Piękna, wzruszająca historia

Piękna, wzruszająca historia

Z dużym zaciekawieniem zabierałam się do tej powieści, jednakże wydała mi się zupełnie przeciętna. Historia z lat 50 rzeczywiście miała potencjał, jednakże niedostatecznie dla mnie się rozwinęła. Wątek ameryki czasów współczesnych zupełnie nic nie wnosił, był jałowy i moim zdaniem jedynie ograniczył przestrzeń dla drugiej historii, a swoje uzasadnienie miał tylko w samej końcówce książki. W tym przypadku dwutorowość powieści nie sprawdziła się w mojej opinii. Jak dla mnie, nic tej książki nie wyróżnia spośród wielu innych, a konkurencja jest spora.

Z dużym zaciekawieniem zabierałam się do tej powieści, jednakże wydała mi się zupełnie przeciętna. Historia z lat 50 rzeczywiście miała potencjał, jednakże niedostatecznie dla mnie się rozwinęła. Wątek ameryki czasów współczesnych zupełnie nic nie wnosił, był jałowy i moim zdaniem jedynie ograniczył przestrzeń dla drugiej historii, a swoje uzasadnienie miał tylko w samej...

Poruszająca. Piękna. Nie do zapomnienia. Czegoś takiego szukałam z myślą, żeby przybliżyć sobie Japonię w prozie.

Poruszająca. Piękna. Nie do zapomnienia. Czegoś takiego szukałam z myślą, żeby przybliżyć sobie Japonię w prozie.

Piękna, nostalgiczna i pełna emocji opowieść o zakazanym uczuciu między Japonką i Amerykaninem w późnych latach '50 XX w. oraz o stygmie z nim związanej.

Piękna, nostalgiczna i pełna emocji opowieść o zakazanym uczuciu między Japonką i Amerykaninem w późnych latach '50 XX w. oraz o stygmie z nim związanej.

Książka porusza problemy dzieci mieszanej rasy i ich dyskryminacji i niespełnionej miłości. Podczas czytania dało się uronić łzę i przeżywać razem z bohaterami ich zmagania. Napisana jest w bardzo ciekawy moim zdaniem sposób Bardzo polecam

Książka porusza problemy dzieci mieszanej rasy i ich dyskryminacji i niespełnionej miłości. Podczas czytania dało się uronić łzę i przeżywać razem z bohaterami ich zmagania. Napisana jest w bardzo ciekawy moim zdaniem sposób Bardzo polecam

Piękna i wciągająca powieść. Uwielbiam takie historie, odkrywanie rodzinnych tajemnic z przeszłości. Poza tym ciekawe jest też odkrywanie odmiennej, japońskiej kultury. W powieści poruszony jest ważny i trudny wątek- losu dzieci par mieszanych (japońsko-amerykańskich) oraz ich matek w czasach powojennych. Plusem jest też dwutorowa narracja powieści. Serdecznie polecam.

Piękna i wciągająca powieść. Uwielbiam takie historie, odkrywanie rodzinnych tajemnic z przeszłości. Poza tym ciekawe jest też odkrywanie odmiennej, japońskiej kultury. W powieści poruszony jest ważny i trudny wątek- losu dzieci par mieszanych (japońsko-amerykańskich) oraz ich matek w czasach powojennych. Plusem jest też dwutorowa narracja powieści. Serdecznie polecam.

Temat ciekawy ale....nie podoba mi się dwutorowość książki. Czasy współczesne nic nie wnoszą do powieści.Wszystko bardzo pobieżnie przekazane.

Temat ciekawy ale....nie podoba mi się dwutorowość książki. Czasy współczesne nic nie wnoszą do powieści.Wszystko bardzo pobieżnie przekazane.

Całkiem przyjemna powieść. Dobrze się ją czyta ze względu na rozbudowaną akcję. Nie jestem fanką powieści o dalekiej Azji, jednak dla tej książki zrobiłam wyjątek. I nie żałuję :)

Całkiem przyjemna powieść. Dobrze się ją czyta ze względu na rozbudowaną akcję. Nie jestem fanką powieści o dalekiej Azji, jednak dla tej książki zrobiłam wyjątek. I nie żałuję :)

„Kobieta w białym kimonie” to ciekawa opowieść o prawdziwej historii miłości 17 letniej Japonki Naoko Nakamury do młodego amerykańskiego marynarza, stacjonującego w latach 1955-1958 w Japonii.
Można by powiedzieć, taka banalna historia których znamy wiele, gdzie w patriarchalnej rodzinie ważniejszy jest honor rodziny, pozycja społeczna i majątek od prawdziwych uczuć i szczęścia córek.
Jednak Ana Jones odkrywa przed nami również pewne skrywane tajemnice dotyczące mieszanych małżeństw w ówczesnej Japonii.
Dostajemy małą pigułkę kultury japońskiej. Poznajemy jak ważna jest dla Japończyków ceremonialność, począwszy od picia herbaty do zaślubin a od babki Naoko można by się uczyć dyplomacji.
Rozmowa też może być sztuką, to sztuka dyplomacji, ich wypowiedzi przekazujące mądrości życiowe tak, by powiedzieć tylko tyle ile trzeba, by słuchacz sam doszedł do wniosków. Powiedzieć a nie urazić, ukierunkować myśli rozmówcy, wskazać mu przeszkody lub drogę, bardzo mi się to podobało:
„Ptak jest w twoich rękach”
„Z kopaniem studni nie czeka się do chwili, gdy jest się spragnionym”
” Nie mamy kontroli nad tym, ile dostajemy czasu, ale panujemy nad tym co z tym czasem zrobimy”
„Zmartwienie sprawia, że drobiazgi rzucają długie cienie.”
„Człowiek wędruje po świecie, żeby szukać tego, czego potrzebuje, lecz wraca do domu, by to znaleźć.”

Ponieważ opowieść snuta jest dwutorowo, poznajemy również dziennikarkę Tori Kovač mieszkającą współcześnie z ojcem w USA. Ojciec u schyłku swego życia przekazuje córce list, ale niczego nie wyjaśnia. Tori sama musi odkryć skrywaną przez całe życie tajemnicę a to czego się dowie może czytelnika zaskoczyć.
Polecam.

„Kobieta w białym kimonie” to ciekawa opowieść o prawdziwej historii miłości 17 letniej Japonki Naoko Nakamury do młodego amerykańskiego marynarza, stacjonującego w latach 1955-1958 w Japonii.
Można by powiedzieć, taka banalna historia których znamy wiele, gdzie w patriarchalnej rodzinie ważniejszy jest honor rodziny, pozycja społeczna i majątek od prawdziwych uczuć i...

Witam. Właśnie skończyłam czytać Kobietę w białym kimonie. Cóż to była za historia. Od zawsze interesowałam się historia kraju kwitnącej wiśni. To piękna opowieść o zakazanej miłości o rozstaniu i trudnych wyborach. Los już dawno za nas zdecydował, pytanie czy my potrafimy się z tym pogodzić. Bo która droga nie pójdziemy i tak nas zaprowadzi do tego co jest nam pisane.

Witam. Właśnie skończyłam czytać Kobietę w białym kimonie. Cóż to była za historia. Od zawsze interesowałam się historia kraju kwitnącej wiśni. To piękna opowieść o zakazanej miłości o rozstaniu i trudnych wyborach. Los już dawno za nas zdecydował, pytanie czy my potrafimy się z tym pogodzić. Bo która droga nie pójdziemy i tak nas zaprowadzi do tego co jest nam pisane.