samochodzie.
Za to pierwsza część historii... Pozostaje mi tylko rozłożyć ręce. Mam wrażenie, że autorka miała pomysł na akcję w samochodzie i musiała to jakoś spiąć widząc relacje między bohaterami. No cóż, tutaj coś zdecydowanie nie wyszło. Ani ta historia urocza, ani fajna i mocno naciągana jeśli chodzi o relacje bohaterów.
Ostatecznie przeczytałam, nie jestem jakoś mocno zadowolona ale przeżyje. I pewnie bardzo szybko zapomnę o tej książce.

Najsłabsza książka autorki z tycj, które miałam okazję przeczytać (chyba wszystkie ale ręki sobie uciąć nie dam).
Najprościej: ta historia po prostu była głupia.
Ja wiem, że po historii o miłości nie można się wiele spodziewać ale Beth pokazała we wcześniejszych książkach, że potrafi, fajnie i z humorem. Tutaj jest mało śmiesznie i mocno kiczowato.
Bohaterowie są...

Jakoś wyjątkowo ciężko mi szło. Nie mogłam się skupić i ciężko było mi zapamiętać co czytam.

Jakoś wyjątkowo ciężko mi szło. Nie mogłam się skupić i ciężko było mi zapamiętać co czytam.

Pierwsza rzecz, która rzuciła mi się w oczy i mocno zniechęciła - tak oczywiste nawiązanie do Zmierzchu! Aż przejrzałam wszystkie komentarze i nie widziałam o tym wzmianki, normalnie zastanawiam się czy czytałam tą samą książkę.
No i oprócz tego strasznie nie lubię bohaterek tego typu, które całe swoje życiowe niepowodzenia zwalają na los.

Pierwsza rzecz, która rzuciła mi się w oczy i mocno zniechęciła - tak oczywiste nawiązanie do Zmierzchu! Aż przejrzałam wszystkie komentarze i nie widziałam o tym wzmianki, normalnie zastanawiam się czy czytałam tą samą książkę.
No i oprócz tego strasznie nie lubię bohaterek tego typu, które całe swoje życiowe niepowodzenia zwalają na los.

Bardzo przyjemna lektura. Barwne postaci, humor, lekkie pióro. Od pierwszej do ostatniej strony mi się podobała. Dobra dla odetchnięcia.

Bardzo przyjemna lektura. Barwne postaci, humor, lekkie pióro. Od pierwszej do ostatniej strony mi się podobała. Dobra dla odetchnięcia.

Czytało mi się bardzo szybko i całkiem dobrze. Mocno przejaskrawiona rzeczywistość ale jestem pewna, że taki właśnie był zamysł autora, żeby dostrzec zagrożenia codzienności. Jestem rozczarowana zakończeniem.

Czytało mi się bardzo szybko i całkiem dobrze. Mocno przejaskrawiona rzeczywistość ale jestem pewna, że taki właśnie był zamysł autora, żeby dostrzec zagrożenia codzienności. Jestem rozczarowana zakończeniem.

Mam mieszane uczucia, raczej neutralno-negatywne niż pozytywne.

Mam mieszane uczucia, raczej neutralno-negatywne niż pozytywne.

Bardzo sympatyczna książka. Takie romanse właśnie lubię i doceniam. Nie przesycone seksem, z humorem i lekkim wątkiem obyczajowym. Polecam nawet na listopadowe popołudnia.

Bardzo sympatyczna książka. Takie romanse właśnie lubię i doceniam. Nie przesycone seksem, z humorem i lekkim wątkiem obyczajowym. Polecam nawet na listopadowe popołudnia.

Mam całkiem spory problem z oceną książki. Jak ją czytałam bardzo mi się podobała ale jeśli pochłonęła mnie codzienność to jakoś nie szczególnie mnie ciągnęło do powrotu.
Postanowiłam ją przeczytać po informacji o śmierci autora jako, że określana jest jako jeden z amerykańskich klasyków.
Czyta się łatwo, dość przyjemnie o szybko. Bardzo przyjemne opisy przyrody, aż chce się wyjechać na wieś i odetchnąć pełną piersią, napić się kawy na tarasie.
Niemniej jestem trochę rozczarowana wątkiem miłosnym. Wiem, że to książka obyczajowa ale jakoś zepsuł mi odbiór całości spychając na bok całą niesamowitość głównego tematu.

Mam całkiem spory problem z oceną książki. Jak ją czytałam bardzo mi się podobała ale jeśli pochłonęła mnie codzienność to jakoś nie szczególnie mnie ciągnęło do powrotu.
Postanowiłam ją przeczytać po informacji o śmierci autora jako, że określana jest jako jeden z amerykańskich klasyków.
Czyta się łatwo, dość przyjemnie o szybko. Bardzo przyjemne opisy przyrody, aż chce...